Innovatsion faoliyatni moliyalashtirish Kirish

2. Loyihani moliyalashtirish. Innovatsiyalarni moliyalashtirishning muhim va nisbatan yangi shakli – loyihani moliyalashtirishdir. An’anaga ko‘ra, loyihani moliyalashtirish investitsion loyihalarni uzoq muddatli bank kreditlashi sifatida tushuniladi va 1990 yillargacha asosan investitsion loyihalarga yo‘naltirilgan. Ammo hozirgi vaqtda uning ko‘plab turi mavjud bo‘lib, turlicha talqin etiladi va innovatsion faoliyatga ham kirib keldi. Loyihani moliyalashtirishning innovatsion sohaga (uning turlaridan biri) kirib kelishi innovatsion investitsiyalarga bog‘liq, ya’ni dastlab loyihalarni amalga oshirish uchun kiritilgan investitsiyalar qisman progressiv yuqori texnologiyali yangiliklar
ishlanmasiga va o‘zlashtirilishiga qaratilardi. U vaqtda innovatsion investitsiyalar (yangiliklarga bo‘lgan investitsiyalar) ikkinchi darajali maqsadni ko‘zlab, asosiy investitsion loyihalarning bir qismigina edi. Ammo innovatsion investitsiyalar samaradorligi, innovatsion ishlanmalar keng ko‘lamligi va murakkabligi, mamlakat va uning hududlari iqtisodiy rivojlanishining innovatsiyalarga yo‘nalganligi loyihani moliyalashtirishning yangi turi shakllanishiga olib keldi.
Loyihani moliyalashtirishda asosiy kreditor-investorlar tijorat va innovatsion banklardir, lekin bular davlat muassasalari, xorijiy kompaniyalar, turli soha korxonalari, xalqaro moliya tashkilotlari va nodavlat (tijorat) tuzilmalari bo‘lishi mumkin. Innovatsiyalarni moliyalashtirishning bunday shakli konkret innovatsion loyihalar tanlashdagi tashkiliy murakkabligi, axborotning cheklanganligi va tijorat xavfining ortishi bilan ajralib turadi. Moliyalashtirishning ushbu shakli xususiyatlari davlat organlari va xalqaro moliya tashkilotlarining aniq va qonuniy jihatdan mustahkamlangan kafolatlari mavjudligi, investor-kreditorlar, loyiha tashkilotchilari va kafillari o‘rtasidagi xatarlarni aniq taqsimlashni o‘z ichiga oladi.
O‘ziga xos xususiyati shundaki, loyihani moliyalashtirishga faqat realizatsiyadan keyin doimiy moliya oqimini va qarzdorlik majburiyatlarini qoplanishini ta’minlay oladigan innovatsion ishlanmalarga ruxsat beriladi. Keyingisi innovatsion ishlanmalarning har tomonlama va malakali ekspertizasi o‘tkazilishini talab etadi. Qarzdorlik majburiyatlari qoplanishi birlamchi manbalar, innovatsion loyihani realizatsiyasidan tushgan daromad hisobidan amalga oshiriladi, ayrim holatlarda esa ular ikkilamchi manbalar, kafil va byudjet dotatsiyalari (subsidiyalari) hisobidan qoplanishi mumkin. Loyihani moliyalashtirish o‘ziga xosliklari qatoriga kreditorlar (banklar, maxsus innovatsion- investitsion fondlar, xalqaro moliya tuzilmalari) bilan innovatsion loyihalarni amalga oshirish jarayonlarini kelishishni ham kiritish lozim.
Innovatsiyalarni loyihaviy moliyalashtirish uchun innovatsiyalar portfeli shakllanishi va qo‘llanilishi xarakterlidir.
Innovatsiyalar portfeli odatda ishlar hajmi (yirik, o‘rta va kichik), murakkabligi va ahamiyati, realizatsiya muddatlari va sohalari bilan ajralib turadigan turli loyihalarni o‘z ichiga oladi. Bunday tabaqalanish loyihaning texnik va tijorat xavflarini kamaytirishga imkon berib, loyihalarning realizatsiyadagi samaradorligini oshiradi. Innovatsiyalarni loyihaviy moliyalashtirishning bir qator turlari qo‘llanilib, ular kredit majburiyatlarining qoplanish usullari, ishtirokchilarining kreditga layoqatliligi va hokazolar bilan ajralib turadi. Har qanday holatda eng samarali loyihaviy moliyalashtirish
– innovatsion loyihani realizatsiyasidan olingan daromad kredit majburiyatlarini qoplashning yagona manbai bo‘lgandagi variantdir.
Loyihani moliyalashtirish bir qator afzalliklar va kamchiliklarga ega. Afzalliklarga moliyalashtirishning maqsadli xarakteri, tijorat xatarlarining taqsimlanishi, davlat va moliya tashkilotlarining kafolatlari kiradi. Loyihani moliyalashtirish kamchiliklari: loyiha xatarlarining ancha yuqori darajasi, innovatsion muhitga bog‘liqligi, qonunchilikdagi (shu jumladan, innovatsion qonunchilikdagi) kamchiliklar. Bir qator tamoyillarga rioya etilib, talablar majmui hisobga olinsa va ma’lum sharoitlar yaratilgan holatda loyihaviy moliyalashtirish innovatsiyalarni moliyalashtirishning samarali shakllariga kiritilishi mumkin.
So‘nggi yillarda davlat byudjetidan sohaga ajratilayotgan mablag‘lar hajmi 3 martagacha oshirildi. Lekin ular asosan ilmiy faoliyat bilan shug‘ullanuvchilarning maoshlari, moddiy-texnika bazasini mustahkamlashga sarflanmoqda.
Ilmiy tashkilotlarning moddiy-texnika va ilmiy laboratoriyalar ba’zalarini rivojlantirmas ekanmiz, ko‘zlagan maqsadimizga erisha olmaymiz”¹.
Shu sababdan ham, vaziyatni o‘nglash va 2030 yilga kelib O‘zbekistonning Global innovatsion indeks reytingi bo‘yicha jahonning 50 ilg‘or mamlakati qatoriga kirishiga erishish maqsadida – O‘zbekiston Respublikasi Prezidentining 2018 yil 21sentyabrdagi PF-5544-son Farmonida, innovatsion faoliyatni moliyalashtirish tizimini takomillashtirishning quyidagi yo‘nalishlari belgilangan:

