Bu davrda ham ilgarigi davrdagi kabi agrotexnika tadbirlari qo’llaniladi. Lekin bu davrda bachki novdalardan asosiy novdalar yetishtiriladi. Daraxt yaxshi parvarish qilinadi va yer yaxshilab ishlanadi. Ettinchi davr - qurish, o’sish va hosil berish davri. Bu davrda birinchi tartib asosiy shohlar quriy boshlaydi, ilgariroq hosil bo’lgan yangi novdalar kuchli rivojlanadi. Faqat o’sayotgan asosiy shohlar hosil beradi. Bu davrda ham ilgarigi davrdagi kabi agrotexnika tadbirlari qo’llaniladi. Lekin bu davrda daraxtni yaxshilab yoshartirish kerak. Bu davrda ham ilgarigi davrdagi kabi agrotexnika tadbirlari qo’llaniladi. Lekin bu davrda daraxtni yaxshilab yoshartirish kerak. Sakkizinchi davr - qurish va o’sish davri. Bu davrda shoh-shabbadagi yangi asosiy novdalar, nimjon shohlardan tortib to yo’g’on shohlar hamda tananing asosigacha quriydi. Hosil keskin darajada kamayadi. Daraxtlar tanasida bachki novdalar paydo bo’ladi. Daraxtlar o’zining xo’jalik ahamiyatini yo’qotadi va kundakov qilinadi. To’qqizinchi davr - o’sish davri. Bu davrda daraxtning butun shoh-shabbasi va tanasi qariydi. To’nkadan bachkilar o’sib chiqadi. Lekin ishlab chiqarish sharoitida bog’larda daraxtlar bu davrgacha saqlanmay, kesib tashlanadi. To’nka bachkisidan kelgusida o’simlikning yer usti qismi rivojlanadi va daraxtning o’sish sikli yangidan boshlanadi. Uchinchi-to’rtinchi davr meva daraxtning eng mahsuldor davri hisoblanadi.
E`TIBORINGIZ UCHUN RAHMAT !
Do'stlaringiz bilan baham: |