Arab Bahori 2010-yil 18-dekabrda arab dunyosida boshlangan namoyish va norozilik namoyishlarining inqilobiy to'lqini bo'ldi

2011 yilning 15 fevralida Bengazi shahrida politsiya namoyishchilar bilan "diniy faollar"dan birining hibsga olinishiga qarshi to'qnashgan. Shahar ma'muriyati binosiga faolni ozod qilishni talab qilib 500-600 kishi kelgan. Shundan so'ng ular markaziy maydonga yo'l olgan. Janjal yuz bergan. Al Beida shahrida hukumatga qarshi namoyishchilar namoyishchilarni tarqatib yuborishga uringan ikki qurolsiz politsiyachini qo'lga olib, osib qo'yishgan.

Liviya ma'muriyati boshqa arab davlatlaridan kelgan o'nlab muhojirlarni mamlakatdagi vaziyatni beqarorlashtirish uchun yaratilgan "yagona tarmoq"ga mansublikda ayblab hibsga olgan. Bengazidagi namoyishchilar Liviya Bosh vaziri Bag'dodiy Ali Mahmudiyning iste'foga chiqishiga chaqirgan hukumatga qarshi shiorlarni kuylashdi. Liviya inqilobi rahbari Muammar Qaddafiyni ag'darish chaqiriqlari bo'lgan. U 1969 yildan beri hokimiyatda.

2011-yil 18-martda BMT Xavfsizlik Kengashi Liviya hududi ustidan parvozlarni taqiqlash va fuqarolarini himoya qilish to'g'risidagi 1973-sonli Rezolyutsiyani qabul qildi. 19 mart kuni Liviya poytaxti Tripolining Yevropa davlatlari havo kuchlari tomonidan bombardimon qilinishi boshlandi.

Keyinchalik Frantsiya jang samolyotlari qirgʻizning Misrata, Zuwara va Bengazi shaharlarida mudofaa nishonlariga oʻq uzgan. Qaddafiyning oʻzi Liviya televideniesida Gʻarb davlatlari agressiyasiga qarshi turish maqsadida mamlakat aholisini qurollantirish niyatida ekanini bildirgan.[21]

15 mayga kelib isyonchilar Misrata shahrining aksariyat qismi ustidan nazorat oʻrnatgan, Daphniya qishlogʻini egallab, gʻarbdagi Zliten qishlogʻiga yaqinlashib, janubga Tawarga tomon ilgarilab ketgan edi.

Avgust oyi oxirida NATO aviatsiyasi va ayrim G'arb mamlakatlari maxsus kuchlari hamda Fors ko'rfazi (Qatar, Saudiya Arabistoni) tomonidan qo'llab-quvvatlangan isyonchi kuchlar poytaxt Tripolini egallashga muvaffaq bo'ldi. Liviyaning Oʻtkinchi milliy kengashi dunyodagi aksariyat davlatlar tomonidan yagona qonuniy hokimiyat sifatida eʼtirof etilgan.