Jon va ruhlar borligiga ishonish. Ibtidoiy davrda paydo boʻlgan. Ibtidoiy odamlar

---

Animizm
Animizm (lotincha: anima — jon, ruh) —
jon va ruhlar borligiga ishonish. Ibtidoiy
davrda paydo boʻlgan. Ibtidoiy odamlar
tabiat kuchlariga qarshi kurashda ojizlik
qilgan, oʻz hayoti va tanasidagi turli
hodisalar (tush koʻrish, gallyusinatsiya,
oʻlim va hokazo)ni tushunmagan. Ular jon
tana bilan bogʻlangan va u tanadan
chiqib keta oladi, deb hisoblaganlar.
Insonda asta-sekin abstrakt tafakkur
rivojlanishi bilan moddiy narsalarga

---

bogʻliq ruh toʻgʻrisidagi tasavvurlar paydo
boʻlgan. Ruhlar yaxshi, saxiy hamda
yomon, yovuz ruhlarga boʻlingan. Ruhlar
odamlar hayotiga, turmushiga taʼsir
koʻrsata oladi deb tasavvur qilingan. Shu
sababli zarur paytlarda ularga
qurbonliklar qilganlar. Sözning magik-
möjizaviy kuchidan foydalanib, inson
ruhiyatiga taʼsir etish, uni hastalikdan
ozod qilish, tabiatiga ruhiy tetiklik
bağishlash animizm fazilatlari
hisoblanadi. Shuning uchun xalq
baxshilari deganda baxshilik, yaʼni shifo
bağishlash maʼnosi saqlanib qolgan.
OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil
Adabiyotlar

---

Ko‘proq o‘rganish Ushbu maqolada
Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-
2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan.
Ushbu maqola chaladir. Siz uni boyitib, (h
ttps://uz.wikipedia.org/w/index.php?title
=Animizm&action=edit) Vikipediyaga
yordam berishingiz mumkin.
Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak.

---

Bu sahifa oxirgi marta 19-Fevral 2023, 00:00 da
tahrir qilingan.
•
Matndan 
CC BY-SA 3.0
 litsenziyasi boʻyicha
foydalanish mumkin (agar aksi koʻrsatilmagan
boʻlsa).
"https://uz.wikipedia.org/w/inde
x.php?
title=Animizm&oldid=3585647" dan 
olindi