Aniq va tabiiy fanlar” kafedrasi “genetika” fanidan kurs ishi mavzu: dnk ni elektrafarez usulida ajratish bajardi

Topoizomeraza ham DNK replikatsiyasi jarayonida muhim rol oʻynaydi. Ushbu ferment DNK ochilishi natijasida replikatsiya vilkasidan oldin DNK ikki tomonlama buralishining oldini oladi. Kuchlanish hosil qilish uchun spiralda kertiklar hosil qiladi, keyinchalik shikastlanishning oldini olish uchun kertiklar yopiladi.
Oxirida RNK yoki nukleotidlar orasidagi boʻshliqlarni bartaraf qilish uchun tozalash ishlari olib boriladi. DNK polimeraza I faoliyati natijasida RNK praymerlar olib tashlanadi va DNK bilan almashtiriladi. Praymerlar almashtirilgandan keyin qolgan kertiklar DNK ligazasi fermenti yordamida ulanadi.
Transkripsiya gen ekspressiyasining birinchi bosqichi bo'lib, undan keyin tarjima qilinadi. Prokaryotlar va eukaryotlarda transkripsiya mexanizmi bir xil bo'lsa-da, ular orasida bir nechta farqlar mavjud. Prokaryotik va eukaryotik transkripsiya o'rtasidagi asosiy farq shundaki, prokaryotik transkripsiya sitoplazmada, eukaryotik transkripsiya esa yadroda sodir bo'ladi. Bundan tashqari, prokaryotik transkripsiya faqat bitta RNK polimerazasini o'z ichiga oladi, eukaryotik transkripsiya esa uch turdagi RNK polimerazasini o'z ichiga oladi. Bundan tashqari, prokaryotlarning mRNK ketma-ketligi polikistronik, eukaryotlarda esa mRNK ketma-ketligi monotsistronikdir. Eukaryotlarda transkripsiyadan keyingi o'zgarishlar ro'y beradi, prokaryotlarda esa ular sodir bo'lmaydi. Bu prokaryotik va eukaryotik transkripsiya o'rtasidagi farqning qisqacha mazmuni.
Replikatsiya paytida ishlatiladigan prokaryotik omillarning ko'pchiligi eukaryotik DNK duplikatsiyasida o'xshash rol o'ynaydigan ekvivalentlarga ega.
Bu jarayon replikatsiyaning kelib chiqishida boshlanadi, unga tanib olish kompleksi bog'lanadi. Keyin helikaz bu joyga tortiladi va DNK iplarini ajratib, ikkita vilkalar bilan pufak hosil qiladi.


Ilova







FOYDALANILGAN ASOSIY ADABIYOTLAR
M. N. Valixonov. Biokimyo. Toshkent: 2010.

1. 
   E. O. Oripov, A. O. Nasrullayev. Bioorganik kimyo. Toshkent 2012
   
2. 
   A. A. Ziyaev, A. O. Sodiqov. Bioorganik kimyo o’quv qo’llanma Toshkent 2004.
   
3. 
   To’raqulov Yo.X. Umumiy bioximiya. -Toshkent: O’zbekiston, 1996.- 478 b.
   
4. 
   Qosimov. A, Qo’chqorov. Q. Bioximiya. -Toshkent: O’qituvchi, 1988.- 420 b.