Adalet Menzili

Adil Yakubov
81

---

başladı.- Biraz kendine hâkim ol. Sabret anacan.. Biliyorsun babam “ananı
sana, seni Allah’a emânet ediyorum” demişti..
Mercanay’ın gözleri yaşarıverdi. .
— Ya sen? Ya kendin? Şahin dese şahindin. Bir hafta içinde eridin gittin.
Baban bana “Oğlumu sana, seni Allah’a emanet ediyorum” demişti, canım
oğlum!
Laçin babasının kalın kaşlarını andıran kaşlarını çatıp kavgaya hazırlanan
horoz gibi gerildi:
— Benim için endişelenme, ana! Ne yapacağımı çok iyi biliyorum!
Günlerini göstereceğim bu zorbalara!..
Mercanay, sanki şu anda bir nara atıp olay çıkartacakmış korkusuyla
oğlunun ellerine yapıştı:
— Canım oğlum! Kurdun ağzına giren bütün çıkmazmış, balam!
— Allah belâsını versin böyle pezevenkterin!.
Babasının tutuklandığı gün söylediği sözler! O akşam, gün batarken evden
çıkışta “Kupa kazanan gençlerin partisi var, beni beklemeyin” deyip giden
Laçin, bir müddet sonra içi buruk vaziyette eve dönmüş ve ilk işi babasını
sormak olmuştu. Ama o zamana kadar evdeki araştırma bitmiş ve Suyun
Burgut’u alıp götürmüşlerdi. Laçin eve girdiğinde altı üstüne getirilen
odaları, salonda yüzü koyun uzanmış, sessizce ağlayan anasını görünce:
— Ne zaman? - diye bağırmıştı. - Ne zaman ap kettiler babamı?
— Şimdi, hemen biraz önce..
Laçin hemen geri dönüp kendini dışarı atmıştı. Mercanay bacakları
titreyerek dışarı çıktığında, oğlu kaldırgaçı eyerlemekle meşguldü:
— Kayakka? Nime kılmakçısan?
— Hazır kuvıb yetemen u eblehleri! Kutkaraman atamnı!
— Can balam!
— Bırak beni ana! Babamı hapse attırıp, nasıl başı dik dolaşırım bu
memlekette?
Laçin anasının kollarından kurtulup ayağını üzengiye yerleştirdiği sırada,
Mercanay yine feryâd-u figân içinde oğlunun boynuna sarılmıştı ve kaldırgaç
[23]
[24]
Adalet Menzili
Adil Yakubov
82

---

tepinip kişnemekteydi.. Neyse ki bağırıp çağrışmaları işiten eş dost yetişip,
yalvar yakar Laçin’i bu niyetinden vazgeçilmişlerdi.
Aynı gece gençler aralarında bir hayli tartışmışlar, biri radyo aracılığıyla
Mercantavlılara seslenip şehir halkını ayaklandırmayı teklif etmiş, bir diğeri
ertesi gün bütün kolhoz gençlerini toplayıp Suyun Burgut’un yattığı
hapishaneyi basmayı uygun görmüştü. Sonra Mercantay’dan Kur’an-ı Kerim
getirmesini istemişler, yeşil kadifeye sarılıp nesilden nesile aktarılarak gelen
Kur’an elden ele dolaştırılıp yemin edilmiş, Suyun serbest bırakılıncaya
kadar Laçin’i yalnız bırakmayacakları, hatta o okula gitmezse kendilerinin de
gitmeyecekleri konusunda kasem içmişlerdi..
Ama Mercanay bilmem hangi kitapta, bilmem hangi filozofun “Çiğ süt
emmiş insanoğlu, ancak başına felaket gelince Allah’ı dilden düşürmez,
ondan medet bekler” şeklindeki sözünü okumuştu. Yine de gençleri kasem
içerken görünce bazen gözlerine yaş dolmuş, bazen da Kur’an’ı öpüp onların
yemimine “âmin!” demişti. Selim Kıltırık ile Gümüş Bibi, yaşlılar gibi
öğütler verip “Sabret, sabreden derviş muradına ermiş; adalet eğilir ama
yenilmez..” gibisinden bir sürü laf edip gitmişler, fakat Altınay bir türlü
gitmek istememiş ve “Müsaade ederseniz, yanınızda kalayım, anacan”
diyerek yalvar yakar Mercanay’ın yanında kalmıştı.
O gece Laçin’in odasının ışığı hiç sönmemiş, Mercanay’ın oğlu tavana
dikilip sabahı etmişti. Sabahleyin arkadaşları tekrar gelmiş, bir patırtı
gürültüyle idareye gitmişler, ama kulakları yere düşmüş vaziyette geri
dönmüşlerdi. Çünkü onları radyo binasına sokmak şöyle dursun, kapıdan
içeri bile almamışlardı. Daha düne kadar Suyun Burgut’un gölgesine selam
verip, iki büklüm olan idare çalışanları gençleri köpek kovalar gibi
kovalayıvermişlerdi.
Bu olaydan sonra üç dört gün boyunca Laçin ağzına lokma koymamış, dört
gün zarfında bir deri bir kemik kalmış, gözleri çukurlarına çekilmiş, yüzü
sararıp solmuştu..
Gözlerini bir noktaya dikmiş olan Mercanay, sinirinden kıpır kıpır
oynayan oğluna göz ucuyla bakarak:
— Hayır. - dedi buruk bir ifadeyle.- Babası mahkeme mahkeme sürünürse,
Adalet Menzili