Ona (Abdulla Oripov)
Kimdir savol berdi:-Aytgil, Muhammad,
Yolg’iz sen Rasulsan butkul olamga.
Kimga ko’p yaxshilik aylay, o’zing ayt,
Ota-onamgami? Yoxud bolamga?
Rasul javob qildi: — Tingla birodar,
Gapimni uch bora quloqqa ilgil.
Imkon topa olsang dunyoda agar
Eng avval onangga yaxshilik qilgil.
Bu hikmat sharhini o’yladim uzoq,
Rostdan ona erur qiblai olam.
Garchi barchamiz ham padarmiz, biroq
Onadan tug’ilgan payg’ambarlar ham.
Ota duosi (Abdulla Oripov)
O’g’lim so’ramasman sendan mol-dunyo,
Uy ham qurib berma, mayli, alomat.
Mayli, ko’zlarimga bo’lmagil ziyo,
Yonimda yursang bas sog’u salomat.
Mayli, ko’tarmagil meni yelkangda,
Qalqon ham bo’lmagil yog’sa malomat.
Bir kuni yostiqqa boshim tekkanda,
Tepamda tursang bas sog’u salomat.
Farzand (Abdulla Oripov)
She’rni o’qish / Yashirish
Bir kuni ranjitdi otani farzand,
Ota o’z uyidan bosh olib ketdi.
Lekin Alloh mehri bo’lib sarbaland,
Ota Makkatulloh vasliga yetdi.
Ota fig’on chekdi Ka’ba qoshida,
Go’yo unut bo’lgay alamlar bari.
Najot charx ursa ham garchand boshida,
Sira ketolmadi bir gapdan nari.
Ka’baga sig’inar ekan keksa chol
Armonin oshkora aytdi olamga.
Dedi:-Ibodatim bo’lsa ham uvol,
Faqat saodat ber o’sha bolamga.
Yo’ldoshim onam (Baxtiyor Roziq)
Dunyoning zorini qilib yuribman,
O’zimcha mardona bo’lib yuribman,
Kim sabab bunchalar to’lib yuribman?
Pariro’yim onam, Yo’ldoshim onam.
Onam bor deganda og’zim to’ladi,
Onam bor deganda sozim to’ladi,
Onam bor deganda yozim to’ladi,
Boshimda gultojim, quyoshim onam.
U uchun bir nihol lola ekanman,
Unib-o’ssin degan nola ekanman,
Qirqqa kirganda ham bola ekanman,
Parishonim onam, ko’z-qoshim onam.
Qanchalar kuylar bor onalar uchun,,
Ham yorqin, ham jo’shqin yo ma’yus mahzun,
Lek ona allasi baridan ustun,
Nafaslari shirin, darddoshim onam.
Bolalikka qaytib, sho’x qo’shiq aytib,
Yana chopsam edi boladek daydib,
Yuragim quvonchni izlagan payti –
Totli xotiralar eng boshi onam.
Do'stlaringiz bilan baham: |