Nosir Fozilov asarlari tahlili Reja

Nosir Fozilov asarlari tahlili
Reja:
1. Nosir Fozilov hayoti va ijodi.
2.N.Fozilov qissalarida bola ruhiy olamining rangin qirralari.
3.Adibning ayrim qissalari tahlili.

Yozuvchi Nosir Fozilov adabiyotimizning qutlug’ dargohiga 50-yillarning ikkinchi yarmida kirib kelgan bo`lib, hozirgacha jami yetmishdan ortiq qitob chop ettirdi. U 1929-yili Qozog’istonnning Chimkent viloyati Turkiston tumanining Koriz qishlog’ida tavallud topdi. Uning ota va onalari dehqonchilik bilan shug’ullangan bo`lsalar ham buvasi Tursunmuhammad A`lam G’urbatiy taxallusi bilan she`rlar yozgan. Kamiy, Xislat, Sidqiy Xondaliqiy bilan hamnafas, hamfikr bo`lib, Toshkentda uning uchta she`riy kitobi chop etilgan.

N.Fozilovning bolaligi urush davriga to`g’ri kelganligi tufayli ham o`qib, ham mehnat qilgan. Shu sababli u o`z tengdoshlaridan ancha kech, ya`ni 1949-yilda o`rta maktabni tugatadi. So`ng Toshkentga kelib, universitetga o`qishga kiradi va uni 1954-yilda tugatadi. Shundan keyin “Gulxan”, “Sharq yulduzi” kabi jurnallarda va “Yosh gvardiya”, G’.G’ulom nomidagi “Adabiyot va san`at” nashriyotlarida turli lavozimlarda ishlaydi Adibning birinchi hikoyasi “Lening uchquni” gazetasida 1953-yilda bosilgan bo`lsa, uning birinchi kitobi 1959-yilda “irmoq” nomi bilan chop qilinadi. So`ngra “Oqim” (1962), “Robinzonlar” (1964), “Qush qanoti bilan” (1965), “Qorxat” (1968), “Ko`klam qiyoslari” (1970), “Diydor” (1979), “Tanlangan asarlar” 2 jildlik (1983-1984), “Bolaligim-poshsholigim” (1989), “Bir otar to`pponcha” (1995) kabi o`nlab kitoblari nashrdan chiqdi. Nosir Fozilov tarjimon sifatida ram samarali ijod qilmoqda. U Abay, Muxtor Avezov, Sobit Muqonov, G’abit Musrepov, G’abiden Mustafin, Abdulla Tojiboyev, Abdujalil Nurpeisov kabi ko`plab qozoq adiblari asarlarini o`zbek tiliga tarjima qilib, nashr ettirdi. Suningek, qirg’iz, qoraqalpoq va o`zga tillardan ham ko`plab sara asarlarni o`zbek tiliga o`girdi. Uning ana shu ijod sohasidagi samarali mehnati zoye ketmadi. 1985-yilda unga “Shum bolaning nabiralari” kitobi uchun O`zbekiston Yozuvchilar uyushmasining G’.G’ulom nomidagi, 1986-yilda esa qozoq adabiyotidan qilgan tarjimalari uchun Qozog’iston Yozuvchilar uyushmasining Boyimbet Maylin nomidagi, “Ustozlar davrasida asari uchun esa Hamza nomidagi Davlat mukofoti beridi. 1990 –yilda u “O`zbekistonda xizmat ko`rsatgan sanat arbobi” unvoniga sazovor bo`ldi. Nosir Fozilovning ko`plab asarlari o`zga tillarga ham tarjima qilinib, nashr etilmoqda. U 1994-yili o`zbek va qozoq adabiy aloqalari borasidagi katta xizmatlari uchun Qozog’iston Prezidenti ta`sis etgan “Tinchlik va ma`naviy hamjihatlik uchun” Xalqaro mukofotiga sazovor bo`ldi. Xulosa qilib aytadian bo’lsak, Nosir Fozilov ijodi namunalari orqali insonlarni kamtarlikka, mehnatsevarlikka, xushxulq va xushodob kabi xislatlar egasi bo’lishga undagan.
