Otkir hoshimov
Download 37.78 Kb. Pdf ko'rish
|
O\'tkir Hoshimov. Bahor qaytmaydi (qissa)
|
***+ + *< . I I I
www.ziyouz.com kutubxonasi ganlari... N ihoyat, eshikni qars yopib, ostonadan haydab vuborganini esladi-yu, “ M urosam iz to ‘g‘ri kelm adi. M enga bolam ni qaytarsa b ldi” , deganday javob qilib joyiga o ‘tirdi. Keyin M uqaddam o ‘rnidan turdi. U ham eng a w a lo ilk bora A lim ardonning uyiga kirib borgani, to ‘y b lgani, uning m ana shu qaysar sochlari- ni silaganini o ‘yladi. Keyin Shavkat ko‘z o ‘ngiga keldi. U, shahardan senga uch g‘ildirakli velosiped olib ke- lam an, deb uydan chiqqan edi. Keyin la in M ardon akasi bilan kechirgan kunlarini esladi. Oxiri ko‘z o ‘ngida o ‘zining to ‘shagida o ‘tirgan yarim -y alang ‘och xotin paydo b o ‘ldi-yu, bir og‘iz “yo‘q, birga yasholm aym an” , deb javob berdi. Sudya bilan m aslahatchi xotin uzoq nasihat qilishdi. A m m o natija chiqm adi. Oxiri sud u lam i ajratishga, bolani onasida qoldirishga qaror qildi. Z um o ‘tm ay xona bo ‘m -b o ‘sh b o ‘lib qoldi. A lim ardon qizil baxmal yopilgan stol, shoyi darparda tutilgan pastak derazadan ko‘z uzm ay uzoq o ‘tirdi. Keyin birdan sakrab o ‘rnidan turib ketdi. Yuragi gursil- lab urgancha ikkinchi qavatdan o ‘qdek otilib tushib, ko‘chaga chiqdi. Y o‘ika chekkasidagi xonaki archa orqasiga o ‘tib ketayotgan M uqaddam ning q ora atlas ko‘ylagini ko‘rib qoldi-yu, sem ent ariqchadan hatlab o ‘tib ketidan yugurdi. — T o ‘xtang... — U aw algidek “ M u q ad ” dem oqchi b ldi-yu, nafasi qisilib takrorladi: — T o ‘xtang, M uqad- damxon! M uqaddam yarim o ‘girilib qaradi, “N im a gap?” degandek kiprik larin i p irp ira tib , q o sh ini ch im ird i. A lim ardon ikki q adam cha berida to ‘xtadi — Shavkat qani? — dedi u nafasini rostlab ololm ay. M uqaddam unga m a’nosiz qarab q o ‘ydi. — U yda, qishloqda... — Q achon ko‘ram an, qachon?! — A lim ardon o ‘zi~ ning o ‘tin ch ohangda gapirganini payqab, g ‘ijinib ket- di. — 0 ‘g ‘lim ni berkitishga haqqingiz yo‘q! — dedi ovozi titrab. — M en uning otasim an. M uqaddam unga yana m a’nosiz bir nazar tashladi. — Siz unga ota b o ‘lolm adingiz! — U keskin burildi- da, bekatga kelib to ‘xtagan trolleybus tom onga yugurdi. www.ziyouz.com kutubxonasi AJimardon yetib borguncha trolleybus yurib ketdi. U g'azab bilan orqasiga qaytdi. Sud binosi oldida turgan m ashinasiga o ‘tird i-d a, trolleybusning ketidan shiddat bilan quva boshladi. Z um o ‘tm ay yetib oldi. A lim ardon trolleybusning katta-k atta derazalariga qarab o ‘tdi-yu, keyin birdan hafsalasi pir bo ‘ldi. “Q ayoqqa boradi? M uqaddam ning uyigami? N im a uchun? Xor bo‘lish, haydalish uchunm i?!” U gazni b osg an ch a sh id d at bilan yelib ketdi. R estoran eshigiga kelganidan keyingina hushini t plab oldi. Bir lahza ikkilanib turdi-yu, ichkari kirdi. * * * U ch oydan keyin u M uqaddam ning erga tekkanini eshitdi. K onservatoriyada birga o ‘qigan kursdoshi shu xabam i topib keldi. O ynatog‘ga borganida M uqad- dam ning o ‘zini ko ‘rm abdi-yu, bittasidan eshitganm ish. O lsha yerlik Kabir degan bir o ‘rm onchi agronom qayta- qayta sovchi qo yaverganm ish. M u qad d am , yolg‘iz bolam ning birovning qosh-qovog‘iga qaratib q o ‘ym ay- m