Ayt sen Ibrayimnin‘ qosi‘qlari‘nan!

“Ayt sen Ibrayimnin‘ qosi‘qlari‘nan!”


Uyqi‘ qashi‘p, qi‘yal basi‘p adamdi‘,
Ko‘shelerdi tu‘nde jalg‘i‘z kezgende.
Bir ti‘ni‘p, aspanda ayg‘a termilip,
Ayt sen Ibrayimnin‘ qosi‘qlari‘nnan!.

Kewilde ha‘r qi‘yli‘ alag‘at boli‘p,
Turmi‘s ta‘shwishleri ni‘qtap turg‘anda.
Hesh kimsiz bir awlaq jerlerge bari‘p,
Ayt sen Ibrayimnin‘ qosi‘qlari‘nnan!.


Ju‘regin‘ sha‘wkildep yoshlani‘p qalsa,
Da‘rtlerin‘ bir jerge toplani‘p qalsa,
Sag‘i‘ni‘p yari‘n‘di‘ sag‘i‘ng‘an waqi‘tta,
Ayt sen Ibrayimni‘n‘ qosi‘qlari‘nnan!.


Muhabbat sezimin tu‘singin‘ kelse,
Shi‘nli‘qti‘ jalg‘annan ayi‘rg‘i‘n‘ kelse,
Kimnin‘ kim ekenin an‘lag‘i‘n‘ kelse,
Ayt sen Ibrayimnin‘ qosi‘qlari‘nnan!.


Eger qaraqalpaq kim eken desen‘,
Kewlinde i‘ymani‘ bar meken desen‘,
Tariyx kitaplari‘n aqtarmay turi‘p,
Ayt sen Ibrayimnin‘ qosi‘qlari‘nnan!.


O‘zin‘nin‘ kim ekenin‘di an‘lamaq bolsan‘,
En‘ jaqsi shayirdi tan‘lamaq bolsan‘,
Dunyani‘ qaraqalpaqqa un‘iltpek bolsan‘,
Ayt sen Ibrayimnin‘ qosi‘qlari‘nnan!.