Liz Borbo (fr. Lise Bourbeau, 941-yil 14-fevralda tugʻilgan) — faylasuf, psixolog, oʻqituvchi, pedagog, koʻplab bestsellerlar muallifi, Kvebekdagi eng yirik shaxsiy rivojlanish markazlaridan biri asoschisi


TASHLAB KETILGANLIK VA XIYONAT QILINGANLIK


Download 1.51 Mb.
Pdf ko'rish
bet52/85
Sana05.04.2023
Hajmi1.51 Mb.
#1276832
1   ...   48   49   50   51   52   53   54   55   ...   85
Bog'liq
L. Burbo - jarohatlarni Davolash (копия) 7

TASHLAB KETILGANLIK VA XIYONAT QILINGANLIK 
JAROHATLARINI FAOLLIGIGA MISOLLAR
Quyidagi misollar sizga Ego ta'sirlanganda (ya'ni odam niqob 
kiyganda) va uning markazida qolgan odamning xatti-harakatlarini 
farqlashga yordam beradi. Ya'ni yuragini tinglagan holda harakat 
qiladigan kishiga. Shuningdek, men xuddi shu vaziyatda qanday 
qilib jarohatni his qilishni davom ettirishingiz mumkinligini 
ko'rsataman, lekin niqob kiymaslik kerak, chunki bu odam uchun 
dori bo'lib xizmat qiladi. 
Ego bilan qanday gaplashish mumkinligini ko'rsatishda men ushbu 
bobda ham Pashsha nomidan foydalanaman. Men sizga o'z Egongiz 
uchun o'ylab topgan nomingizni ishlatishni maslahat beraman. Men 
uchinchi bobdagi misolga qaytaman, unda men o'g'lim bilan 
vaziyatni tasvirlab berdim. Uning yangi loyihalaridan biriga kiritgan 
har bir yangi sarmoyam, u muvaffaqiyatga erisha olmay qoldirganim, 
xiyonat jarohatimni faollashtirdi. Ushbu jarohatni tanib olish oson, 
chunki uning faoliyati paytida biz nazoratsiz g'azabni boshdan 
kechiramiz va qarama-qarshi jinsdagi odamni ayblaymiz. Chunki bu 
menga har safar chidab bo'lmas azob-uqubatlarni keltirar, unga 
boshqa hech qachon bunday yordam bermayman, deb o'zimga ko'p 
marta qasam ichar edim. Men o‘zimga aytaman: «Agar u tiz cho‘kib 
yolvorsa ham, men sobit turishim kerak. Meni juda ko'p umidsizlik, 
g'azab va og'riqni boshdan kechiradigan vaziyatga qaytarishdan 
ko'ra, ular men haqimda nimani yoqtirishlarini o'ylashlari va meni 
qoralashlari yaxshiroq bo'lar edi.»
Vaqt o'tadi va endi u yana yangi loyihaga ishtiyoqlidir, bu menga 
juda istiqbolli, juda jozibali ko'rinadi! Va men o'zimga aytaman: 
"Balki u o‘zgargandir va bu safar u ishni tugatar va nihoyat haqiqiy 


