Angiografiya [ qon tomir tekshiruvi : arteriografiya, flebografiya(venografiya), kapilyarografiya, limfografiya] turlari – serebral, koronar, periferik, aortografiya, angiopulmonografiya, portografiya

Nimani ochib beradi
Tadqiqot natijalariga ko’ra, konservativ terapiyani o’tkazish, koronar arteriyalarni aylanib o’tish yoki tomirlarni stentlash to’g’risida qaror qabul qilinish imkonini berishi mumkin. Koronar angiografiya stenoz (tomirning torayishi), okklyuzion (tomirning tiqilib qolishi), anevrizma (tomir devorining bo’rtib ketishi) va kalsifikatsiyani (tomir devorida kaltsiy tuzlarining cho’kishi) aniqlashi mumkin. Tomir ichi 75 foizga yoki undan ko’proq torayishi koronar arteriyalarga jarrohlik aralashuvi kerakligidan dalolat beradi.
Periferik qon tomirlar tekshiruvi
Ko’rsatmalar
Qo’l-oyoq tomirlarining angiografiyasi uchun ko’rsatmalar arteriyalarning kasalliklari va patologik o’zgarishlari (ateroskleroz, obliteratsiya qiluvchi endarterit, tromboemboliya, divertikulit, dissektsiya anevrizmasi), venoz kasalliklar (flebit, yuzaki tomirlarning tromboflebiti), diabetik oyoq tomirlari sindromi va diabet kasalligi. Oyoq-qo’llar va trofik yaralar, ekstremitalarning yiringli-nekrotik shikastlanishlari, tomirlar va arteriyalarning shikastlanishlari va kasalliklarini jarrohlik davolash rejasini aniqlashtirish va operatsiyadan keyingi davrda qon tomirlarining holatini baholash.
Klinik amaliyotda ko’pincha pastki ekstremitalar tomirlarining angiografiyasi talab qilinadi, bu esa bu sohada arteriya va tomirlar kasalliklarining keng tarqalganligi bilan bog’liq. Yuqori ekstremitalar tomirlarining angiografiyasi odatda shikastlanishlarda amalga oshiriladi. Tomirlarning shikastlanishi bilan flebografiya, arteriyalarning shikastlanishi va kasalliklari bilan – arteriografiya buyuriladi.
Nimani ochib beradi
Tekshiruvning maqsadi tashxis qo’yish, konservativ va jarrohlik davolash taktikasini aniqlash yoki terapiya samaradorligini baholashdir. Pastki ekstremitalarning angiografiyasi katta tomirlarning holatini, kollaterallar sonini va ularning katta tomirni bog’lashdan keyin yetarli qon aylanishini ta’minlash qobiliyatini, arteriya va tomirlar devorlarining holatini (qon mavjudligini, tromblar va aterosklerotik pilaklar, tomir ichi patologik kengayishi yoki torayishi) baholashga imkon beradi.