Otkir hoshimov

58
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

og‘iz ortiqcha gapirib ko ‘rsin-chi! 0 ‘sha qish kechasida 
aytgan gapini qaytarolm aydi deysizmi?
N im a qilsin? D ardini kimga aytsin? Otasigami? Yo 
onasigam i? “ 0 ‘zing kngil q o ‘yib tekkansan” , deyish- 
maydimi?
U bahorda bo asi tushganidan keyin juda c h o ‘kib 
qolgan edi. Y o‘q, xayriyat, tole yana farzand ato qildi. 
Faqat erining insofga kelm agani o ‘rtaydi M uqaddam ni. 
Bugun A nvar kelib ketganidan keyin M ardon akasining 
siltab-siltab gapirishi nim agadir yana og‘irroq botdi 
unga...
... A lim ardon m ashinasini garajga kiritib q o ‘yguncha 
yarim kechadan osliib ketdi. U vannaga tushdi. Shalabbo 
b o ‘lib ketgan kiyim larini alm ashtirdi-da, o ‘z xonasiga 
kirdi.
Devorga qim m atbaho gilam lar qoqilgan, shiftdagi 
kattakon billur qandil uy ichini m unis, erkalovchi 
nurlarga to ‘ldirgan edi.
A lim ardon deraza oldida turgan royal qopqog‘ini 
ochib, chala boshladi. M ashhur “ Oqqush k o‘li” bale- 
tining j o ‘shqin ohanglari xonani to ‘ldirib yubordi. 
A lim ardon un dan har gal yangi ohang topar, kuyning 
sehrli olam iga kirib ketardi.
Bir m ahal u eshik ochilganini ko ‘rib, yonlam asi 
burilib qaradi. Eshik oldida M uqaddam turar, aftidan, 
bir nim a dem oqchi b o ‘!ar, am m o eriga xalaqit berishdan 
c h o ‘chir edi.
— N im a gap? — dedi A lim ardon nihoyat notadan 
bosh ko‘tarib.
— 0 ‘rtog‘ingiz keldi...
A lim ardon kipriklarini pirpiratdi:
— Kim?
M uqaddam bir nafas jim qoldi-da, sekingina aytdi:
— Anvar.
— K i-i-im ? — dedi AJimardon c h o ‘zib. K o‘zlari 
chaqnab ketdi. M uqaddam indam ay turaverdi.
— N im a xizm atlari bor ekan?! — dedi A lim ardon 
jerkib.
— T o ‘y qilayotgan em ish. — M uqaddam eriga xotir- 
jam tikilib turib qo shib q o ‘ydi: — Shanba kuni...
A lim ardon uning kimga uylanayotganini bilgisi keldi- 
yu, so ‘ram adi. “ M enga nim a?!” U M uqaddam ning bili-
59
www.ziyouz.com kutubxonasi

---

nar-bilinm as dog‘lar paydo b o ‘lgan chehrasidan m a’no 
uqm oqchi b o lg an d a y kziga qarab turib so‘radi:
— Q achon keldi?
— Hali, — dedi M uqaddam yana o ‘sha ohangda.
A lim ardon indam asdan royal ustiga egildi. Endi chala
boshlagan edi, xotinining nozik kafti yelkasiga tekkanini 
sezib to ‘xtadi.
— Borasizmi? — M uqaddam ning qaynoq nafasi 
uning qulog‘i ostida pichirladi. — Tayinlab ketdi. — 
M uqaddam uning sochlarini barm oqlari orasiga olib sila- 
di. C ham asi, u bugun erining o ‘ziga m ehribonroq 
bo ‘lishini ayniqsa xohlar, bu narsa ju d a m uhim dek tuyu- 
lardi.
Am m o AJimardon uning q o ‘lini siltab tushirdi.
— K o‘p suykalaverma!
M uqaddam ning xrligi kelib, ko ‘zida yosh halqalan- 
di. “ N ega hadeb jerkiydi? N im aga xor qiladi? Axir u 
ham um id bilan uyim -joyim deb yuribdi-ku!”
M uqaddam erining ataylab shunday qilayotganini 
payqadi-da, bir am allab ko ‘z yoshini yutib yubordi. 
S huncha paytlardan buyon yuragining qaysi bir ko‘chasi- 
da yashirinib yotgan qaysar g‘azab tuyg‘usi lop etib yuza- 
ga chiqdi.
— N im aga siltaysiz?! — dedi lablari pirpirab.
A lim ardon notadan ko ‘z uzib qaradi-da, uning gapi-
ni eshitm aganday erm ak qilib kuldi.
— Anvar akangizni m ehm on ham qildingizm i?
M uqaddam g‘azabdan titrab pichiriadi:
— Ha! Qildim!
A lim ardon boyagidan ham yoyilib kuldi.
— Yig‘lab ko ‘rishgandirsizlar?.. Bir vaqtlar yaxshi 
ko‘rardingiz...Sog‘inib qolgansiz...
M uqaddam uning yuziga tarsaki q o ‘yib yuborgisi 
keldi-yu, z o ‘r-b azo‘r o ‘zini tiydi. Alam bilan yer tepib 
chinqirdi.
— Bo‘ldi!
U jahld an oy o q -q o ‘llari qaltirab, erining tepasida 
turar, boshqa payt bo‘lsa yig‘lab yuborgan bo ‘lar, lekin 
ko‘z yoshi ham , o ‘kinchi ham allaqayoqqa yo‘qolgan, 
uning ko‘nglida faqat g ‘azab qolgan edi.
— H am m ani o ‘zingizga o ‘xshatmang! — dedi k o ‘zlari 
yonib.