latifundistlar hukmronligidan ozod qilinishida ko'rdi [3]. 1930-yillar 19-asrning ikkinchi yarmida
mafkuraviy, siyosiy va madaniy harakat sifatida vujudga kelgan mahalliy aholining eng
gullagan davridir. Indigenizm mahalliy xalqlarning turmush sharoitini yaxshilashga, ularni siyosiy
va ijtimoiy qamrab olishga qaratilgan jamoatchilik fikri va davlat siyosatining yo'nalishi edi.
1910-1940 yillar oralig'ida mahalliy aholi Peru, Boliviya, Ekvadorda doiralarga birlashgan. Yosh
ziyolilar milliy oÿzlikni shakllantirishda tub xalqlarning alohida oÿrni, hind dunyosi qadriyatlar
manbai sifatida oÿylardi, hind masalasini ijtimoiy inqilob yoÿli bilan hal qilishga intildilar. Mafkuraviyijtimoiy
tendentsiya sifatida Peru tubjoyligining boshlanishi 1927 yilda Kuskoda "Uyg'onish guruhi"
ning paydo bo'lishi bo'lib, unga dastlab L. Valkarsel, L.F. Paredeo, J. Uriel Garsiya, keyin esa
boshqa yozuvchilar, olimlar, rassomlar va pedagoglar. Peruda Lotin Amerikasida birinchi marta
Mariatega asarlarida hind muammosining marksistik talqini berilgan. Perulik chap qanot ziyoli va siyosatchi Xose Karlos Mariategi Peru hindularining ijtimoiy
inqiloblarda ommaviy ishtiroki ahamiyatini yaxshi tushundi. “Hindiston muammosi bizning
iqtisodiyotimiz tomonidan yaratilgan. Uning ildizlari yerga egalik qilish tizimiga borib taqaladi”, —
deb taÿkidlagan Mariategui hindlar va agrar masala oÿrtasidagi uzviy bogÿliqlikni taÿkidlab oÿtgan
[10]. Leninning inqilobiy nazariyasi ruhida Mariategi hind dehqonlarining o'sib borayotgan
proletariat bilan ittifoqi ikkinchisining rahbarligida imperialistik va Shimoliy Amerikaga qarshi
inqilobni sotsialistik inqilobga aylantirishi mumkinligini ta'kidladi. Peruning yana bir taniqli siyosiy
arbobi va ziyolisi, APRA asoschisi Viktor Raul Aya de la Torre ham hind aholisining asosiy
Do'stlaringiz bilan baham: |
