|
Рисунок 1
Chaos Davlatova Samarqand shahar 10-umumta’lim
maktabi o’quvchisi .
HOZIR KITOBLAR KO’PMI YOKI O’QIYDIGAN INSONLAR KAMMI?
Mening kitoblarga bo’lgan mehrimni oshirgan o’sha voqea yakshanba kuni sodir bo’lgan edi.
O’sha yakshanba barcha oila a’zolarimiz uyda
bo’lganligi uchun-mi yoki men har kuni maktabda
togarakda bo’lganim uchun-mi? Oila a’zolarimizni
juda sog’inibman ayniqasa buvijonimni.
Buvijonimni ko’rgim kelib , chopqinlab xonasiga
bordim. Buvim ko’zoynak taqib allaqanday kitob
o’qib o’tirgan ekan . Shunchailik kitobga berilgan
badiiy asar qahramonining o’rniga o’zni qo’yib mutoala bilan shug’ullanayotgan buvim
mening kirganimni ham sezmay qoldi.
-Buvi - dedim mayin ovoz bilan : bir pas shu kitoblaringizni yig’ib turing maktabda ham shu kitoblar , uyda ham shu kitoblar undan ko’ra
menga ertakmi hikoyami aytib bering sizni
juda ham sog’indim!
Mayli unda eshit - dedi buvim dedi jilmayib .
Menga qanaqa hikoya aytishga hozirlanayapsiz
buvi?
- Bu hikoya mening bolaligimda bo’lgan kichik
voqealardan biri qizim – dedi buvijonim!
Men bunday hikoyalar juda-juda yaxshi
ko’rganim uchun bu taklifni rad etmadim!
Buvijonim bosiqlik bilan gap boshladi:
-Bizning yoshligimizda telefon , noutbook , planshet
hatto internet ham bo’lmagan , televizor ham
ko’pchilikda bo’lmagan u chekka qishloqning ayrim
xonadonlarida mavjud bo’lgan halos!
-Unda internetdagi ma’lumotlarni qayerdan olgansiz ,
Qanday qilib yashagansiz!- dedim taajublanib
-Buvijonim - shoshqaloqginam-ey o’zimning
bu hikoyani oxirigacha eshitsang u davrda ham yashash mumkin ekanligiga amin bo’lasan.-dedida
mening javob qaytarishiimni kutmay hikoyasini da-
vom ettira ketti :
Biz yoshligimizda internatdagi ma’lumotlarni va
yangiliklarni gazeta va jurnallardan olganmiz dedi.-
buvim. O’sha davrlar yodiga tushgandek entikib.
Chuqur ux tordi va gapida davom etdi :
O’sha vaqtlar gazeta va jurnallar ham hozirgidek
son-sanoqsiz emas edi.
Lekin bizning uyimizga har doim kulib turadigan,
Goh piyoda , goh eski velosopetida tez-tez pochtalyon tashrif buyurar edi.
Jurnallar ham gazetalar ham yerda qolmas edi.
ularni ham avaylab o’qib so’ngra onajonim Rayhonoy tokchga avaylab olib qo’yar edi- deya
qarilik sabab tiniq va ravon ko’ra olmaydigan ko’zlaridan ko’zoynagini olib dedi:
-Qizim
-Hov buvijon
- Sen menga savol berding
-Ha
-Men ham savol bersam maylimi?
-Mayli buvijon qancha savolingiz bo’lsa beravering .-
dedim ajin bosgan yuzlariga termulib .
-Men bolalik chog’larimni aytib berdim , biz bitta
kitob topsak to’qqiz opa singil talashib o’qir edik.
Biz kitob o’qishga navbat yetib kelsin deb kutib
yotar edik . Kichik singillarimiz toqati- toq bo’lib
uxlab qolar edi . Men va ikki singlim opam
Jumagulning uxlab qolishini intizorlik bilan kutar
edik. Qaniydi endi uxlab qolayolsa-yu kitobni biz o’qisak. Mudroq bosguday bo’lsa , kun bo’yi
ishlab toliqgan qo’llaridan kitobni olar edik .
Manshunday qilib uch opa singil qanday tong otganini ham sezmasdan qolar edik . –deydi
Buvim gap boshladi:
Sizlar-chi? bir javon kitob bo’lsa -yu nega o’qimaysizlar ?
Hozir kiroblar ko’pmi yoki o’qiydigan insonlar
Kammi?
Sening oxirgi o’qigan kitobing qayssi?
Oxirgi o’qigan badiy asaring nima ?
-deya har tarafdan ovoz kelayotgandek bo’ldi.
Lekin atrofimda buvimdan boshqa hech kim yo’q edi
Savollar bo’ronida qolib ketganday bo’ldim.
-buvijon mening oxirgi o’qigan kitobim…………………..
deya qotib qoldim . Hatto bitta savolga ham
javob bera olamdim . Xarchan urinmayin oxirgi
o’qigan kitobimning nomini eslay olmadim . O’sha
kundan buyon hikoyalar asarlar va ramanlar
o’qishga axt qildim. Javonimdagi men uchun bir
vaqtlar buyum sifatida bo’lgan kitoblar hozir mening
eng yaqin do’stlarim.
Hozirda men juda ko’palab kitoblar o’qib chiqdim
ulardan menga eng yoqadigan Xudoyberdi Toxtaboyevning ijodidir. Men bu adibning
‘’Sariq devni minib ‘’ ‘’Sariq devning o’limi ‘’
‘’ Jannati odamlar’’ ‘’ Shirin qovunlar mamlakati’’
va boshqa kitoblarini ham zavq bilan o’qib chiqganman . Nafaqat X. To’xtaboyev balki boshqa
yozuvchi va shoirlarning ijodiga ham juda qiziqaman
va ularning ijodi bilan ham asta sekinlik bilan
tanishib chiqmoqdaman.
Men bu suhbatdan so’ng kitoblarga mexr qo’ydim.
o’sha bir kichik hayotiy hikoya ham inson hayotini
tubdan o’zgartirishiga amin bo’ldim.
Bu mening eng katta yutuqlarimdan biri deb o’ylayman.
Bu hikoyamdan maqsad sizning biri- biridan qiziqarli kitoblaringiz javonda emas balki xotirangizda ham bo’sin .O’zimizga savol beraylik
oxirgi vaqtlarda telefon bilan cheklanib qolmayapmizmi? , Bu savolimning javobi
ijobiy bo’lsa juda yaxshi! Lekin salbiy bo’lsa-chi . O’zingizni oqlashga baxon topmang.
To’g’ri hozir yigirma birinchi asr texnalogiyalar davri lekin ulardan ham unumli foydalanaylik.
Eng yaxshi do’stlarimiz kitob bilan ham orani uzmaylik!
(03.03.2023)
Do'stlaringiz bilan baham: |
