Muste davri

Muste davri. Bu davrda o‘tgan asrning oxirlariga kadar hukmron bo‘lgan ilmiy karashlarda odamzodning paleoantroplar, ya’ni neandertal turi yashab, ulardan zamonaviy kiyofadagi odamlar-neoantroplar ajralib ikkan, degan ilmiy karashlar hukmron edi. Lekin keyingi yillarda topib o‘rganilayotgan paleoantropologik topilmalarning guvohlik berishia muste davridayok zamonaviy kiyofadagi ongli odamlar neandertallar bilan birga yashaganliklari ilmiy isbotini topdi. Ayrim olimlarning fikrlariga ko‘ra neandertallar tur sifatida ongli odamlar bilan parallal yashab, yigirma 3 ming yillar mukaddam kirilib ketishgan.
Muste davri moddiy madaniyati sohasida ilgari siljish sodir bo‘ladi. Bu davrda tosh kurollariga ishlov berishning levallua texnikasi takomillashishi bilan birgalikda, o‘ziga xos texnika paydo bo‘ladi va keng tarkaladi. Nukleus mukammallashib, ular obdon tayyorlangan zarb maydonsasi bilan fark kiladi. Bir darbada toshning yukori kismidaga tabiiy kobig‘i uri usirilib, zarb maydona hosil kilinadi. Bunday nukleuslardan tekis usbursakli usrindilar ko‘sirib olish va ulardan mehnat kurollari sifatida foydalanish mumkin bo‘lgan. Muste davrida tosh kurollariga ishlov berishdagi o‘zgarishlardan tashkari ularning shakllariga o‘zgartirish kiritishga karatilgan ikkilamsi ishlov berish usllaridan keng foydalaniladi. Unda dastlab usrindining keraksiz kismlari sindirilib tekislangandan so‘ng tig‘ hosil kilish maksadida kisik zarbalar amalga oshirilgan (retushlash). Uni amalga oshirishda biror vositadan foydalanilgan. Bu davrda ayniksa, ko‘l kusi bilan kattik kertish orkali tig‘ hosil kilish (otjimny retush) ko‘prok foydalanilgan. Ularni amalga oshirishda ko‘prok suyaklardan foydalanilib, usrindilarda ko‘plat tosh zarrasalar olinib, tig‘ hosil bo‘lgan. Natijada ma’lum shakldagi, ayniksa, bodomsimon shaklidagi o‘tkir usli tosh kurollari vujudga kelib, ulardan xo‘jalik maksadlarida va ovda foydalanish mumkin bo‘lgan. Tosh kurollariga ishlov berishning bayon kilinayotgan usuli fakat kremen navli toshlar usun xos bo‘lib, bu usul ushbu tosh navi keng tarkalgan EvrOsiyoning shimoli-g‘arbiy hududlarida muhim ahamiyatga ega bo‘lgan. EvrOsiyo mintakasining janubiy o‘lkalari kremen navli toshlarning taksilligi tufayli mehnat kurollarini yasashda daryo toshlaridan foydalanilib, ayrim joylarda tosh kurollariga ishlov berishning arxaik shakli saklanib koladi. Bu Pokiston hududida o‘rganilgan Saon yodgorligi tosh kurollari nisbatan saon texnikasi sifatida fanga kirgan. SHuning usun Movius tosh kurollari ishlanish usuliga kura ikki asosiy guruhga ajratib o‘rganishni taklif kiladi. O‘rta Osiyo hududi usun olimlar o‘z tadkikotlariga asoslanib, levallua, levallua-muste, tog‘li muste, muste-saon, tishli muste kabi guruhlarning mavjudligini ta’kidlaydi. R.H.Suleymanov tosh kurollar ishlanish texnikasiga ko‘ra ikki guruhga ajratishni taklif kiladi.
O‘rta Osiyoda muste davrining o‘rganila boshlanganligiga 50 yildan ortiq vaqt o‘tdi. Dastlabki makon 1938 yili A. N. Okladnikov tomonidan o‘rganilgan Teshiktosh g‘or makonidir. Undan keyin 70 yildan ortik davr mobaynida O‘rta Osiyo hududidan muste davriga oid 200 dan ortik arxeologik yodgorliklar aniklanib ularda tadkikot ishlari amalga oshirilgan.
Muste davri manzilgohlar O‘rta Osiyoning barcha hududlarida aniqlangan, lekin ularning ko‘pchiligi O‘zbekiston va Tojikiston hududlaridan topib o‘rganilgan bo‘lib, ular nafaqat er ustida balki erning ostki qismida ham ko‘pchilikni tashkil etadi. Boysun tog‘ining janubiy yonbag‘ridan topilgan Teshiktosh g‘ori muhim ahamiyatga ega. Bu erda beshta madaniy qatlam aniqlangan. Teshiktosh g‘oridan siniq uchrindi, tosh parchalari, plastinka-parrakcha, nukleuslar, tosh bo‘lakchalaridan iborat uch mingga yaqin tosh qurollari topilgan.
Teshiktosh g‘ori tosh qurollari Samarqand janubidagi Omonqo‘ton qurollariga o‘xshash. Bu turdagi mustega Vaxsh tog‘ tizmalarining janubi-g‘arbiy qismida joylashgan Og‘zikichik g‘ori ham taaluqlidir. G‘or makonlardan Toshkentdan shimoli-sharqda Tangritog‘ning g‘arbida CHotqol tog‘ tizmalarida joylashgan Obirahmat g‘orini ko‘rsatish mumkin. Poltov (Toshkent viloyati Bo‘stonliq tumani) g‘ori tosh qurollari Obirahmat va Xo‘jakent tosh qurollaridan farq qilmaydi.
