Mirzakarim qutidor – Yusufbek hojining margʻilonlik doʻsti,
savdogar, “qora qosh, qora koʻz, koʻrkam
yuz”lik, qirq besh-ellik yoshlar chamalik kishi, Kumushning otasi.
Oftob oyim – “oʻttuz besh yoshlar chamaliq goʻzal, xush bichim bir xotin”, Mirzakarim
qutidorning jufti
haloli, yaʼni Kumushning onasi.
Oysha buvi – Oftob oyimning onasi, yetmishlardan oshgan kampir.
Homid – Otabekning raqibi,
Ziyo shohichining qaynisi, chaqimchilik, “qoʻlansa gaplar
uchun yaratilgan
odam”, romandagi shaxslararo konfliktda asosiy oʻrinda turadi; oʻttiz besh yoshlarda,
Otabek tomonidan
oʻldiriladi.
Ziyo shohichi – Margʻilon boylaridan, Yusufbek hojining doʻstlaridan biri, Mirzakarim
qutidorning uyiga
Hasanali bilan Otabek tomonidan Kumushni soʻrab sovchi boʻlib boradi.