Istisnolarni boshqarish (dasturlash)

Istisno xolatlar va sinflar
Sinf yaratishda shu sinfga tegishli istisno xolatlarni aniqlash mumkin. Aniq sinfga tegishli istisno xolatni yaratish uchun ushbu istisno xolatni sinfning umumiy (public) elementlari sifatida kiritish zarur.
Masalan diapazon chegarasidan chiquvchi indeks qiymatini bilish zarur bo‘lsin:
class Vector {
// ...
public:
class Range {
public:
int index;
Range(int i) : index(i) { }
};
// ...
int& operator[](int i)
// ...
};
int Vector::operator[](int i)
{
if (o<=i && i
throw Range(i);
}
Mumkin bo‘lmagan indeks qiymatini bilish uchun istisno xolatni tasvirlovchi ob’ektga nom berish kerak:
void f(Vector& v)
{
// ...
try {
do_something(v);
}
catch (Vector::Range r ) {
cerr << "mumkin bo‘lmagan indeks" << r.index << '\n';
// ...
}
// ...
}
Qavsdagi konstruktsiya tavsif bo‘lib funksiya formal parametriga mosdir. Unda parametr tipi va yuzag kelgn istisno nomi berilishi mumkin.
Istisnolar va konstruktorlar
Istisnolar konstruktordagi xatolar xaqida ma’lumot berishga imkon beradi. Konstruktor chaqiruvchi funksiya tekshirib ko‘rishi mumkin bo‘lgan qiymat qaytarmagani uchun istisnolarsiz quyidagicha xatolik xaqida ma’lumot berish mumkin:
1. Ob’ektni xatolik bilan qaytarish toki foydalanuvchi o‘zi tekshirib ko‘rsin.
2. Lokal bo‘lmagan o‘zgaruvchiga ob’ekt yaratilmagani xaqida ma’lumot beruvchi qiymat o‘rnatish.
Istisnolar ob’ekt yaratilmagani xaqidagi ma’lumotni tashqariga uzatishga imkon beradi:
Vector::Vector(int size)
{
if (sz<0 || max
// ...
}
Vektor yaratilayotgan funksiyada noto‘g‘ri o‘lcham (Size()) xatoligini qayta ishlash mumkin:
Vector* f(int i)
{
Vector* p;
try {
p = new Vector v(i);
}
catch (Vector::Size) {
// vektor noto‘qri o‘lchami
}
// ...
return p;
}