Axloqiy tarbiya - shaxsni xar tomonlama rivojlantirishning muhim tarkibiy qismidir.U bolalarga axloqiy tasavvur va bilimlarni singdirish, ularda shaxsning xis-tuyg’u va sifatlarini, ijobiy munosabatlar va xulq madaniyatini tarbiyalashga qaratilgan jarayondir. Axloqiy tarbiya jarayonida bola axloqiy jixatdan kamolga yetadi. Qadim-qadimdan o‘zbek va sharq klassiklari ijodida axloq-odob masalasi markaziy o‘rin egallab kelgan. Kaykovusning «Qobusnomasi»dan tortib, Al-Xorazmiy, Abu Nasr Forobiy, Abu Rayhon Beruniy, Abu Ali ibn Sinolarning nazmiy va nasriy asarlarida Yusuf Xos Hojibning «Qutadg‘u bilik», Ahmad Yugnakiyning «Hibbatul haqoyiq» (Haqiqat sovg‘alari), Imom Ismoil al-Buxoriyning «Al adab Al-Mufrat kabi» jahonga mashhur asarlarida Alisher Navoiying o‘lmas she’riyatida, Munis, Xorazmiy kabi shoirlar asarlarida axloq-odob masalalari yoritilgan Shuningdek, Navoiyning «Mahbub ul-qulub» asarida odob, axloqqa oid g‘oyalar ilgari surilgan. Uning birdan-bir orzu umidi, ideal insonga bo‘lgan mehr- muhabbat, samimiylik edi: «Donishmandlar aytibdurlarkim, odobli inson barcha odamlarning yaxshiligi va barcha xalqlar uchun yoqimlidir. U mansabdor kishilardan go‘zalroq va badavlat odamlardan hurmatliroqdir. Yoshlarni ko‘zga ulug‘ qilib ko‘rsatadigan narsa odobdir».
Do'stlaringiz bilan baham: |
