О’zbekistоn respublikasi оliy ta’lim, fan va innovatsiyalar vazirligi termiz

Animalistik janr bu — tasviriy san’atning asosiy mavzusi hayvonlar dunyosini aks ettirishdir. Maishiy janr — kundalik shaxsiy va jamiyat hayotini aks ettiruvchi tasviriy san’at janridir.


1.2-§. Pоrtret janrining tarixi va taraqqiyоt bоsqichlari.
Avtoportret- (yunoncha autos- sam va fransuzcha portret, ingliz avtoportreti, frantsuz avtoportreti, nemis Selbstbildnis) — rassomning oʻzi tomonidan bitta koʻzgu yoki koʻzgular tizimi yordamida yaratilgan tasviriy, grafik yoki haykaltarosh tasviri. Uning shaxsiyati, ijtimoiy hayot va san’atdagi o’rni bahosini o’z ichiga oladi. ularning ijodiy tamoyillarini e’lon qilish. Rassom turli qiyofada, turli kiyimda namoyon bo’lishi mumkin. Avtoportretning o’ziga xosligi, birinchi navbatda, u "tomoshabin bilan birinchi shaxsda - vaqt va o’zi haqida gapiradi: bu rassomning monologi: yashirin e’tirof yoki o’zining ijodiy e’tiqodini faol tasdiqlash, o’zini o’zi. -ironiya yoki xotirjam hikoyasi. Avtoportret rassomdan o’zini o’zi bilish san’atini talab qiladi. Avtoportret janri Uyg’onish davrida rivojlangan deb ishoniladi. Abstraksiya paydo bo’lishidan oldin, avtoportret nometall yordamida yaratilgan - agar siz o’zingizni ko’rmasangiz, o’zingizni tasvirlashning yagona usuli. Bu narsisizmning bir turi: aks ettirish muallifning iltimosiga binoan, u o’zini qanday ko’rishni xohlasa, shunday shakllanadi.
Antik davr rassomlari avtoportret yaratib, tashqi o’xshashlikni mukammal tarzda etkazdilar, ammo ichki, ma’naviy dunyo ular uchun mavjud emas edi. Xristianlik davri tavba qilish, tan olish istagi bilan ajralib turadi. Avtoportretda o’z- o’zini tanqid qilish motivlari namoyon bo’ladi. Uyg’onish davrida Leonardo da Vinchi, Tintoretto, El Greko kabi rassomlarning avtoportretining janr xususiyatlari shakllangan. Rembrandt, Rubens, Titian va boshqalar. Uyg’onish davri, shaxsiy o’z- o’zini anglashning uyg’onish davri, portretning (va u bilan birga) tug’ilish davriga aylandi.avtoportret) mustaqil janr sifatida. Ilk Uygʻonish davri, asosan, muqaddas tarix yoki mifologiya mavzularidagi kompozitsiyalardagi "yashirin avtoportretlar" bilan tavsiflanadi (Masaccio, D. Ghirlandaio, S. Botticelli). O’z rasmlarida tasvirlangan rang- barang odamlar orasida tomoshabinga tik qarab turadi - bu rassomning o’zi, voqea ishtirokchisi va guvohi. Rafaelning "Avtoportreti" (1506)dagi go’zal va barkamol shaxs ideali, Leonardo da Vinchining (1512) "Avtoportret" grafikasidagi cheksiz fikrlash kuchi - bular Oliy Uyg’onish davrining asosiy obrazlari.
Avtoportretda siz odamning o’ziga bo’lgan munosabati, uning fazilatlari, qobiliyatlari, tashqi ko’rinishi, ijtimoiy ahamiyati haqida ko’plab qiziqarli narsalarni ko’rishingiz mumkin. Avtoportret va hissiy o’zini o’zi qadrlash bu insonning ma’naviy qiyofasini anglash, o’z xarakterini, bog’lanish va mayllarini, kuchli va zaif tomonlarini tushunish, o’z- o’zini tanqid qilishdir.
Italiyalik rassom Parmigianinoning "Qavariq oynadagi avtoportret" kartinasida ko’zgulardan foydalanganini ta’kidlash kerak. Ko’zgularning tarqalishi va ular uchun g’ayrioddiylik rassomlarning ko’zgudagi aksini ishlatish usullarida turli xil o’zgarishlarga olib keldi. Parmigianino o’zining yuzidagi barcha buzilishlarni hayratlanarli haqiqiylik bilan tasvirlaydi: cho’zilish, tekislash, nisbatlarning buzilishi. Bu konveks oynaning aks ettiruvchi yuzasiga xosdir. Bu rassomning yangi rangtasvir usullarini izlashiga misoldir.