118
muvaffaqiyatga erishmaguncha taslim bo‘lmas?”. Ko'rib 
turganingizdek, bu vaziyatlarning har birida menda kuchli umidlar 
bor edi. Men yuqorida aytdimki, endi men unga hozirgi loyihada 
yordam berishga qaror qildim, ammo endi menda butunlay 
boshqacha motiv bor.
Men uzoq vaqt oldin o'g'limning xiyonat jarohatidan xalos bo'lishim 
uchun hayotimga kirganini tushundim, lekin men uchun hech narsa 
chiqmadi. Men bu jarohatni yengib o'tganimni faqat bir kun kelib 
undan hech qanday umidlarim qolmasa bilaman. Bu men uning 
loyihasi muvaffaqiyatli bo'lishiga va uzoq vaqt davom etishiga 
umidimni yo'qotdim degani emas. Biroq, men ham bir kuni u menga 
yana bir loyihadan voz kechganini aytsa ham, jahl qilmasdan o'zini 
yaxshi his qilishni o'rganmoqchiman. Uning loyihalariga kiritgan har 
bir sarmoya mening shaxsiy tanlovim bo'lgan. Hech kim meni bunga 
majburlamadi. Bu o'g'limga yordam berish va uning orzularini 
qo'llab-quvvatlash qarorim uchun o'zim javobgar bo'lishim 
kerakligini anglatadi. Lekin bu u muvaffaqiyatga erishishi va mening 
umidlarimni qondirishi kerak degani emas.
Men o'zimni tan olishim va men xiyonat deb hisoblagan bu 
vaziyatlar men uchun juda og'riqli ekanligini anglab yetganimga ko'p 
yillar kerak bo'ldi, chunki ular mening tashlab ketish jarohatimga 
nozik ta'sir ko'rsatdi. Har safar u menga va'dalar berib, lekin 
bajarmaganida, o'zimni xiyonat qilgandek his qilardim, lekin uni ona 
sifatida tashlab ketgandek his qilardim. Niqobim va nafsim menga 
tinmay gapirardi: “Menimcha, agar u meni ozgina bo'lsa ham yaxshi 
ko'rsa, va'dasini bajarishga harakat qiladi. U buni qanchalik yaxshi 
ko'rishimni biladi. Qanday qilib sevgan odamga buni qila oladi? ”
Mening 
Pashsham 
menga 
nimani 
aytganini 
allaqachon 
tushundingizmi? “Men buni hech qachon qilmayman. Har narsaga 
yordam beradigan ona bilan qanday qilib o'zingizni shunday tutasiz?!
Qanday noshukurlik! Yuraksiz!" Yuragimni tinglash, o'g'limning 


119
kimligini qabul qilish demakdir. U tez-tez loyihalarni o'zgartiradi. U 
doimo yangi g'oyalarga ega ixtirochi. Va u har doim shunday edi.
Men bilamanki, har bir kishi, agar xohlasa, bir zumda o'z xatti-
harakatlarini o'zgartirishi mumkin. Biroq, hech kim boshqa odam 
uchun qaror qabul qila olmaydi. O'g'lim ham xuddi men kabi xiyonat 
jarohatidan aziyat chekmoqda. Va u menga xiyonat qilganini qabul 
qilmaguncha, uning hayotida hech narsa o'zgarmaydi. 
Menga kelsak, men jarohatlarim bilan ishlashim kerak va tan olishim 
kerakki, u boshqa ko'plab vaziyatlarda mening xatti-harakatlarimni 
xiyonat sifatida qabul qilishi mumkin edi. Yuragingizni tinglash - bu 
hayotning uchburchagini eslashni anglatadi, bu bizga mas'uliyatni 
eslatadi. Mas'uliyatli shaxs sifatida men qayta investitsiya qilish 
xavfli ekanligini qabul qilaman: qarorimning mumkin bo'lgan 
oqibatlarining bir qismi mening amalga oshmagan umidlarim bo'ladi.
Bunday munosabat menga g'azab va his-tuyg'ulardan qochishga 
imkon beradi.
Men o‘g‘limni ham, o‘zimni ham sodda bo‘lib, boshqa hech qachon 
bunday qilmaslikka va’da bergan bo‘lsam ham, unga yordam 
berishga ko‘ngilli bo‘lganim uchun ayblamayman. O'tmishda 
buning uchun o'zimni qoralaganimda, o'zimga xiyonat qilganimdan 
azob chekardim. Men ham xuddi o‘g‘limga o‘xshab o‘z so‘zimda 
turmadim. Va men o'zimga yoki o'g'limga shubha uyg'otadigan 
Pashshamga shunday javob beraman: “Menga aytayotgan hamma 
narsangizni yaxshi eshitaman. Menga yordam berishni va 
azoblarimni yengillashtirishni xohlayotganingizni bilaman. O‘tgan 
umidsizliklarga qaramay, unga yordam berishni davom ettirish 
qarorim sizga yoqmasligini bilaman. Menga yordam berganingiz 
uchun rahmat, men sizning yaxshi niyatlaringizni ko'raman. Biroq, 
men 
unga 
umid 
qilmasdan 
qanday 
yordam 
berishni 
o'rganmoqchiman va eng muhimi, hamma narsa men xohlagandek 
bo'lmasa ham, o'zimni va o'g'limni qabul qilishni o'rganmoqchiman. 
Men nazorat ostida 
bo'lish o'rniga qo'yib yuborishni 


