Microsoft Word gunohi kabiralar ziyouz com doc

sajda qilishga chorlanishib, (lekin sajdaga) kuchlari yetmay qoladigan Kunni 
(eslang! Chunki hayoti dunyodalik paytlarida) ular sog‘-salomat bo‘lgan 
hollarida sajda qilishga chorlanar edilar (ammo sajdaga qodir bo‘laturib, undan 
bosh tortar edilar)» (Qalam surasi, 42–43). 
Bu hol qiyomat kunida ro‘y beradi. Ularni afsus-nadomat xorligi egallab oladi. Holbuki, 
ular bu dunyoda sajda qilishga chorlanar edilar. 
Ibrohim Taymiy so‘zlari bilan aytganda, ular farz namozlariga azon va takbir bilan 
chorlanar edilar. 

---

Gunohi kabiralar. Imom Hofiz Shamsuddin Zahabiy 
www.ziyouz.com kutubxonasi 
35
Said ibn Musayyab aytganlar: «Ular «Hayya alas-solah, Hayya alal-falah»ni eshitardilar, 
lekin sog‘-salomat bo‘laturib, unga ijobat qilmasdilar». 
Ka’bul Ahbor deganlar: «Allohga qasamki, bu oyat faqat jamoatdan ajralib qoladigan 
kishilar haqida nozil bo‘lgan». 
Jamoat namozini uzrsiz tark etgan kimsaga bundan ko‘ra og‘irroq va qattiqroq tahdid 
bo‘lishi mumkinmi?! 
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam 
aytdilar: «Allohga qasamki, men o‘tin to‘plashni buyurib, so‘ng namoz o‘qishga amr 
qilib, unga azon aytilgandan keyin bir kishiga odamlarga imom bo‘lishni aytib, so‘ngra 
jamoat namoziga kelmagan kishilarga muxolif bo‘lib, ularning uylariga o‘t qo‘yib 
yuborishni xohlardim» (Buxoriy va Muslim rivoyati). 
Imom Muslim Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilgan boshqa bir hadisda 
shunday deyilgan: «Yigitlarimga bir uyum o‘tin yig‘ishni buyurib, so‘ngra borib hech bir 
uzrsiz uylarida namoz o‘qiydigan kishilarning uylarini yoqib yuborishni xohlardim». 
Faqat vojib tark etilgani uchun shunchalik tahdid solinmoqda. 
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Payg‘ambar sollallohu alayhi 
vasallam huzurlariga bir ko‘r kishi kelib: «Rasululloh, meni masjidga yetaklab boradigan 
kishi yo‘q», dedi va uyida namoz o‘qishga ruxsat berishlarini so‘radi. Rasululloh 
sollallohu alayhi vasallam unga ruxsat berdilar. U ortiga burilgach, uni chorladilar va: 
«Azonni eshitasanmi?» deb so‘radilar. U: «Ha», degan edi, «Unga javob ber», dedilar 
(Muslim rivoyati). 
Amr ibn Ummu Maktum roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Men: «Yo Rasululloh, 
ko‘zim ojiz, hovlim ham uzoqda. Meni yetaklab keladigan odam yo‘q. Uyimda namoz 
o‘qishimga ruxsat berasizmi?» dedim. «Azonni eshitasanmi?» deb so‘radilar. «Ha», 
degan edim, «Senga ruxsat bera olmayman», dedilar» (Abu Dovud, Ibn Huzayma 
rivoyati). 
Bu ko‘zi ko‘r kishi masjidga kelishi qiyinligidan shikoyat qilyapti. Uni masjidga olib borib 
qo‘yadigan kishi ham yo‘q. Shularga qaramasdan, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam 
unga uyida namoz o‘qishga ruxsat bermadilar. Endi ko‘zi ojiz bo‘lmagan, sog‘lom, hech 
bir uzrsiz kishi haqida nima deyish mumkin?! 
Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi 
vasallam: «Kimki azonni eshitsa-yu unga ergashishdan man qiladigan uzri bo‘lmasa, 
uning (uyida) o‘qigan namozi qabul qilinmaydi», dedilar «Uzr nima?» deb so‘rashgan 
edi, «Xafv yoki kasallik», deya javob berdilar» (Abu Dovud, Ibn Hibbon rivoyati). 
Ibn Abbos roziyallohu anhumodan kunduzlari ro‘za tutadigan, kechalari namoz 
o‘qiydigan, biroq jamoatga qo‘shilmaydigan va jamoat bilan namoz o‘qimaydigan kishi 
haqida so‘rashganida: «Agar shu holatda o‘lsa, u do‘zaxda», deya javob berganlar. 
Abu Hurayra roziyallohu anhu aytganlar: «Odam farzandi uchun azonni eshitib, unga 
javob bermaslikdan ko‘ra, qulog‘iga eritilgan qo‘rg‘oshin quyilgani yaxshiroq». 

---

Gunohi kabiralar. Imom Hofiz Shamsuddin Zahabiy