Aziz Nesin- deliler Boşandı
Download 0.51 Mb. Pdf ko'rish
|
(@turkchaniorgan) Aziz Nesin - Deliler Boşandı
|
BOĞAZİÇİ HASTALIĞI
Pazar sabahı elime rastgele bir kitap aldım. Sait Faik'in bir hikayesi çıktı: «Sinagrit baba...» Sait de balıksız, martısız. yosunsuz, denizsiz hikaye çok az yazdı. Başka bir kitap çektim. Ru şen Eşref’in «Boğaçiçi». Niyete bakar gibi bir sayfa açtım: «İki sandalda iki sandalcı, suya oltalarını atmışlar, parmakları birer haber bekler gibi tetikte idi. O sırada, biri ötekine dedi ki: — Balık tutmak para tutmak gibidir.» Kitabı bıraktım, gazetey aldım. Havadis: «Bo gaza balık akını» «Dün tutulan balıklardan on- bin çift palamut denize döküldü.» Balıkçıların bir ilanı: «Vatandaş!. Balık ye!» Tam o sırada mutfaktan bir ses: — Öğleye kalkan pişirelim, tam kalkanın mevsimidir. Balık lafı duymamak için kendimi dışarı attım. Köşebaşından balıkçının sesi: — Derya kuzuları bunlar!.. Sokağa saparken balıkçı dükkanından sesleniyorlar: — Hey babam hey... Babalık, bu balık, başka balık... Oynar oynar... Köprüye geldim, ne göreyim, Köprünün Haliç, Boğaz iki yanı silme balıkçı kayıklarıyla dolu... Denizin yüzü görünmüyor. İskeleye indim. Her dubanın üstünde, birer adım arayla insanlar çömelmişler, ellerinde olta, balık bekliyorlar. Balık oltaya düştü mü, ku- llacı açıp kapayıp o oltayı çekmenin bir raconu var. Oltanın iğnesindeki balık, havada küçük kesik kavisler çize çize çırpınıyor. Güneş ışınları, balığın kaygan, ıslak sırtında çakıp sönü- vor. Canım lüferi insanın serin serin tutup öpesi geliyor. Solungaçları açılıp kapanıyor. Vapura bindim. Güverteye çıktım. Vapur kalk tı. Sarayburnu'ndan Üsküdar’a kadar deniz ba lıkçı kayıklarıyla örtülü. Yanımda oturan a- dam, — Bey oğlum, dedi, dünyanın en lezetli balıkları Boğaz'da. Neden dersen... Benim «neden» diye sorduğum yok ama, o an latıyor: — Çünkü efendim, Karadeniz’in suyu Ak- deniz’inkinden daha az tuzludur. Karadeniz'e malum-u aliniz, nehirler karıştığından litresinde onsekiz miligram tuz bulunur. Akdeniz suyuna gelince, litresinde krk miligram tuz vardır. Hemşeriyiz diye değil valahi... — Ne hemşerisi? — Yani ben de Boğazlıyım da... Boğaz ba lıklarını hemşerim oldukları için övmüyorum sanmayin. Filozof Aristo da bunu böyle yazmış: Boğaz balıklarının üstüne dünyada yok. Ünlü coğrafyacı AmasyalI Strabon da o düşüncede. Haaa... Sonra Romalı ünlü bilgin Piyne de Boğaz balıklarının lezzetini öve öve bitiremez. Adam sanki büyük bir ansiklopediden «balık» maddesini okuyor. — Balıkçılık Enstitüsünde hoca mısınız? — Yok canım... İstanbulluyum artık bu ka- darcık balıza dair bilgimiz olmasın mı? Sormak ayıp ölmesin ama siz nerelisiniz? Utandım da doğma büyüme İsttanbullu- yum» diyemedim. — KonyalIyım, dedim. Sen misin diyen... Tatlı su balıkları, göl balıkları, alabalık... — Bana müsaade... Bu iskelede iniyorum... dedim de zor kurtuldum. Vapurun kıçına kaçtım. Orada da bir adam, Tam levrek’in