Isbotlangan tenglikning geometrik ma’nosi chizmada keltirilgan.
y = f (x) funksiya x nuqta va uning biror atrofida aniqlangan bo’lsin (nuqtaning atrofi deb shu nuqtani o’z ichiga oluvchi yetarlicha kichik radiusli oraliqqa aytiladi).
Δx – argumentning shunday orttirmasiki, x + Δx nuqta x nuqtaning atrofiga tegishli bo’ladi; Δf esa funksiyaning shu orttirmaga mos orttirmasi, ya’ni Δf = f(x+Δx)-f(x) bo’lsin.
Agar funksiya Δf orttirmasining argumentning Δx orttirmasiga bo’lgan nisbatning argument orttirmasi nolga intilgandagi limiti mavjud bo’lsa, y = f (x) funksiya x nuqtada differensialanuvchi funksiya deyiladi. Bu limitning qiymati y = f(x) funksiyaning x nuqtadagi hosilasi deyiladi va f ‘(x), Y’ ko’rinisda belgilanadi, ya’ni
f’(x) = y’ =
bu yerda f’(x) yangi funksiya bo’lib, yuqoridagi limit mavjud bo’lgan barcha nuqtalarda aniqlangan;
bu funksiya y = f (x) funksiyaning h o s i l a s i deb ataladi.
1 – m i s o l. agar f (x) = x2 bo’lsa f’(2) ni toping.
Y e c h i s h: 11 f (2) = 22 = 4, f (2+Δx) = (2 + Δx)2, Δf = f (2 + Δx)2 – 4 = 4 Δ x + (Δx)2.
yoki
demak, f’(2)=4
Do'stlaringiz bilan baham: |