Kampyuter Injiniringi "fakulteti ki-13-21guruh Gulmatova Uljamolning "

Fjismoniy
Ehavola
Red
Ttashish
Session
Ptaqdimot
Ailova
2. OSI pog’onasi, vazifalari, asosiy protokollari
OSI va TCP modellari juda ko'p o'xshashliklarga ega. Ikkala model ham mustaqil protokollar to'plami tushunchasiga asoslanadi. Pog’onalar funksionalligi ham asosan o'xshash. Misol uchun, ikkala modelda ham transport qatlamlari va undan yuqorisi ma'lumot almashishni xohlovchilar uchun jarayonlarni tarmoqdan mustaqil transport xizmatini taqdim etadi. Ushbu pog’onalar transport provayderini tashkil qiladi. Shuningdek, har bir modelda transportdan yuqori pog’onalar transport xizmatlarining amaliy iste'molchilari hisoblanadi.
Ushbu asosiy o'xshashlikka qaramay, ushbu modellarning bir qator farqli jihatlari ham mavjud. Ushbu bo'limda biz asosiy farqlarni ko'rib chiqamiz. Shunga e'tibor bering-ki, biz ularga mos keladigan protokollar steklarini emas, balki etalon modellarini solishtiramiz. Protokollarning o'zlari keyinroq muhokama qilinadi.
OSI modelida uchta tushuncha markaziy o'rin tutadi.
1. Xizmatlar.
2. Interfeyslar.
3. Protokollar.
Balki, OSI modelining eng katta hissasi bu uchta tushunchani aniq ajratishdir. Har bir pog’ona yuqoridagi pog’onaga ba'zi xizmatlarni taqdim etadi. Xizmat pog’ona nima vazifani bajarishini belgilaydi, lekin u buni qanday qilishini yoki uning yuqorisidagi ob'ektlar pogonaga qanday kirishini emas. Pog’ona interfeysi uning yuqorisidagi pog’onaga tomonidan pog’onaga qanday jarayonlar kirishni belgilaydi. U parametrlarni va kutilgan natijani tavsiflaydi. Shuningdek, u pog’ona ichidagii narsalar haqida hech narsa oshkor etmaydi.

Nihoyat, pog’onada ishlatiladigan tengdosh protokollar pog’onaning o'ziga xosdir. O'ziga yuklangan vazifani bajarish (ya'ni xizmat ko'rsatish) uchun u har qanday protokollardan foydalanishi mumkin. Bundan tashqari, pog’ona yuqori darajadagi ilovalarning ishlashiga ta'sir qilmasdan protokollarni o'zgartirishi mumkin. Ushbu g'oyalar ob'ektga yo'naltirilgan dasturlashning zamonaviy g'oyalariga juda mos keladi. Pog’onani tashqi jarayon orqali kirish mumkin bo'lgan usullar (operatsiyalar) to'plamiga ega bo'lgan ob'ekt sifatida ko'rsatish mumkin. Ushbu usullarning semantikasi ob'ekt tomonidan taqdim etiladigan xizmatlar to'plamini belgilaydi. Usullarning parametrlari va natijalari ob'ekt interfeysini tashkil qiladi. Ob'ektning ichki tuzilishini pog’ona protokoli bilan solishtirish mumkin. Dastlab, TCP/IP modelini garchi OSI modeliga oʻxshash qilish uchun uni oʻzgartirishga urinishlar qilingan boʻlsa-da, xizmatlar, interfeys va protokollar oʻrtasida aniq boʻlinish yoʻq edi. Shunday qilib, masalan, Tarmoq pog’onasi tomonidan taqdim etiladigan yagona haqiqiy xizmatlar SEND IP PACKET (IP-paket yuborish) va RECEIVE IP PACKET (IP-paketni qabul qilish). Natijada, protokollar TCP/IP modeliga qaraganda OSI modelida yaxshiroq yashiringan va texnologiya o'zgarishi bilan nisbatan oson almashtirilishi mumkin. Bunday o'zgarishlarni boshqa pog’onalarga ta'sir qilmasdan amalga oshirish qobiliyati pog’onali protokollarning asosiy maqsadlaridan biridir. OSI etalon modeli uning protokollari ixtiro qilinishidan oldin ishlab chiqilgan. Voqealarning bunday ketma-ketligi ushbu modelning biron bir protokollar to'plamiga sozlanmaganligini anglatardi, bu esa uni universal qildi. Ushbu harakatlar tartibining salbiy tomoni shundaki, ishlab chiquvchilar bu sohada kam tajribaga ega edilar va har bir pog’ona qanday funktsiyalarni bajarishi kerakligi haqida aniq tasavvurga ega emas edilar. Masalan, ma'lumotlarni uzatish pog’onasi dastlab faqat tugundan tugunga uzatiladigan tarmoqlarda ishlagan. Keng eshittirishli tarmoqlarning paydo bo'lishi bilan modelga yangi quyi pog’onani kiritish zarurati paydo bo’ldi. Keyinchalik, OSI modeliga asoslanib, ular mavjud protokollardan foydalangan holda haqiqiy tarmoqlarni qurishni boshlaganlarida, ular xizmat ko'rsatishning talab qilinadigan spetsifikatsiyalariga javob bermasligi aniqlandi. Shuning uchun, nomuvofiqlikni bartaraf etish uchun modelga pastki pog’onalarni qo'shish kerak edi. Nihoyat, dastlab har bir mamlakat OSI protokollaridan foydalangan holda hukumat tomonidan boshqariladigan bitta tarmoqqa ega bo'lishi kutilgan edi, shuning uchun hech kim turli tarmoqlarni birlashtirish haqida o'ylamagan. Aslida, hammasi boshqacha bo'lib chiqdi. TCP/IP modelida esa aksincha edi: birinchi navbatda protokollar paydo bo'ldi va shundan keyingina mavjud protokollarni tavsiflovchi model yaratildi.
Ochiq tizimlararo ulanish protokollari - bu ISO va ITU-T tomonidan birgalikda ishlab chiqilgan ma'lumot almashish standartlari turkumidir. Standartlashtirish jarayoni 1977 yilda boshlangan.
OSI protokoli stekti ettita kontseptual qatlamga tuzilgan. Qatlamlar fizik apparat tarkibiy qismlaridan boshlab, dasturiy ta'minot ilova darajasida foydalanuvchi interfeyslarigacha funktsionallikning ierarxiyasini hosil qiladi. Har bir qatlam yuqoridagi sathdan ma'lumot oladi, uni qayta ishlaydi va uni keyingi qatlamga o'tkazadi. Har bir sath quyi sathga o'tkazilishidan oldin kiruvchi ma'lumotlarga kapsülasyon ma'lumotlarini (sarlavhasini) qo'shadi. Sarlavhalar odatda manba va maqsad manzili, xatolarni boshqarish ma'lumotlari, protokol identifikatorlari va oqimlarni boshqarish parametrlari va ketma-ketlik raqamlari kabi protokol parametrlarini o'z ichiga oladi.