120
o'rganmoqchiman. Natija haqida o'ylamasdan, yaxshi niyatlar bilan 
harakat qilishni davom ettirmoqchiman. Eng muhimi, men uchun 
tashvishlanmang: men qarorimning barcha oqibatlarini yengishim 
mumkinligini bilaman."
Ushbu tajriba orqali men xiyonat jarohati katta umidsizlikni 
yashirishini angladim. Shuning uchun biz hamma narsani nazorat 
qilishga harakat qilamiz, nazorat bizga umid beradi deb ishonamiz.
Bundan buyon bilamanki, men qanchalik oz nazorat qilsam, hayotga 
shunchalik ishonaman. Men avval yolg'on umid bilan yashardim.
*****
Mana, men Lyusi deb ataydigan ota va qiz o'rtasidagi xiyonatning 
yana bir misoli. Yig‘ilgan pulga qizining universitetda o‘qishi uchun 
sarflayotgan ota birdan uning afrikalik yigitni sevib qolganini bilib 
qoladi. Ota-onasini yangi do'sti bilan tanishtirganda otasi jahli 
chiqadi. U Lyusining, uning fikricha, Frantsiyada istiqboli yo'q odam 
bilan uchrashayotganini qabul qila olmaydi. Otasi uni ko'ndirishga 
urinishlariga qaramay, u bilan yashirincha uchrashishda davom etadi. 
Bir kuni Lyusi otasiga turmushga chiqib, Afrikada yashashni 
xohlashini aytadi. G‘azablangan ota shunday deydi: “Agar unga 
turmushga chiqsang, bilki, to‘yda men ham, onang ham bo‘lmaydi!
Men sendan voz kechaman va biz bir-birimizni boshqa ko'rmaymiz! 
” Lyusi turmushga chiqadi va Afrikada yashash uchun ketadi. 
Men u bilan Reunion orolida o'tkazgan seminarlarimning birida 
uchrashdim. Uning Frantsiyadan ketganiga yigirma besh yil bo'ldi.
U ota-onasini boshqa ko‘rmagan, uch farzandi esa bobo-buvilarini 
ko‘rmagan. Lyusi bundan qattiq azob chekdi, lekin otasiga taslim 
bo'lishni xohlamadi, ota ham taslim bo'lmadi. Ushbu misolda biz ota 
va qizning faol xiyonat jarohati va kuchli nazoratchi niqobi borligini 
kuzatamiz. 


121
Lyusi beshta jarohatlar bo'yicha seminarda qatnashdi. U hali ham 
otasi o'zini xiyonat qilganini his qilishi mumkinligini qabul qila 
olmadi. Biroq, har safar shahvoniy munosabatlar g'azab bilan birga 
bo'lsa, bu avtomatik ravishda xiyonatning kuchli jarohati borligini 
anglatadi. Faqat nazoratchi bunday kuch bilan uzoq vaqt va qaysarlik 
bilan qarshilik ko'rsatishga qodir, har qanday narxda g'alaba 
qozonishga harakat qiladi va boshqa odam bo'ysunadi, birinchi 
qadamni qo'yadi va kechirim so'raydi, deb umid qiladi.
Men Lyusidan so‘radim: “Otangiz o‘zining sevgan qizi, uning uzoq 
muddatli ta’limi uchun pul to‘lab, uning ajoyib martabaga ega 
bo‘lishiga umid qilib, jiddiy qurbonlik qilgani, diplomlar haqida 
qayg‘urishga qaror qilganida, sizning otangiz o'zini qanday his 
qiladi? O‘zi ham mansab tikadigan odamga turmushga chiqadi deb 
umid qilgan sevgan qizi otasining xohishidan voz kechib, butunlay 
boshqa narsani tanlaganida, u qanday his qilishi kerak? Siz unga 
qanchalik xiyonat qilganingizni his qila olasizmi, uni sevmaganingiz 
uchun uni qanchalik xafa qilganingizni? Keyin men qo'shib qo'ydim: 
“Yodda tutingki, nazoratchi faqat boshqa odam o'z umidlarini oqlasa, 
o'zini sevishini his qiladi. U “zavq” va “sevgi” o‘rtasidagi farqni 
bilmaydi”. 
Lyusi achchiq ko'z yoshlarda yig'lay boshladi. U haqiqatan ham 
otasining yigirma besh yildan beri o‘zi kabi azob chekayotganini his 
qilardi. U birdan otasining har doim irqchi bo'lganini esladi. U 
ongsiz ravishda qora tanli yigitni sevib qolish otasi uchun qiyinchilik 
va o'z his-tuyg'ularining kuchini sinab ko'rish ekanligini anglamadi. 
Ego otasi bilan yarashish yo'lida birinchi qadamlarni tashlamasligiga 
yana bir bor ishontirganida, Lyusi Pashshaga shuni aytishi kerak, 
chunki ular ko'p yillar davomida aynan u tufayli bir-birlarini 
ko'rishmagan: "Bilasizmi, Pashsha. Yigirma besh yil davomida xuddi 
shu narsani menga takrorlashingni tinglayman. Va bu vaqt davomida 
men sizga rozi bo'ldim. Bilaman, niyating yaxshi, agar otamni 
boshqa ko‘rmasam, bu meni keyingi azob-uqubatlardan asraydi, deb 


