Синонимлар нутқ услубини яратувчи асосий воситалардан биридир. Синонимлар орасидаги нозик маъно фарқлари ўзига хос экспрессив мазмунни келтириб чиқаради. Синонимлар турли услубларда қўлланади. Масалан: мутлақ сўзи расмий (китобий) услубда, иккиқат, иштон — оғзаки сўзлашувда, рафиқа, лозим — ёзма нутқ услубида. - Синонимлар нутқ услубини яратувчи асосий воситалардан биридир. Синонимлар орасидаги нозик маъно фарқлари ўзига хос экспрессив мазмунни келтириб чиқаради. Синонимлар турли услубларда қўлланади. Масалан: мутлақ сўзи расмий (китобий) услубда, иккиқат, иштон — оғзаки сўзлашувда, рафиқа, лозим — ёзма нутқ услубида.
Антонимлар - Антонимлар нутқда икки хил мақсад учун фойдаланилади:
- 1. Шахс предметлар орасида ёки уларнинг белгилари орасидаги зидликни ифодалаш учун. 2. Бадиий адабиётда бадиий антонимлардан антитеза ҳосил қилиш учун фойдаланилади. Антитеза адабиётшуносликда тазод санъати деб ҳам юритилади, Бундай санъат, айниқса, классик адабиётда кенг ишлатилган. Масалан: Айшни нодон суриб, кулфатни доно тортадир. (Фурқат). Ҳар кимки, вафо қилса, вафо топқусидир, Ҳар кимки, жафо қилса жафо топқусидир. Яхши киши кўрмагай ёмонлиғ ҳаргиз, Ҳар кимки, ёмон бўлса, жазо топқусидир. (Бобур)
- 1. Фаол ва нофаол сўзларнинг стилистик хусусиятлари.
- Кундалик ҳаётимизда қўлланадиган, барча учун тушунарли бўлган сўзлар фаол лексикани ташкил этади.
- Нофаол сўзлар эса эскилик бўёғига эга бўлади. Бундай сўзлар архаизм ва историзмларга киради.
Бундай лексикага яна диалектизмлар, терминлар, концеляризмлар, жаргон ва арголар киради. Буларнинг ҳаммаси функционал стиллардан бадиий, публицистик, сўзлашув услубларда катта стилистик маъно ифодалайди. - Бундай лексикага яна диалектизмлар, терминлар, концеляризмлар, жаргон ва арголар киради. Буларнинг ҳаммаси функционал стиллардан бадиий, публицистик, сўзлашув услубларда катта стилистик маъно ифодалайди.
Do'stlaringiz bilan baham: |
