Алишер навоийнинг таваллуд

Сахна кўриниши.


Бошловчи: Алишер Навоийнинг Маматқул номли қўшниси бўлар экан. Маматқул ака умр бўйи ишлаб биргина уй қуролган экан холос. Унинг Худоберди деган ўғли бўлиб хеч қаерда ишламас экан. Кунлардан бир куни Маматқул ака шоирнинг хузурига келибди:


Маматкул: Хазрат узингизга аёнки мен анча ёшга бориб қолдим. Бугун бўлмаса эртага улиб қолишим мумкин. Сизга бир илтимосим бор.


Навоий: Бажонидил бажарурман.


Маматкул: Илтимосим шуки мен бу дунёдан кўз юмганимдан кейин ўғлим Худоберди уйни сотадиган кўринади. Нима қилиб бўлса ҳам уни бу йўлдан қайтарсангиз. Ахир «Ватан гадоси-капан гадоси» деб бекорга айтилмаган. Мендан кейин Худобердини бундай уйни тиклаб олишига ақлим етмайди. Кулбасиз кўчаларда қолиб хор бўлади.


Навоий: Айтганингиздай бўлади. Менга ишонаверинг.


Маматқул: Болам мабода куним битиб қазо қилсам уйни асло сота кўрма. Бордию сотгинг келса Навоий хазратларининг олдидан ўтиб кейин сотгин. У киши сенга тўғри йўлни кўрсатиб берадилар.


Бошловчи: Шундай қилиб Маматқул ака оламдан ўтибди. Худоберди уйни сотиш тараддудини кўриб қолибди. Дадасининг уйни сотгин келса Наовий хазратларининг олдидан ўтгин дегани эсига тушиб кетибди. У қандай йўл кўрсатар экан деб Навоий олдига борибди.


Худоберди: Хазрат мен бир оз қийналиб қолдим. Уйни сотмокчиман.


Навоий: Яхши аммо тандирларинг бир оз эски экан. Бузиб янгисини қур. Ўйнинг нархи икки баробар ортади.


Бошловчи: Худоберди уйга келиб караса тандирлари хакикатдан ҳам эски экан. У тандирчидан тандир сотиб олибдида оркасига қайтибди. Йўлда келаётиб уни синдириб қўйибди. Худоберди орқага қайтиб Яна бита тандир сотиб олибди. Уни ҳам йулда синдириб қўйибди. Учинчи тандирни бир иложини қилиб уйига олиб келибдида қурибди. Устига кўп лой бостириб юборган экан эрталаб туриб қараса тандир тушиб ётган эмиш. Худобердининг жахли чиқиб Навоийнинг олдиларига борибди.