122
ishonchingiz komil. To'g'ri aytdingiz, uchrashuvimiz men kutgandek 
o'tmasligi mumkin. Ammo men aniq bilamanki, bu endi davom eta 
olmaydi. Chunki men hali ham azob chekaman! Endi men otam 
bilan bir xil xiyonat jarohatini boshdan kechirayotganimizni 
tushunaman va men bu tajribani boshdan kechirib, u bilan 
kelishmoqchiman. Men har qanday oqibatlarga tayyorman va 
ikkalangiz ham tashvishlanishingizga hojat yo'q. Men sizdan menga 
qarashingizni va bu yangi tajribani boshdan kechirishimga ruxsat 
berishingizni so'rayman. Endi mening navbatim, siz men uchun juda 
ko'p ish qildingiz va buning uchun sizga rahmat aytaman." 
Bundan tashqari, Lyusi onasi bilan boshdan kechirgan rad etish va 
adolatsizlik jarohati haqida gapirdi. Ular yiliga bir necha marta 
telefon orqali yashirincha muloqot qilishadi. Lyusi onasining o'zini 
ishonchli tutishini, kuchliroq bo'lishini va eriga nabiralarini ko'rish 
istagi haqida gapira olishini xohlaydi. Suhbatlashar ekanmiz, Lyusi 
eriga qarshi turishdan qo‘rqqan onasining dardini his qila oldi. U 
ham otasining g'azabidan qo'rqishini tan olishga majbur bo'ldi va 
shuning uchun u onasining aralashishini xohladi. Ammo onasi bunga 
qodir bo'lmagani uchun Lyusi uni rad etdi va shunday dedi: "Men 
hech kim emasman, garchi onam menga hamdard bo'lib yordam bera 
olmasa ham. Farzandlarim bilan hech qachon bunday yo‘l 
tutmayman”.
Bizning egomiz qanchalik yoqimli gapiradi! Lyusi Pashshasi 
o‘zining ahamiyatsizligiga ishontirmoqchi bo‘lganida va onasini 
ayblashda davom etib, yarashishga yordam bermoqchi bo‘lganida 
shunday deyishi kerak: “Siz, menga nima deyayotganingizni juda 
yaxshi eshitaman. Meni himoya qilmoqchi ekanligingizni bilaman.
Albatta, onam mening pozitsiyamni egallashini va otamga qarshilik 
ko'rsatishini xohlardim. Ammo endi men uning bunga qodir 
emasligini bilaman. Men o'zimdagi bu qo'rquvni qabul qilishni 
o'rganmoqchiman, keyin men uning qo'rquvini qabul qila olaman. 
Bilaman, siz aytganlarimga rozi emassiz. Biroq, sizni ishontirib 
aytamanki, kelajakda ota-onamga qarshi turish uchun o'zimni kuchli 