Nosir Fozilov bolalar adabiyoti nasrining rivojiga katta hissa qo`shgan ijodkordir.
Masalan, adibning “Quyoncha” hikoyasini oladigan bo`lsak, ushbu hikoyada bahor fasli tasviri beriladi. Mirtoji bobo bahor faslidagi qizg’in ish tufali uyiga bora olmaydi. Nabiralari Bektosh bilan Hoshim maktabdan qaytib, bobolariga ovqat olib borishadi. Bolalar hali yosh bo`lganlari uchun shoshilmay, atrofning go`zalligidan bahra olib yurib borishardi. Shunda Bektosh uchib yurgan zog’chalarni ko`rib, ularga kesak otadi. Bir otgan kesagi shudgor chekkasidagi qalin olabo`taga kelib tushadi va u yerdan kichkina quyoncha sakrab chiqadi. “Bolalar qiyqirishib o`zlarini quyonchaga otishdi. Bechora quyoncha nima qilarini bilmay olabo`tadan bir-ikki aylandi. Keyin shoshganidan haydalgan yerga qarab qochdi. Bektosh uch-to`rt hatlashdayoq unga yetib, tutib oldi. Orqasidan Hoshim halloslab yetib kelganida, Bektosh quyonchani bag’riga bosdi.” Ular shu zaylda bobalarining oldiga yetib borishadi. Ular yo`lda topib olgan quyonchalarini ko`rsatishganida bobosi uning hali kichkinaligini, o`z uyiga olib borib qo`yishlarini aytadi. Har ikki bola quyonchani topib olgan yerlariga qo`yib kelish uchun yo`lga tushishadi. Bobo esa ular ketgach, ishtaha bilan tovoqning og’zini ochadi
O`zbekiston xalq yozuvchisi Said Ahmadning 1998-yil nashr etilgan “Yo`qotganlarim va topganlarim:Xotiralar. Adabiy o`ylar” kitobining “Ikki xalq bolasi” nomli qismida Nosir Fozilov hayot yo`li xususida quyidagi fikrlarini ilgari surgan: Talantli yozuvchilarimizdan Nosir Fozilov ellik yoshga kirdi. Bolaligimda ko`rgan ellik yoshlilar boshqacha bo`lardi. Belbog’iga nosqovog’u soqoltaroq osgan, bo`yinlari tokning zangidek bujmayib ketgan chollar ko`cha ostonasida iyagiga xassasini tirab: “Yo, haq” deb o`tirishardi. Ana o`shalar hali ellikka kirmay chol nomini olgan kishilar edi.
Nahotki, Nosir Fozilov o`shanaqa chollardan bo`lsa? Nosir yana ellik yil yashasa ham o`sha chollarga o`xshamaydigan ko`rinadi. Iyaklaridan billiard soqqasidek sip-silliq, qaddi tik, so`zlari burro... Soqoli ichiga qarab o`sgan mana shu yosh chol, chamalab ko`rsam, adabiyotimiz uchun ancha-muncha ish qilib qo`yibdi. Uning mahorat bilan yozgan qissalarini, hayotning bir parchasidek yuragi gup-gup urib turgan hikoyalarini yonboshlab o`qigansiz.
