Объектга йўналтирилган программалаш

{
// Ҳимояланган соҳа
}
try-блок ичида чақириладиган функциялар ҳам ҳимояланган соҳага тегишли бўлади. Ҳимояланган соҳадаги функция ёки тил кўрсатмаси истисно юзага келтириши мумкин. Агар истисно рўй берса, мос функция ёки тил кўрсатмасининг бажарилиши тўхтатилади, try-блок қолган кўрсатмалари четлаб ўтилади (бажарилмайди) ва бошқарув блокдан ташқарига узатилади.
catch калит сўзи бевосита try-блокдан кейин келади ва истисно рўй берганда бошқарув ўтиши керак бўлган код бўлагини белгилайди. Код бўлаги фигурали қавсга олинади ва catch-блок ёки истиснони қайта ишловчиси дейилади. catch калит сўзидан кейин қавс ичига олинган истисно турининг номи ва ўзгарувчидан ташкил топган истисно тавсифи келади.
catch (<истисно тури><истисно ўзгарувчиси>)
{
// Истиснони қайта ишлаш
}
Истисно турининг номида қайта ишланадиган истисно тури кўрсатилади ва catch-блок айнан шу турдаги истиснони «илиб» олади. Агар истисно илиб олинган бўлса, истисно ўзгарувчиси истисно тури ҳақидаги қийматни қабул қилади. Агар истисно ҳақидаги маълумотга зарурат бўлмаса, истисно ўзгарувчиси ишлатилмаслиги мумкин. Истисно ўзгарувчиси ихтиёрий турда бўлиши мумкин. Бунга фойдаланувчи яратган синф тури ҳам киради.
Битта try-блокдан кейин бир нечта catch-блок келиши мумкин. Истисно турининг номида нуқталар бўлган catch-блок ихтиёрий турдаги истисноларни илиб олади ва у try-блокдан кейин келувчи catch операторлар рўйхатининг охирида келиши керак.
Истисно ҳолатни қайта ишловчи мисолни кўрайлик:
#include
#include
using std::cout;
// Хато рўй бериши мумкин бўлган функция
int AdivB(int A, int B)
{
// Истисно юзага келади
}
int main()
{
int a,b,c;
cout<<"a="; cin>>a;
cout<<"b="; cin>>b;
try