an, deb rozi b o im ag an m ish . Yigit b o ‘lsa yugura-yugu- ra oxiri M uqaddarnni ko ‘ndirganm ish. Ajab, A lim ardonning k o ‘ngli endi taskin topgandek b o ‘ldi. G o ‘yo xuddi shu xabam i ko ‘pdan buyon kutib yurganday edi. Faqat o ‘sha kundan boshlab ko ‘nglida tubsiz rashk uyg‘ondi. Q albining eng ch u q u r yarasi — o ‘g‘li qoldirgan yara chidab b o ‘lmas azob berib achishib ketdi. U Shavkaining boshqa bir odam ni ota deb chaqirishiga toqat qilolmas, aslo, aslo chidolm as edi! Bu yara kun sayin chuqurlashib borar, A lim ardon kechalari mijja qoqm ay to ‘ilg‘anib chiqar, o ‘g‘lini qanday qilib bag‘riga qaytarish y o ‘lini o ‘ylar, lekin topolm as edi. U kechalari turli rejalar tuzib chiqar, tong otishi bilan bu rejalarn in g ham rnasi b e m a ’ni e k an in i, raqibining ostonasiga bosh cgib borishi m ushkul ekanini bilar, o ‘g‘Iini qaytarish uchun yana yangi rejalarni izlar edi. U nga sayin qalbining yarasi ta g in ham chuqurlashar, o ‘z xunini kundan k u r qattiqroq talab qilardi. N ih o y a t, sh u n d ay kun yetib keldi. N ih o y a t, O ynatog‘ga borishga bah ona topildi. K echqurun A lim ardon har safargiday “ T o sh kent” restoraniga kirdi. O fitsantkalar uni tanib qolishgan, 113 & " * * * ' www.ziyouz.com kutubxonasi yoliz o ‘zi o ‘tirishni yoqtirishini bilishar, kirishi bilan oldiga konyak keltirib q o ‘yishardi. U chinchi qadahdan keyin uning fikri tiniqlashib, atrofga razm soldi. Bugun restoranda odam siyrak, am m o zal odatdagidek shov-shuvga to ‘liq edi. Z alning to ‘ridagi supachada orkestr jaz chalar, quvnoq sadolar dunyo tashvishlarini unutishga, bir nafas m ast b o ‘lishga undayotganday hayqirardi. A lim ardon yana ikki qadah ichdi. Lim on bilan tam addi qildi. Endi uning quloqlari guvullab, shirin, m astona kayfiyatga berildi. S upachada kim dir rubob chalib, ashula ayta boshladi. A lim ardon xonandaning b o ‘g‘iq ovozidan g‘ijinib, boshini ko‘tarib qaradi. Qizil sviter kiygan gavdali yigit m ikrofon oldiga kelib, oyoqlarini juftlaganicha qaqqayib turar, rubob chalib allaqanday sh o ‘x ashulani aytar edi. “ K onservatoriyadan qochgan so ‘tak lard an b o ‘lsa kerak!” A lim ardon jahl bilan aftini bujm aytirib, yana qadahni toMatdi. Ikki m arta ketm a-ket ichdi. B irdan m astona sh o v -sh u v lar orasid an un ing qulogMga juda tanish, ju d a aziz bir ohang eshitila bosh- ladi. Bu kuy qayerdadir jud a olis joylarda qolib ketgan, yuragidan izi o ‘ch a boshlagan shirin bir tuyg‘uni qitiqla- di-yu, lekin qayerda eshitganini eslay olmadi. T o ‘satdan u o ‘rnidan turib ketdi. Axir, bu zining kuyi-ku! 0 ‘zining ashulasi — “Yigit q o ‘shig‘i”ku! A lim ardon ashulachiga bir qarab q o ‘ydi-yu, holsiz- langandek joyiga o ‘tirdi. Endi yigitning ovozi b o ‘g‘iqligi ham bilinm as, A lim ardon boshini quyi solgancha diqqat bilan eshitar, qo‘shiqning h ar bir so‘zi unga ju d a uzoq — qaytib kelm as m anzillarga ketib qolgan d am larin i eslatardi. Q o‘shiq sadolari uning qulog‘i tagida borgan sayin qattiqroq jaranglar, dunyodagi h am m a narsani — mayni ham , pulni ham , tashvishlarni ham unutishga, o ‘tm ishni, shirin tm ishni eslashga m ajbur qila boshla- di. Download 37.78 Kb. Do'stlaringiz bilan baham: 
|