• 
  ilmiy-tadqiqot va tajriba-konstruktorlik ishlariga sarflanadigan davlat xarajatlarini ko‘paytirish va 2021 yilga borib bu ko‘rsatkichni yalpi ichki mahsulot hajmining 0,8 foiziga yetkazish;
  
• 
  innovatsion faoliyatni moliyalashtirish bo‘yicha maxsus institutlar (innovatsiya jamg‘armalari, innovatsiya banklari, venchur jamg‘armalari) tashkil etish;
  
• 
  mamlakatni innovatsion rivojlantirishni rag‘batlantirish uchun bank kreditini olish tartib-taomillarini va talablarini soddalashtirish;
  
• 
  innovatsion taraqqiyotni mikromoliyalashtirish tizimini takomillashtirish;
  
• 
  ilmiy-texnologik rivojlanishning ustuvor yo‘nalishlarini belgilash va moliyalashtirishda xususiy sektor ishtirokini rag‘batlantirish;
  
• 
  innovatsion loyihalar va salohiyatli investorlarning doimiy ravishda yangilab boriladigan yagona ma’lumot bazasini tashkil etish;
  
• 
  innovatsion loyihalar uchun grantlar va texnik ko‘mak mablag‘larini olish va ulardan foydalanish tartib-taomillarini soddalashtirish va shaffofligini oshirish.
  

Xulosa shuki, innovatsion loyihalar hayotiy siklining barcha bosqichlarida moliyaviy resurslar bilan ta’minlanishi, ularning rad etilishi yoki to‘xtatib qo‘yilishi kabi holatlarning bo‘lmasligini kafolatlaydi.