Kechki Uyg’onish davri, yorqin ideallarni yo’qotish davri kuchli va fojiali obrazlarni keltirib chiqaradi. Qiyomat sahnasida buyuk Mikelanjelo ham o’zini tasvirlashning g’ayrioddiy usuliga murojat qiladi. Dahshatli hukmni amalga oshirayotgan Masihning oyoqlari ostida oqsoqol Bartolomey turibdi. O’ng qo’lida pichoq, chap qo’lida esa odam teri qo’llari bilan birga teriga va bu erda og’riq azobi bilan buzilgan terida - Mikelanjeloning yuzi.
Shimoliy Uyg’onish davri ustalari ko’pincha "avtoportretlarini shifrlaydilar Yan van Eykning "Arnolfini juftligi" asarida rassomning qiyofasi devorga osilgan qavariq oynada deyarli ko’rinmaydi. Quyida “Van Eyk shu yerda edi” degan yozuv bor. Buyuk nemis ustasi A. Dyurer birinchilardan bo’lib avtoportretlarning butun galereyasini yaratdi (eng mashhuri, 1500, Masih tasvirlarining ikonografiyasida chizilgan). 17- asrda yangi avtoportret mavzusi paydo bo’ladi - rassom ish joyida ("Rassom ustaxonasi", yoki Delftlik J. Vermeerning "Rassomlik allegoriyasi", taxminan 1675). Velaskesning (1656) "Las Meninas" asarida bu mavzu rasmning haqiqiy madhiyasiga aylanadi. Uning cheksiz imkoniyatlari. Uning 100 dan ortiq tasvirlarini yaratgan Rembrandtning avtoportretlari o’zi bilan samimiy suhbatlarga aylandi. Inson ruhini o’z dinamikasi, o’zgaruvchanligi bo’yicha bilishga intilish Rembrandtdan meros bo’lib, ularning san’atida romantizm ustalari (T. Geriko, E. Delakrua, O.A.Kiprenskiy, K.P.Bryullov) tomonidan rivojlangan. Avtoportret tamoyili P.A ishiga singib ketgan. Fedotov. Rassomning o’ziga xos xususiyatlarini uning ko’plab rasmlari va rasmlari qahramonlarida tanib olish mumkin. Sayohatchilarning avtoportretlari (V.G.Perov, I.N.Kramskoy) tomoshabinning fuqarolik vijdoniga qattiq murojaat qiladi. 19-20- asrlar burilishlari avtoportretning yorqin gullash davridir. M.A.ning asarlari. Vrubel, 3. Serebryakova, V.A.Serov, M.V. Nesterova, I.I. Mashkova, K.S. Malevich va boshqalar bu davr badiiy hayotining murakkab manzarasini, davrga mos keladigan yangi tasviriy tilni izlashning qizg’in izlanishlarini aks ettiradi.
Vrubelning dunyoqarashining fojiasi uning portret xususiyatlarini belgilaydi: aqliy kelishmovchilik, buzilgan hushyorlik, deyarli qo’rquv. Avtoportretlaridagi Vrubelning o’zi o’z vazifasini ishlab chiqdi - "kundalik hayotning mayda- chuydalaridan ulug’vor tasvirlar bilan qalbni uyg’otish". M.A. Vrubel "Avtoportret 1904 yil Kuzatish juda qiziq avtoportretga yondashuv turli davrlarda turli mualliflar tomonidan qanday farq qiladi. Masalan, Zinaida Serebryakovaning avtoportretlari shu nuqtai nazardan qiziq, ulardan 1909 yilgi "Hojatxona orqasida" avtoportreti eng mashhuri. Kompozitsiya avtoportret janri uchun an’anaviy bo’lgan oynadagi aks sifatida taqdim etilgan. Ushbu uslub yaqinlik hissini keltirib chiqaradi va shu bilan birga kerakli ajralishni yaratadi. Ertalab hojatxonaning orqasida turgan rassom o’zini yon tomondan, xuddi suratga tushgan modelga qaraganga o’xshaydi. Xonaning bo’sh joyi oq soyalar bilan to’ldirilgan. Katta yaltiroq jigarrang ko’zlardan qahramonning do’stona yuzidan iliqlik taraladi. Qo’llar va sochlar yuzni o’rab turadi. Kiyinish stolida rasmning atributlari o’rniga ayol go’zalligining atributlari mavjud. Ajablanarlisi xolislik Van Gogning "Turba va bog’langan quloq bilan avtoportreti" ni namoyish etadi. Avtoportret jarohatdan so’ng darhol olingan. Qanchalik og’riqli bo’lmasin, rassom o’zini g’ayratli, baxtsiz, charchagan odam sifatida ko’ra oladi. Avtoportret rassomning e’tirofidir. Bu odamning holatiga qarab o’zgaradi. Go’yo ilhom bilan - rassom tuvalga borib, o’zini tasvirlaydi. Ruhiy og’riq yoki voqelikka o’z munosabatini bildirish istagi shunchalik kuchliki, u bo’yoqning jonli qismiga o’xshab ko’rinsa va tuvalda ikkala turtki, g’azab, g’azabni qayta tiklashga yordam berganda, u o’zini xotirjam va ishtiyoq bilan, sabrsizlik bilan o’ylaydi. va ijodkorlikka intilish.
