I-bob Madaniyat tushunchasi va uning kelib chiqish tarixi

Sariosiyo tumani X T B ga qarashli 33-umumta’lim maktabi tarix fani o’qtuvchisi Haqberdiyev Ilyosning Malaka Oshirish Kursi uchun yozgan Malaka ishi .

Mavzu: “Zamonaviy dunyo madaniyati va etnik madaniyat”mavzusini o’rganishning o’ziga xos tomonlari va tarixini o’rganishdagi ahamiyati .

Mundarija:

i-bob Madaniyat tushunchasi va uning kelib chiqish tarixi.

1. 
   Madaniyatni paydo bo’lish tarixi/
   
2. 
   Etnik madaniyatni ilmiy nazariy kompetensiyalar.
   
3. 
   Madaniyatning etnomilliy moxiyati va jahon msivilizatsiyasida tutgan o’rni .
   

II. BOB o’zbek etnomadaniyati va jahon sivlizatsiyasibibg amaliy ahamiyatlari .

2.1 etnik madaniyatning funksiyalari va o’ziga xos xususiyatlari

2.2 Milliy istiqlol va o’zbek etnomadaniyatini rivojlantirish masalalari

KIRISH

Malaniyat inson faoliyati va shu faoliyatning axamiyatini belgilovchi ramziy qurilmalar va asrlar majmuyidir . Madaniyat musiqa adabiyot, badiiy tasvir, me’morchilik,teatr, kinimatogirafiya,turmush tarsi kabi faoliyatlarda namoyon bulishi mumkin. Antropologiyada “ Madaniyat” atamasi ostida

Maxsulotlar va ularni ishlab chiqarish, estetik ma’no berish, hamda shu jarayonlarga bog’langan ijtimoiy munosabatlar tushuniladi .Bu ma’noda madaniyat o’ ichiga sanat, fan,va ma’naviy tizimlarni oladi .

Madaniyat- jamiyat,inson ijodiy kuch va qobilyatlari tarixiy tarraqiyotining muayyan darajasi.kishilar hayoti va faoliyatini turli ko’rinishlarida, shuningdek, ular yaratadigan moddiy va ma’naviy boyliklarda ifodalaniladi.”Madaniyat” tushunchasi muayyan tarixiy davr (antic Madaniyat),knkrit jamiyat, elet va millat ( o’zbek madaniyati), shuningdek, inson faoliyati yoki turmushining o’ziga xos soxalari (mas, mexnat Madaniyati badiy madaniyat turmush madaniyati) ni izoxlash uchun qullaniladi . Tor ma’noda “ Madaniyat “ atamasi kishilarning faqat manaviy hayoti soxasiga nisbatan ishlatiladi.

“Madaniyat” madina (shaxar) so’zidan kelib chiqqan.

Arablar kishilar hayotini turga: birini badaviy yoki saxroi turmush; ikkinchisini madaniy turmush deb ataganlar.

Badaviylik – kuchmanchi xolda dashtu saxrolarda yashovchi xalqlarga,madaniylik –shaharda o’troq xolda yashab,o’ziga xos turmush tarziga ega bo’lgan xalqlarga nisbatan ishlatilgan.O’ta asr madaniyatining buyuk namoyandalari Abu ibin Sino, Beruniy va boshqa shahar turmush tarzini jamoaning etuklik shakli sifatida talqin qilganlar . Farobiy fikricha har bir inson o’z talabiga ko’ra, oily darajadagi etukklika erishish faqat shahar jamoasi orqaligina erishiladi. Uning fikricha, “madaniy jamiyat va madaniy shahar ( yoki mamlakat)shunday bo’ladiki , bu mamlakatda har bir odam kasib hunarda ozod, hamma babbaravardir , kishilar o’rtasida farq bo’lmaydi, har kim o’zi istagan yoki kasb- hunar bilan shug’ullanadi. “ Odamlar chin ma’nosi bilan ozod yashaydilar. ”

Alisher Navoiy yetuk axloq ,marifatli va adolatlatli jamiyat ,jamoa masalasini qayt etish bilan birga,manaviy yuksaklikka erishishning asosiy mezoni deb insonparvarlik g’oyalariga muvofiqlikni tushundi. XIX- asirning ikkinchi yarmida maydonga kelgan demokiratik marifatparvarlik harakatining namoyandalari ,Miqmiy, Furqat, Zavqiy, Ahmad Donish, Avaz O’tar,Komil Xorazimiy va boshqa xalqni Madaniyatli qilishning omili iliim ilim marifatni egallashda deb bildilar.Ular o’rta asr jaholatiga qarshi xalq o’rtasida ilim maorif va madaniyatni zo’r ixtiros bilan targ’ib qildilar.Furqat fikricha , ilim –fan bir mashal bo’lib insoniyatning baxt saodat yo’lini yoritib turishi kerar.

Davomi bor