ЎЛИМДАН ДАРАК БЕРУВЧИ БЕЛГИЛАР ҲАҚИДА
Нурни ёқтиришмас, сўник қарашлари
Юзни шартта бурар, оқар кўз ёшлари.
Кўзнинг қири тораяди, тортиб кичик
Эснов йўғу дарча мисол оғиз очиқ.
Бўшашади икки қўлу икки оёқ,
Чалқанчаси ухлаб қолар чарчаган чоғ.
Бундай касал тўшагида ёта олмас,
Уйқусираб оёқ-қўлин ёпа олмас.
Илашгандек гавдасига гўё ип-тук,
Гумонсирар, қилиқ қилар қизиқ-қизиқ.
Дард сўнггида оғирлашур қўлу оёқ,
Бир нарсага тикнилади жуда узоқ.
Лирика. Абу Али ибн Сино
www.ziyouz.com kutubxonasi
33
Икки қўли интилади ёстиқ сари,
Тишларини ғичирлатар ҳаддан нари,
Кўзга нуқул кўринади бир қора қул,
Уни бўғиб ўлдирмоқчи бўлар буткул.
Дарди оғир келаверса, бундоқ касал,
Чўкаверар, яқин бўлиб қолгай ажал.
Аввалга жим ётиб, сўнгра бўлса гапдон,
Вазмин ётган касал бўлса бесарамжон.
Кўз-қулоқдан нолиса кўп, сўнг алқисса,
Оғриғидан қувват кетиб гап демаса.
Дардни тортиб, азобини чекиб буткул,
Туш кўрганда устига қор ёғса нуқул.
Ҳаяжонли, совуқ нафас олса бурун,
Бу аломат — ҳалокатдан нишондир чин.
Ухлай олмай, мижжа қоқмай чиқса туни,
Ва уйқудан кўз очмаса кундуз куни,
Оромини бериб, бўлса ҳоли ёмон,
Аламига сабаб бўлса уйқу ҳамон,
Ўлик юзига ўхшаса касал бети,
Суягига чип ёпишса чакак эти.
Дард совуғи таъсиридан қулоқ шалпанг,
Киртайган кўз ичга тушиб боқса аранг.
Қизаришлар, қорайишлар ҳаддан ошиб,
Кўзлар туртиб чиқиб, лекин хиралашиб.
Ҳаракати камаяди, бақраяди,
Ҳар тарафга совуқ боқиб, ағраяди.
Найзаланиб қийшаяди бурун учи,
Тортишади асабланиб лаблар чети.
Қўл-оёғи совуб борар мурда мисол,
Тилда яра ва доғ-дуғлар тошар яққол.
Содир бўлса безовталик ҳам изтироб
Ёндирувчи иситмалар айлаб хароб.
Лирика. Абу Али ибн Сино
Do'stlaringiz bilan baham: |