Жиззах давлат педагогика университети ҳузуридаги илмий даражалар берувчи phD

“Нодира 
ижодида 
бадиий 
санъатларнинг 
қўлланилиш тамойиллари” деб номланган тўртинчи бобида Нодира 
ижодида қўлланган шеърий санъатларнинг поэтик вазифалари такомили 
борасида фикр юритилган. “Шоира лирикасида маъно ва бадиий санъатлар 
уйғунлиги” деб номланган биринчи фаслида Нодира лирикасида инсон 
тақдирининг бадиий инкишофи, мушоҳада ва ифодаларининг
нафислиги, 
ҳис-туйғуларга бойлиги, образлилиги, бадиий бўѐқдорлиги ва таъсирчанлиги 
очиб берилган. Хассос шоира ғазаллари
мазмун-моҳияти билан инсон 
қалбининг туб-тубидан отилиб чиқаѐтган туғѐн, воқеликка бўлган эҳтиросли, 
баъзида эса муросасиз муносабатининг рангин ифодаси янглиғ ѐрқин 
таассурот қолдиради. Лирик қаҳрамоннинг мураккаб, зиддиятли, турфа хил 
тўлғонишларга, ҳис-туйғуларга, эҳтиросларга бой бўлган қалбсиз шеърият 
чинакам бадиият намунасига айланиши мумкин эмас. Шоира ғазалларининг 
ҳар бир байтида қўлланган бадиий санъатлар ғазал кўркига кўрк қўшиш 
билан бирга, мазмундаги оҳангдорликка яна ҳам жимжимадорлик, замзама 
бағишлай олган. Нодиранинг адабий мероси ўз ғоявий-бадиий аҳамияти шу 
жиҳати билан мумтоз шеъриятнинг гўзал намуналаридан ҳисобланади. Бунга 
унинг шеъриятда бетакрор иқтидор эгаси бўлганлиги асос бўлган, – деб 
ўйлаймиз. Шоиранинг замондоши Абдунаби Хотифнинг Нодира ҳақидаги: 
“оқила, фаҳмли, илм ва сўзнинг қадрига етадиган донишманд аѐл”
1
, 
– 
деган 
таърифи юқоридаги фикримизни айнан асослайди. Шоира шеърий 
санъатларни қўллашдан мақсади шунчаки ташқи безак ѐ жимжимадорлик 
эмас, аксинча, юксак инсоний туйғуларини теранроқ ифодалашда, 
образларни ѐрқинроқ тасвирлашда улардан бир восита сифатида 
фойдаланади. Нодира анъанавий мумтоз поэтикани давом эттирди, шу билан 
бирга ўзи ҳам шеъриятга янгича шакл ва услуб, ўзига хос ифода 
воситаларини олиб киришга ва уни бойитишга муваффақ бўлади. Шоира 
шахсиятидан яралган туйғулар реализми, инсон қалбига йўл топаѐтган содда 
ва самимий сатрларда ифодасини топган. Нодира бадиий санъатлардан 
унумли фойдаланган ҳолда инсон тақдири ва кечинмаларининг бадиий 
мушоҳада-талқинларини ѐрқин бўѐқларда санъаткорона кўрсата олганлиги 
боис шоира шеъриятини ҳақиқий маънодаги юксак лирика намунаси деб 
баҳолашимиз мумкин. 
“Шеърий санъат воситаларида бадиийлик мезонлари” деб номланган 
бобнинг иккинчи фаслида шоира лирик қаҳрамони руҳиятидаги ўзгаришлар, 
изтироблару, қийналиш, тўлғонишлар тасвирини ифодалашда шеърий 
санъатлардан фойдаланиш бадиийлик мезонлари – истеъдод, анъана, 
янгилик, маҳорат ҳам таъсирдорлик мезонлари асосида очиб берилган. 
Шеърият асрлар давомида соҳир санъат сифатида инсоннинг руҳий 
1
Абдунаби Хотиф. https://ziyouz.uz/ozbek-sheriyati/ozbek-mumtoz-sheriyati/nodira/ 

---

29 
ибтидосини кашф этишга интилиб келгандек, нафис адабиѐтнинг бадиийлиги 
инсон табиатининг ижодкорлиги билан боғланади. Санъат асари марказида 
ҳамиша бадиият туради. Мазмун шакл моҳияти санъат ва адабиѐтда бадиият 
эҳтиѐжидан келиб чиқади. Бадиийлик ижодкорнинг ўз фикрини ўқувчига 
худди ўзи ҳис қилган, идрок этган даражада тушунтира олишдир. Шарқ 
мумтоз адабиѐтида поэтик фикрни бадиий санъатлар воситасида ифодалай 
олиш шоир маҳоратини белгиловчи омиллардан бири ҳисобланади. “Шеърий 
асарнинг тасвирий тили эса шеърий санъатларнинг ишлатилишида намоѐн 
бўлади. 
Бу 
воситалар 
лирик 
характерни 
шакллантириш, 
унинг 
хусусиятларини очиб беришда катта роль ўйнайди”
1
. Ижодкор шеърий 
санъатлардан қанчалик усталик билан фойдаланганлиги унинг камолот 
даражасини белгилайди. Ижодкор, энг аввало, шеърий санъатлардан 
фойдаланган ҳолда лирик қаҳрамоннинг ички кечинмалари, ўй-хаѐллари, 
кўринишлари каби турли хил тасвирларни бўрттириш, асарининг бадиий 
бўѐғини оширишга эътибор берса, иккинчидан, шу орқали фикрнинг 
таъсирчанлигини таъминлайди, ўқувчининг эстетик дидини тарбиялайди. 
Ғазаллар мазмуни руҳий изтироблар тасвири, поэтик воқелик, моддий 
ѐки руҳий-психологик асосларга эгалиги билан бадиий-эстетик залвор касб 
этади. Мазкур жиҳатни шоира шахсияти белгилаб беради. Нодира 
ғазалларидаги кечинмалар ифодасида ақл ва туйғу тенг иштирок этса-да, бу 
ҳол шоира лирикасида турфа даражада акс этади. Яъни лирик кечинманинг 
мазмуни шеърий асардаги бадиий образлар, лирик ҳолат-вазиятлар, лирик 
сюжет ва ҳоказоларнинг ҳиссий-эмоционал бўѐқларида ўзининг ифодасини 
топади. Шеър бадииятини унинг жанри, ғояси, мазмуни, етакчи туйғу-
кечинмаси, оҳанги ва пафосигина эмас, балки юқорида саналган шеърий 
унсурларнинг ифодадаги уйғунлиги ҳам белгилайди ва бу шоира 
истеъдодининг даражаси юқори эканлигини кўрсатади. Нодира лирик 
асарлари таҳлили шуни кўрсатадики, ижодкор уларда ғоявий-бадиий 
яхлитлик ва мукаммалликка
интилади, матлаъдаги фикрни ғазал сўнггига 
қадар изчил давом эттиришга, бошлама мисрада айтилган ғояни байтма-байт 
очиб, чуқурлаштириб, далиллаб боришга ва залворли умумлашма билан 
якунлашга ҳаракат қилади. 
1
Комилов Н. Бу қадимий санъат. –Т.: Адабиѐт ва санъат, 1988. –Б. 95-96. 

---

30
ХУЛОСА 
1.Нодира бадиият оламини шакллантирган омиллар сифатида: 1) Қўқон 
адабий муҳити таъсири: а) турмуш ўртоғи Умархоннинг саъй-ҳаракатлари;