Nosirning qissalari ko`ngillarimizning allaqayerida mudragan bolalik xotiralarimizni uyg’otadi. Ko`ksimizga muzdek adir salqinini olib kelgandek bo`ladi. Yonbag’irlarda sudralgan poda ovozini eshitgandek, shu poda orqasidan ko`tarilgan chang-to`zonlarni ko`rgandek bo`lasiz. Guvala devor orqasidagi tandirdan ko`tarilgan ko`m-ko`k tutun bilan yangi yopilgan nonning omuxta hidi dimoqlaringizni qitiqlaydi. Yag’rinini oftob kuydirgan o`roqchining bug’doyzor o`rtasida qaddini g’oz tutib, qumg’ondan yaxna simirayotganini ko`rib siz ham tamshanasiz. Urush davri birdan ulg’aytirib qo`ygan qishloq bolasining o`ziga yopishib tushmagan salmoqli gaplarini eshitasiz, beixtiyor yuzingizga tabassum yuguradi. Yelini tirsillagan sigirlarni hovlima-hovli tarqatib yurgan podachi bolaning “Osh halol!” deb chaqirishi shundoqqina qulog’ingiz ostida jaranglab turadi. Qovun paykali etagidagi chaylada oqshom sukunatiga quloq tutgan qorovul cholning o`y-xayollariga siz ham sherik bo`lasiz. Sahar shabnamida tirs-tirs yorilayotgan qovunlar bir on sizni ham sarxush qilgandek bo`ladi. Bedana pit-pildig’i, chigirtkalar tovushi, chayla tepasidagi qurigan shox-shabbalarning kuz shamolida shitirlashi... hamma-hammasi o`y-xayollaringizni allaqanday sirli olamga sudrab ketadi. Bu-Nosir Fozilov qissalarini o`qiganimda ko`nglimda tug’ilgan gaplar. Nosir qishloqda tug’ilib, bolaligini, o`spirinligini adirlar etagida mol boqib, o`roqchilarga suv tashib, bug’doy g’aramlarining soya tomonida kitob o`qib o`tkazgan. O`shanday joylarda olamni tanigan. Shuning uchun ham uning asarlarida qishloq manzaralari nihoyatda tiniq, nihoyatda jozibali tasvirlanadi. Men Turkiston yaqinidagi u tug’ilgan qishloqni ko`rmaganman. Ammo hikoyalarini o`qib, u tasvirlagan dalalarni, ko`chalarni ko`rib turgandek bo`laman. Chizgan manzaralariga, tasvirlagan odamlarining qiyofasiga ishonaman. Nosir qozoq ovullarida ko`p kezgan. Ularning to`ylarini, sayillarini ko`p ko`rgan. Oqinlarining o`lanlarini, aytishuvlarini ko`p eshitgan. Hamqishloq qozoq bolalari bilan birga mol boqqan, birga mashoq tergan. Ana shuning uchun ham har bir asarida albatta qardosh qozoq birodarlarining juda chiroyli, juda ishonarli qiyofalari tasvirlanadi. Bo`lajak adib yoshligidayoq kitobga o`ch edi. Qodiriy, Oybek romanlari bilan birga Avezov, Muqonov, Musrepov kabi qozoq adiblarining romanlarini ham qo`lidan qo`ymay o`qirdi. Birdaniga ikki xalqning hayoti ko`z oldida o`tmishi-yu hoziri bilan gavdalanardi. Nosir Toshkent davlat universitetiga kelguncha ancha-muncha kitoblarni o`qib bo`lgan, o`zicha kichik-kichik hikoyalar mashq qilib yurar edi.
Toshkent Nosirning ko`pdan orzu qilgan niyatlariga yo`l ochdi. Katta adabiy hayot ichiga olib kirdi. Endi u o`zini adabiyotga astoydil bag’ishladi. Matbuotda ilk hikoyalari ko`rina boshladi. Dastlabki mashqlari G’afur G’ulom, Oybek, Abdulla Qahhor kabi yirik so`z ustalarining e`tiborini qozondi. Yirik adiblar bilan oralarida ijodiy munosabat paydo bo`ldi. Endi u ijod olamining sirlarini tinmay o`rganar edi. Ustodlarning “turtkisi”, tanqidchilarning “kaltagi” Nosirga ijodning mashaqqatli so`qmoqlaridan o`tishiga dalda bo`ldi. Nosir Fozilov goho o`zining hali katta ijod oldida ojizligini sezardi. Qozoq adabiyotining nodir namunalarini tarjima qilishga kirishdi. Tarjima jarayoni unga nasr san`atining sirlarini yanada keng ochdi. Tarjima jarayonida u Sobit Muqonov, Qalmaqon Abdiqodirov, G’abiden Mustafin, Abdilla Tojiboyev kabi ulkan yozuvchilar bilan do`stlashdi. Ulardan ham ta`lim oldi.