Fikrlarning qaysi biri

Quyidagi javoblardan qaysi biri, agar haqiqat bo’lsa, yuqoridagi fikrni eng ko’p zaiflashtiradi?
A) Davlat qo’riqxonalari va shaharlardagi parklar va xiyobonlarning soni keskin o’sgan.
B) Quyosh nuriga qaraganda to’g’ri ovqatlanish vitamin D miqdoriga ancha foydaliroq.
C) Raxit bilan kasallanish ko’rsatkichlari yiliga atigi bir necha yuzni tashkil qiladi.
D) Raxit ko’rsatkichlari ancha baland bo’lgan 19-asrda havoning keskin ifloslanishi va tutunshahar aholisiga katta ta’sir o’tkazgan.
59. Mobil telefonlar nisbatan arzonlashishi bilanoq ko’pgina ota-onalar o’spirin farzandlarining yonlarida telefon bo’lsa ular xavfsiz bo’lishlarini o’ylab ularga telefon sotib olib berishgan. O’sha paytdagi ko’p yoshlarning o’g’irlanishi vaziyatni yaxshilash zarurligini uqtirgan. Lekin
bugungi telefonlarning barchasi internetga bog’langan, bu esa yoshlar uchun internetdan keladigan havflar, kuzatishlar va kiberbuling (internetda tegajonlik qilish)ni keltirib chiqardi.
Avvallari yoshlarning xavfsizligini o’ylab ularga telefon olib berilgan bo’lsa, hozirda ularni telefondan chetlashtirishimiz zarur bo’lib qoldi.
Quyidagi javoblarning qaysi biri bahsdagi xatolikni eng yaxshi ochib bergan?
A) Kiberbuling va internetda kuzatish holatlari o’spirinlarning xavfsizligidagi mobil telefonlarning o’rnini kamaytirmaydi.
B) Agar yoshlarni telefon ishlatishdan chetlatsak, ular bir birlariga boshqa jihozlar orqali tegajonlik qilishda davom etadilar.
C) Yonlarida mobil telefonlari borligi yoshlarni kechalari ko’chada yolg’iz yurganda hujum qilinishdan saqlamayapti.
D) Internetda kuzatish va kiberbuling muammolari ko’pchilik o’spiringa ta’sir qilmaydi.
60. Britaniyada uzoq muddatli ishsizlik ham hukumat uchun ham shaxslar uchun juda katta muammo. Yechim hukumatga yoqmaydigan yechim bo’lishi mumkin: bandlik markazlarida ishlovchilarning malakasini oshirishga pul ajratish. Ba’zilarning fikricha, ishsizlik bo’yicha to’lanadigan nafaqa odamlarni ish topishga shoshmasliklariga undaydi. Hukumat a’zosi bo’lmagan boshqalar esa odamlar ish topishi uchun yetarlicha ish qilinmayotganini ta’kidlaydilar. Ikkala tomon ham haq emas. Ishsizlar hammasi har xil: ba’zilari agar ularga ozgina yordam berilsa chindan ham ishlashni xohlaydilar, boshqalari esa nafaqa olib yashashdan mamnun. Biz barchaga bir xil yechimni qo’llashdan qochishimiz, va har bir shaxsga alohida yechim qo’llashimiz lozim. Buning uchun esa bandlik markazlarida ishlaydiganlardan hozirgiga qaraganda ancha katta bilim va ko’nikma talab etadi.