Aka uka ota onalaridan qolgan hovlida kun kechirar edilar. Bir tushunmovchilik sabab oralariga sovuqchilik tushdi. Kunlar o’tgani sayin o’rtalardagi jarlik kattalashib bordi. Oxir oqibat hovlining qarama qarshi tomonlariga uy solib yashay boshladi.
Bir kuni akaning eshigi taqilladi. Ostonada katta yoshlardagi odam turardi.
Men ustaman , dedi u, - ish qidirib yuribman. Balki hovlingizda menbop yumush topilib qolar. Ha, albatta. Hovlini kesib o’tgan ariqni ko’tyapsizmi
O’ tgan haftada ukam kavlatdi o’zicha hovlini ikkiga ajratib
Do'stlaringiz bilan baham: |