mevsimi, dedi... Boğaz’ın en iyi balıkları, levrek, hefal, ilirya lüfer, sarıkanat, çinekop, palamut, torik, izmarit, istavrit, uskumru, kalkan, gümüş, ateş, kolyos, hamsi, kırlangıç, gelincik, iskorpit, kaya, pisi, karagöz, barbunya, sinağrit, tekir, kılıç... Ben, yanından vapurun burnuna kaçarken, o dalmış halâ balık ismi sayıyordu. Bir genç bana, parmağını denize uzatıp, — Kılıç'ı görüyor musun, kılıç’ı?.. dedi. Cevabımı beklemeden devam etti: — Hay arslan hay... Denizlerin padişahı... Hiçbişeyden korkmaz bu kılıçlar. Balina yok mu, balina... Ona bile saldırır... Testere balıklarının, camgözlerin anasını ağlatır. Hızlı da yüzer haaa... Gemilere öyle saldırır, hızından kuyruğu kırılır. Tahta motorların bordrosuna bir kılıç atar, bazı deler de motoru batırır bile... Havuza giren gemilere bak, kılıç’ın nişan bıraktığı yara bere izi görürsün, İşte bu kılıç küçük bir böcekten yılar. Leme derler, sert kabuklu bir böcek vardır. Kılıcın göğsündeki kanat altına girdi mi, zavallı kılıç deli olur, kendini kaldırır kaldırır, kayalara çarpar, kayıklara bile fırlatır. «Yeter be birader!» diyemiyorum. O boyuna kılıç'ı anlatıyor. — Bizim Boğaz'ın kılıçları en kabadıyısı seksen, yüz kilo çeker. Sicilya dolaylarında yedi metre boyunda ikiyüz kilolukları olurmuş Daha dinlesem kılıç üstüne birkaç kitaplık bilgi anlatacaktı. — Siz balıkçı mısınız? — İsttanbulluyuz, balığı bu kada^cık da bilmezsek ayıp... Sonra bu kılıçlar... — Ben bu iskelede ineceğim, dedim. Hemen salona kaçtım. Yanına oturduğum yaşlı bir kadın, — Balık tutmak marifet değil, evladım dedi. Marifet onu pişirmede. Mesela al izmariti... Nasıl pişirilir misin? Bak, anlatayım da öğren... Eğer pişirmesini becerebilirsen çok lezzetlidir evladım. Yalnız tulumunu çıkarman şart... — Ben tulum giymem... — Kendi tulumunu değil, izmaritin tulumunu... İlkin tulumunu bir güzel çıkarırsın... Bol unla yumurtaya batır. Halis zeytin yağında nar gibi olana kadar kızart... Ağzına layık, börek gibi olur. Sonra iskorpit... O da çok güzel olur ama yapmasını bilmeli. Şimdiki tazeler ne bilir iskorpit yapmasını... Tıpkısı İstakoz lezzetinde olur... Hele plakisi... Doyum olmaz... Ben sana bir iskorpit plakisi yapayım, kör olayım, o- tur da parmaklarını ye... Anlatayım da dinle, e ve gidince karına öğretirsin de pişirir sana... — Ben bu iskelede çıkıyorum. Allasmarla- dık... Vapurun sancak yanına geçtim. Tam oturacaktım, iki adam konuşuyor: — Kilyos'un dalyanı üstüne dalyan yoktur. — Yenimahale’nin dalyanı da iyidir. — Ya Bebek dalyanı, Beykoz?.. İskele yanma kaçtım. Orada da balık... — Kalkan’ın mevsimi 15 Nisandan 15 Hazirana kadar. Kılıç, Haziran, Ağustos arası... — Eylüle girdin mi lüfer... — Uskumrunun yağlısı ekimde... Vapurda oturacak yer bulamıyorum. Ayakta kaldım. Benim gibi üç kişi, çok şükür balıktan değil, politikadan konuşuyorlar: — Derken efendim... Mecbur oldum partiden istifaya... Download 0.51 Mb. Do'stlaringiz bilan baham: 
|