Avtoportret rassomning ko’zgusi emas, uning aksi emas. Bu portretni birlashtirgan tasviriy san’atning murakkab janri, albatta davr va o’zi haqida o’ylash. Bu sizning ichki dunyongizning aks etishi, ijodkor - ijodkorning asosiy fazilatlarining faxr bilan ifodasidir. Avtoportret rassomning ijodiy shaxs sifatida o’zini namoyon qilishining eng etuk shaklidir. Avtoportretning o’ziga xos portret janridan ajratib turadigan o’ziga xosligi aks ettirishdir. Bular muallifning o’ziga, ichki holatiga, ma’naviy dunyosiga murojati. Rassom o’zini o’zi bilib, e’tiborini o’z harakatlarini, o’z faoliyati natijalarini, ichki dunyosi va shaxsiy fazilatlarini tahlil qilish va baholashga qaratadi. Ayniqsa, avtoportretda davr xususiyatlari yaqqol namoyon bo’ladi. L. Singer toʻgʻri ifodalaganidek, avtoportret asari “...rassomning oʻzining ruhiy qiyofasini anglashi, xarakterini, unga bogʻliqlik va moyilliklarini, kuchli va zaif tomonlarini, uning dunyoqarashiga boʻlgan qarashlarini tushunishiga asoslanadi.
Avtoportret turlari va ularning tasnifi G.L. Avtoportret janri tadqiqotchisi Vasilyeva- Shlyapina shunday ta’kidlaydi: “Avtoportretda o’z shaxsiyatiga baho beriladi, ijodiy tamoyillar e’lon qilinadi, muallifning o’z- o’zini anglashi ifodalanadi; ijodkor inson butun bir avlod taqdiri bilan bog’liq... Shubhasiz, avtoportretlarda jamiyatga nisbatan o’zini- o’zi tasdig’i e’lon qilinadi, o’zini- o’zi yuksaltirish o’zini himoya qilish vositasi sifatida ro’y beradi...”.
Rassom va fotosuratchi o’zini boshqalarga ko’rishni xohlagandek tasvirlaydi. Avtoportretlarga alohida qiziqish muallifning shaxsiyatini tushunishga urinish bilan bog’liq bo’lib, bu uning ishini chuqurroq tushunishga kalit beradi. Bu qiziqish vizual tilning unchalik aniq emasligi va bir ma’noda talqin qilinishi mumkin emasligi va har qanday maslahatlar juda qimmatli ekanligi bilan kuchayadi. Boshqa tomondan, bunday vizual ma’lumotlar ba’zida maslahatlardan ko’ra ko’proq sirlarni o’z ichiga oladi. "Professional" deb atash mumkin bo’lgan avtoportret bunday emas Rassom ijod jarayonida emas, balki o’ziga ko’zgudagidek qaraydigan shaxs sifatida namoyon bo’lganda, uni ko’proq shaxsiy tip bilan aralashtirish kerak. Birinchi holda, tasvir aniq ijtimoiy ma’noga ega, chunki u rassomning o’zini ko’rsatishi, uning faoliyatini eslatuvchi yoki yuksaltiruvchi; boshqa holatda, tasvir katta psixologizmga intiladi va ko’pincha ramziy avtoportret ham axloqiy ma’noga ega bo’lishi mumkin. Bu ikki ularning tarixiy taraqqiyot turini kuzatadi. So’zning keng ma’nosida avtoportretlar misrlik rasmlari yoki yunon vazalarida ishlayotgan rassomning juda kam sonli tasvirlari deb hisoblanishi mumkin; kulollarning imzolari zavod belgilari bo’lgani kabi, bu tasvirlar jamoaviydir. San’atshunos Vasilyeva- Shlyapina avtoportretning ikkita asosiy turini ajratib ko’rsatadi: professional, ya’ni rassom ish joyida tasvirlangan va shaxsiy, axloqiy va psixologik xususiyatlarni ochib beradi.
Shuningdek, u batafsilroq tasnifni taklif qiladi:
1) "insert avtoportret" - rassom bir guruh belgilarda tasvirlangan ba’zi bir syujet:
2) "vakillik yoki ramziy, avtoportret" rassom o’zini tarixiy shaxs yoki diniy qahramon sifatida ko’rsatadi;
3) "guruh portreti" rassomning oila a’zolari bilan tasvirlangan yoki boshqa jismoniy shaxslar;
4) "alohida yoki tabiiy avtoportret" - rassom tasvirlangan bitta.
Professional avtoportret, rassom o’zini orqasida tasvirlaganida ish. Shaxsiy avtoportret muallifning ruhiy qiyofasini aks ettiradi.