Ochiq turdagi mazilgohlarga Vaxsh vohasida joylashgan bir-biriga o‘xshash Qora-Bura va Oqjarlar oiddir. Qora-Bura joy-makonidan juda ko‘p tosh parchalari va mehnat qurollari topilgan bo‘lib, ularning yarmi qurol qilish uchun tayyorlangan mayda toshlardan iborat. Ular nukleuslar, uchrindi, uchli paykonlar. Ayniqsa chopper va choppinglar ko‘pchillikni tashkil qiladi. Muste davrining shunga o‘xshash shakldagi materiallari Sirdaryo havzasidagi Qayroqum va Farg‘onadagi makonlaridan ham topib o‘rganilgan.
Ochiq turdagi makonlarga Angren daryosining o‘ng sohilida joylashgan Ko‘lbuloq va Samarqandning janubi-g‘arbidagi Qo‘tirbuloqlar oiddir. Ko‘lbuloq topilmalari xilma-xil va unga xos makonlari bilan ajralib turadi. Mehnat qurollari - nukleuslar, tishli tosh qurollar, qirg‘ichlar, tosh paykonlar, sixchalar, plastinkalar, tosh pichoqlar va boshqa tosh bo‘laklaridan iborat. Bu makon mehnat qurollari O‘rta Osiyoning boshqa makonlaridagi bilan o‘xshash.
Qo‘tirbuloq makonidagi tosh qurollarini chaqmoqtosh diorit, kvarsit va daryo toshlaridan yasalgan o‘tkir uchli paykonlar, qirg‘ichlar, teshgichlar, parmalar, bargsimon qurollar hamda daryoning shag‘al va chaqmoq toshlaridan yasalgan chopping va chopper, yassi va gardishsimon nukleuslar, uchrindilar va boshqalardan iborat.
Qo‘tirbuloq makonidagi toshdan yasalgan mehnat qurollarining yasalish usullariga Zirabuloq makoni (Zarafshon vohasi) topilmalarini ham kiritish mumkin.
Qirg‘izistonning muste davriga oid makonlari yaxshi o‘rganilgan Tossor va Georgiy do‘ngligi bu erdagi mashhur makonlaridir. Tossor tosh qurollari muste davrining so‘nggi bosqichi va so‘nggi paleolitning ilk bosqichlariga oid. Georgiy do‘ngligi mehnat qurollari yuqori pleystotsenning boshlanish davriga oid. Janubiy Qirg‘izistondagi Isfara daryosi vodiysidagi Xo‘jag‘ayir degan joydan ham muste davriga oid manzilgoh topilgan. U erdan toshdan yasalgan-parrakchalar, qirg‘ichlar, pichoqsimon qurollar, nukleuslar, sixchalar topilgan.
Teshiktosh g‘or-makonidan topilgan yosh bolaning bosh chanog‘i o‘sha davr kishilarining qiyofasini tiklashga asos bo‘lib, u O‘rta Osiyo hududidagi yagona paleoantropologik topilma hisoblanadi. Bosh chanog‘i yuqori madaniy qatlamdan topilgan. Ko‘rinishdan bola dafn etilgach, yovvoyi hayvonlarga em bo‘lgan, shuning uchun bola skeleti to‘liq saqlanmagan. Antropolog olim M. M. Gerasimov bo‘lakchalarga bo‘linib ketgan bosh chanoqni tiklab, bolaning qiyofasini tiklashga erishgan. Natijada suyaklar 9 yashar bolaga tegishli bo‘lib, morfologik jihatdan neandertal shaklida ekanligi aniqlangan. SHu bilan birgalikda Teshiktosh topilmasi evropoid irqiga mansub ekanligi ham aniqlangan. Keyingi qilingan tahlillarning xulosasiga ko‘ra, O‘rta Osiyoning janubiy hududlari irq shakllangan uchoqlardan biri hisoblanadi. Bola suyagining qoldiqlari atrofida tog‘ echkisining to‘rt juft shoxi tartib bilan terib qo‘yilgan bo‘lgan. Qabr olov qoldiqlarining izlari ham aniqlangan. Ko‘rinishidan teshiktoshliklarda vafot etganlarni dafn qilish odatlari mavjud bo‘lib, diniy tasavvurlar shakllangan. Teshiktoshdan ko‘plab yovvoyi hayvon suyaklari topilgan. Ular tog‘ echkisi, bug‘u, ot, yo‘lbars, ayiq, tulki, 20 dan ortiq qush suyaklaridan iborat.
Omonqo‘ton makonida muflon suyaklar ko‘plab topilgan. Teshiktoshga nisbatan esa bu erdan bug‘u, ayiq ancha kam. Bu erdan Teshiktoshda uchramaydigan Sibir kiyigi va cho‘l toshbaqasi suyaklari ham mavjud.
Og‘zikichikdan topilgan hayvon suyaklarining 14 tasi Omonqo‘ton va 6 tasi Teshiktoshlardagi hayvon suyaklari bilan bir xil. Umumiy suyaklarning ko‘pchiligini cho‘l toshbaqasi suyaklari tashkil etadi. Bundan tashqari yovvoyi qo‘chqor va echkilar, ot, eshak, bug‘i xatto jundor nosorog suyaklari ham topilgan.