Jadidchi-ma`rifatparvar is’hoqxon ibrat ijodining yoshlar

ИсҲоқхон онасини Жидда шаҲрида дафн этиб, Шарқ мамлакатлари бўйлаб саёҲатни давом эттирди ва Европанинг Истамбул, София, Афина Ҳамда Рим сингари марказий шаҲарларида бўлди. Анча вақт Афғонистоннинг Кобул, Арабистоннинг Жидда каби йирик шаҲарларида истиқомат қилди. Арабистоннинг Макка шаҲридан Қизил ва Ҳинд денгизлари орқали Ҳиндистонга келди. 1892—1896 йилларда Ҳиндистоннинг энг катта порт шаҲарлари Бомбай ва калькуттада яшади. ИсҲоқхон Ибрат у ерларда кўп ишлатиладиган арбаил лисонни, яъни тўрт тилни: араб, форс, Ҳинд-урду ва инглиз тилларини мукаммал ўрганди. У чет элларда ўша ерлик халқ Ҳаётини, маданияти ва санъатини ўрганди. Шарқ мамлакатларига европаликлар орқали кириб келган Европа маданияти, тили ва санъати билан яқиндан танишди.

• ИсҲоқхон онасини Жидда шаҲрида дафн этиб, Шарқ мамлакатлари бўйлаб саёҲатни давом эттирди ва Европанинг Истамбул, София, Афина Ҳамда Рим сингари марказий шаҲарларида бўлди. Анча вақт Афғонистоннинг Кобул, Арабистоннинг Жидда каби йирик шаҲарларида истиқомат қилди. Арабистоннинг Макка шаҲридан Қизил ва Ҳинд денгизлари орқали Ҳиндистонга келди. 1892—1896 йилларда Ҳиндистоннинг энг катта порт шаҲарлари Бомбай ва калькуттада яшади. ИсҲоқхон Ибрат у ерларда кўп ишлатиладиган арбаил лисонни, яъни тўрт тилни: араб, форс, Ҳинд-урду ва инглиз тилларини мукаммал ўрганди. У чет элларда ўша ерлик халқ Ҳаётини, маданияти ва санъатини ўрганди. Шарқ мамлакатларига европаликлар орқали кириб келган Европа маданияти, тили ва санъати билан яқиндан танишди.

«Луғати ситта-ал-сина», «Жомеъ хутут», «Тарихи Фарғона» каби илмий асарлари учун материаллар тўплади. У бу даврда Шарқ халқлари тиллари билан бир қаторда Ғарб халқлари тилларини Ҳам билиш зарур деб Ҳисоблади ва Арабистонда француз тилини, Ҳиндистонда инглиз тилини, шу билан бирга, энг қадимий финикия, яҲудий, сурия, юнон ёзувларини ўрганди. ИсҲоқхон 1896 йилда Ҳиндистондан Бирма орқали Хитойга, сўнгра Қашқарга ўтди. Қашқардан ўз ватани Наманганга қайтиб келди. У чет эллардан бир қанча маданият ашёлари, Ҳиндистондан «Сантур» номли мусиқий асбоб олиб келди.

• «Луғати ситта-ал-сина», «Жомеъ хутут», «Тарихи Фарғона» каби илмий асарлари учун материаллар тўплади. У бу даврда Шарқ халқлари тиллари билан бир қаторда Ғарб халқлари тилларини Ҳам билиш зарур деб Ҳисоблади ва Арабистонда француз тилини, Ҳиндистонда инглиз тилини, шу билан бирга, энг қадимий финикия, яҲудий, сурия, юнон ёзувларини ўрганди. ИсҲоқхон 1896 йилда Ҳиндистондан Бирма орқали Хитойга, сўнгра Қашқарга ўтди. Қашқардан ўз ватани Наманганга қайтиб келди. У чет эллардан бир қанча маданият ашёлари, Ҳиндистондан «Сантур» номли мусиқий асбоб олиб келди.
• Ибрат бу мамлакатлардан яна граммафон, турли миллат мусиқа ва қўшиқлари ёзилган пластинкалар олиб келди. Бу қўшиқ ва мусиқани ўз уйида Ҳамқишлоқларига эшиттирган.