123
his qilaman. Bilaman, siz doimo menga yordam berishni 
xohlagansiz. Ammo endi bu menga yordam bermaydi va men yangi 
tajribaga ega bo'lishni xohlayman. Yordamingiz uchun rahmat. Endi 
bu haqda tashvishlanishingizga hojat yo‘q”. 
Trening oxirida Lyusi kelajakda ota-onasi bilan gaplashishga va eng 
muhimi, otasi bilan gaplashishga qaror qildi. U ularni ko‘rgani 
kelayotganini va endi qarshilik qila olmasligini bildirgisi keldi. Bir 
necha yil o'tgach, men Lyusini Frantsiyaga tashriflaridan birida yana 
uchratdim. O‘zi kabi buni hohlagan, lekin birinchi qadamni 
qo‘yishga jur’at eta olmagan ota-onasi bilan yarashganidan juda 
xursand edi.
Lyusi endi ulardan xafa bo'lmadi va o'zidan g'azablanmadi. Uning 
qalbida rahm-shafqat bor edi va uzoq ajralishdan keyingi uchrashuv 
juda yaxshi o'tdi. Uning uzoq vaqt azob chekishi qanchalik achinarli!
Biz ko'pincha azob-uqubatlarimiz chegaraga yetgan vaqtni kutamiz 
va shundan keyingina biz xatti-harakatlarimizni o'zgartira 
boshlaymiz va qalbimizga ergashamiz. Yodingizda bo'lsin, birinchi 
navbatda harakat qilish va boshqa odam bilan yarashishga qaror 
qilgan kishi oqilona yo'ldadir. Har bir qo'rquv ortida baxt yotganini 
bilish oqilona tushunchadir! 
*****
Quyidagi misol sevgi munosabatlaridagi xiyonat va tashlab ketish 
jarohatlarini ko'rsatadi. Men Emili deb ataydigan bir ayol ko'p sevgi 
munosabatlariga ega edi. Har safar biri bilan xayrlashganda, u o'ziga 
ritorik savol berdi: "Nega mening fe'l-atvorim ular uchun juda 
murakkab ekanligini bilib, meni tark etadigan bunday erkaklarni jalb 
qilaman?"
Bu masalada muammo unda emas, balki juda zaif erkaklarda 
ekanligiga ishontirmoqchi bo'lgan Egoning ovozini eshitish oson.
Shunday qilib, u har doim tashlab ketiladi va Nazoratchinig niqobi 


124
tufayli u shoshilinch ravishda erkaklarni ayblaydi. Bunday vaziyatda 
eng baxtlisi o'zini muhim va kuchli deb hisoblagan Pashshadir. U 
Emiliga bu fikrlarni pichirlaydi: «Bu sizning kuchli ekanligingizni 
yana bir bor isbotlaydi. Bu badbaxt erkaklar hatto to'pig'ingizga ham 
yetmaydi! Ular qachon uyg'onadilar? Sizga mos keladigan kamida 
bitta erkak bormi o'zi?» 
Emili o'z mas'uliyatini tushunmaguncha va erkaklarni xatti-harakati 
faqat uning ichki holatini aks ettirishini tan olmaguncha, sevgi 
munosabatlaridagi o'zgarishlarni kutmaslik kerak. Bu bir kun sodir 
bo'lishi uchun u harakat yo'nalishini o'zgartirishi kerak.
U o'zi haqida nimani qabul qilmasligini bilishning ajoyib usuli - bu 
men oxirgi bobda muhokama qiladigan oyna texnikasidan 
foydalangan holda hayotidagi erkaklarning xatti-harakatlarini 
kuzatishdir. Uning so'zlariga qaraganda, u ularning zaifligini qabul 
qilmaydi. O'zini zaif bo'lishiga yo'l qo'yib, o'zini hukm qilmasdan 
yoki tanqid qilmasdan, u erkaklarga hamdard bo'la oladi. Va keyin u 
haqiqatan ham o'zida bu xususiyatni qabul qilishiga amin bo'lishi 
mumkin. Axir, faqat qabul qilish orqali biz o'zimizda nimanidir 
o'zgartirishimiz mumkin, eng muhimi, qiyin vaziyatni yoqimli 
tajribaga aylantira olamiz.
Tasavvur qiling-a, har safar Emilining munosabatlari hech narsa 
bilan tugasa va u tashlab ketsa, Pashsha darhol unga: «Ko'ryapsizmi, 
sizga nima bo'lyapti? Bu gaplarimni tinglamaganingiz va yangi 
munosabatlar boshlaganingiz uchun. Siz boshdan kechirgan hamma 
narsadan keyin erkaklarga ishonib bo'lmasligini tushunmaysizmi?
Ular o'zlarining ayollardan ustunligiga shunchalik aminlarki, ular 
hech qachon sizdek kuchli ayol bilan til topisha olmaydi.» Nega bir 
kun kelib yolg'iz qolganingiz yaxshiroq va sizga erkaklar kerak emas 
deb qaror qilmaysiz? Pashsha Emilining haqiqiy ehtiyojlarini 
tushunishi - o'zini sevishni va mehrli munosabatlar orqali o'zini qabul 
qilishni o'rganishi kerak. Ego Emilining hayot rejasi bilan tanish 
emas. U faqat xotirasida yozilgan narsalarni biladi.


125

Download 1.51 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   ...   48   49   50   51   52   53   54   55   ...   85




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling