Adajonim ustozim Mirhayit otam haqida

Adajonim Qozog’iston, Chernaevka, Andijon, Farg’ona va Toshkent viloyatlarida bemorlarini o’z sharoitida davoladi. Lekin bemor kelsayu iloji bo’lmasa, qaramas yonidagilar bilan gaplashar va biron bahona qilar edi. Hozirgi kunda o’zim ham shu yo’lni tutaman. Ollohdan shifo.
Adajonim ustozim Mirhayit otam haqida.
Otajonim barvasta gavdalik, 160 kilolik, yuz-ko’zi nurli, o’zi oppoq bo’lganligi uchun ham ikki yuzi qip qizil nuroniy, shirin so’z bo’lganligi uchun ham kelgan bemorlar mazza qilib gaplashib dardimizni ham unita yozdik deb bir birlariga aytar edi. Otajonim imorat solar, naqishli qilib faner qoqar edi. O’qiydigan bemorlar kelsa o’qib davolar, eskichadan o’qigan duolarini eshitsangiz mazza qilib shifo topib ketishar edi.
Sohibkor safho’zida 60 gektar yeri bore di. U yerda hamma ishchilar otamni duo qilib oilasini boqishar edi. Uzoqdan kelgan bemorlarni uch xonalik uyda qarar edi. Bo’sh vaqtida bemorlarni o’ylab uyidan joy qilib berar o’sha brogan joyida kelgan bemorlarni kasaliga qarab giyohlar yordamida davolar edi. Ayniqsa teri kasalligi ya’ni pisaryas kasalligiga ham qarar edilar. Bu bemorlarni kuchli giyohlar yordamida ochlik bilan davolar edi. Hamma podsholarimiz Usmonxo’jayev va Nishonboyevlar bilan aloqalari bor edi. O’sha yillari bog’iga chaqirib bog’da mehmon bo’lishib ikki tupdan o’rik ko’chati ekib ketishdi. Hozirgi kunda bu daraxtlar o’sib, unib judayam kata daraxtga aylangan.
Ko’p yillar bemorlarni dardiga Ollohdan shifo so’rab yurolmay qolgan bemorlarni yurgazdi. Qo’l oyog’i ishlamay insult bo’lganlarni ham oyoqqa turgazar, qon bosimi balant bo’lsa qon olar, giyoh damlamalaridan ichirar edi. Adajonim bel og’rig’I, oyoq og’riqlarini giyohlar bilan malham tayyorlab, butun badaniga surkab sarafanga o’rab qo’yar edi. Bemor sarafanga o’ralgan holda bir yarim yoki ikki soat yotar shuni o’zida og’riq pasayib tanadagi nerf tomirlar yumshab qoladi. Shishish kundan-kunga qaytgan sari bemorimizda tuzalishiga ishonch hosil qilib borar edi. 10 kunda oydek bo’lib hassani uloqtirib duolar qilib narzini yurakdan chiqarib berishar edi.
Men ham huddi shunday qilib yura olmayottgan bemorlarni uyimdan ochgan klinikamda yotqizib davolayapman. Ayniqsa uzoqdan kelganlarni ham davolayapmiz. Ollohning o’zi shifo bersin.
Адажоним Қозоғистон, Чернаевка, Андижон, Фарғона ва Тошкент вилоятларида беморларини ўз шароитида даволади. Лекин бемор келсаю иложи бўлмаса, қарамас ёнидагилар билан гаплашар ва бирон баҳона қилар эди. Ҳозирги кунда ўзим ҳам шу йўлни тутаман. Оллоҳдан шифо.
Адажоним устозим Мирҳайит отам ҳақида.
Отажоним барваста гавдалик, 160 килолик, юз-кўзи нурли, ўзи оппоқ бўлганлиги учун ҳам икки юзи қип қизил нуроний, ширин сўз бўлганлиги учун ҳам келган беморлар мазза қилиб гаплашиб дардимизни ҳам унита ёздик деб бир бирларига айтар эди. Отажоним иморат солар, нақишли қилиб фанер қоқар эди. Ўқийдиган беморлар келса ўқиб даволар, эскичадан ўқиган дуоларини эшитсангиз мазза қилиб шифо топиб кетишар эди.
Соҳибкор сафҳўзида 60 гектар ери боре ди. У ерда ҳамма ишчилар отамни дуо қилиб оиласини боқишар эди. Узоқдан келган беморларни уч хоналик уйда қарар эди. Бўш вақтида беморларни ўйлаб уйидан жой қилиб берар ўша броган жойида келган беморларни касалига қараб гиёҳлар ёрдамида даволар эди. Айниқса тери касаллиги яъни писаряс касаллигига ҳам қарар эдилар. Бу беморларни кучли гиёҳлар ёрдамида очлик билан даволар эди. Ҳамма подшоларимиз Усмонхўжаев ва Нишонбоевлар билан алоқалари бор эди. Ўша йиллари боғига чақириб боғда меҳмон бўлишиб икки тупдан ўрик кўчати экиб кетишди. Ҳозирги кунда бу дарахтлар ўсиб, униб жудаям ката дарахтга айланган.
Кўп йиллар беморларни дардига Оллоҳдан шифо сўраб юролмай қолган беморларни юргазди. Қўл оёғи ишламай инсульт бўлганларни ҳам оёққа тургазар, қон босими балант бўлса қон олар, гиёҳ дамламаларидан ичирар эди. Адажоним бел оғриғи, оёқ оғриқларини гиёҳлар билан малҳам тайёрлаб, бутун баданига суркаб сарафанга ўраб қўяр эди. Бемор сарафанга ўралган ҳолда бир ярим ёки икки соат ётар шуни ўзида оғриқ пасайиб танадаги нерф томирлар юмшаб қолади. Шишиш кундан-кунга қайтган сари беморимизда тузалишига ишонч ҳосил қилиб борар эди. 10 кунда ойдек бўлиб ҳассани улоқтириб дуолар қилиб нарзини юракдан чиқариб беришар эди.
Мен ҳам ҳудди шундай қилиб юра олмаёттган беморларни уйимдан очган клиникамда ётқизиб даволаяпман. Айниқса узоқдан келганларни ҳам даволаяпмиз. Оллоҳнинг ўзи шифо берсин.