- Fizik manzil – asosiy xotiradagi ma'lumotlarning fizik xotiradagi haqiqiy joylashuvini tavsiflovchi manzillar fizik manzillar deb ataladi. Dastur ishlaydigan fizik manzillar to'plami fizik manzilli maydon deb ataladi.
- Mantiqiy manzillar maydonidagi mantiqiy manzillarga mos keladigan barcha fizik manzillar to'plamiga fizik manzilli maydon deyiladi.
- Mantiqiy va fizik manzilli fazolari tashkiliy tomondan ham yoki o'lcham tomondan ham bir-biriga mos kelmaydi.
- Mantiqiy manzil maydonining maksimal hajmi odatda protsessor razryadi (masalan, 232) bilan o’lchanadi va zamonaviy tizimlarda fizik manzil maydoni hajmidan ancha katta bo’ladi.
- Demak, protsessor va OT dastur kodidagi havolalarni asosiy xotirada dasturning joriy joylashuviga mos keladigan haqiqiy fizik manzillarga moslashtira olishi kerak.
- Manzillarning bunday akslantirishlari manzilni tarjima qilish (biriktirish) yoki manzilni bog'lash deb ataladi.
- Mantiqiy manzilni amalga oshirish uchun fizik xotira kerak bo'ladi. Foydalanuvchi dasturlari fizik manzillarga emash, mantiqiy manzillarga biriktiriladi. Foydalanuvchi dasturi uchun mantiqiy manzilni yaratiladi va xotirani boshqarish qurilmasi (MMU) tomonidan fizik manzilga mos qo’yiladi.
Mantiqiy va fizik xotira - Virtual xotira manzili 32-bitli windows OT manzil ko’rsatgichi sifatida (4 байт), ishlatadi, manzillar sohasi 232 = 4294967296 байт ni tashkil qiladi. (4 гигабайт, Гб). 16 lik sanoq manzillarning diapazoni: 00000000 - FFFFFFFF.
Jarayonlarni operativ xotirada ko’rinishi Xotirani boshqarish - Xotira maydoni: C yoki Java tillarida yaratilgan dastur quyidagi xotira maydonlaridan foydalaniladi:
- Static: dastur kompilyatsiya jarayonida tayyorlanadi va dastur ishga tushganda xotirada yaratiladi.
- Stack: bu xotira dinamik ajratiladi va LIFO xususiyati asosida ishlaydi.
- Lokal o’zgaruvchilar va funksiya parametrlari uchun ishlatiladi
- Heap: bu turdagi xotira maydoni ham dinamik ajratiladi va turli xil joylarda yaratiladi.
Do'stlaringiz bilan baham: |
