O‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi q. Usmonov, M. Sodiqov

3. O‘rta Osiyo xalqlari arablar istilosi va hukmronligi davrida

VI asrning o‘rtalariga qadar Arabiston yarim orolida yashagan 

qabi la, urug‘larning hayot tarzi qoloq bo‘lib, ularning mutlaq ko‘p-

chi ligida ibtidoiy-patriarxal tuzum munosabatlari hukm surgan. 

Ko‘ch manchi badaviy oilalari, urug‘lari o‘z chorva mollari uchun 

yer-suv, o‘tloq qidirib keng sahrolar bo‘ylab kezib yurganlar. Faqat-

gina yarim orolning Qizil dengizga tutash Hijoz vohasi va Janubiy 

Yaman da arab qabilalari, asosan, o‘troq hayot kechirgan, savdo-so-

tiq, hunar mandchilik ham ancha rivoj topgan edi. Ayniqsa, Hijoz-

ning bosh shahri – Makka xalqaro karvon savdosining muhim mar-

kazi hisob  langan. Makkalik quraysh qabilasi savdogarlarining tur-

li min ta qa lar bilan bog‘langanligi, savdo-tijorat va hunarmandchilik 

ishlari ning kuchayib borishi pirovardida tarqoq arab qabila, urug‘-

larini bir lashtirish va markazlashgan kuchli davlat tuzishda yetakchi 

o‘rin egal lashiga imkoniyat yaratdi. Makka aholisi tevaragida ko‘ch-

manchi arab qabilalarining birlashuvi jarayoniga turtki bergan yana 

bir mu him omil – bu shu yerlik quraysh qabilasining hoshi miylar 

urug‘idan chiqqan payg‘ambarimiz Muhammad sallalohu alayhi 

vasallam nomi bilan bog‘liq holda keng yoyila boshlagan islom dini 

va ta’limoti bo‘ldi.

Muhammad binni Abdulloh (570–632) hayotining oxirlariga kelib 

630-yilda ko‘p sonli arab qabilalarining islom bayrog‘i ostida birla-

shuvi negizida yagona davlatga asos soldi. Muhammad (s.a.v.) 632-

yilda vafot etgach, uning eng yaqin safdoshi Abu Bakr Siddiq xalifa 

deb e’lon qilindi. Shu tariqa, Arab xalifaligi tashkil topdi.

Payg‘ambar

noiblari – 

to‘rt choriyorlar

♦

 Hazrat Abu Bakr Siddiq (632–634)

♦ Hazrati Umar (634–644)

♦ Hazrati Usmon (644–656)

♦ Hazrat Ali (656–661)

Maz kur choriyorlar hukmronligi davrida xalifalik tarkibiga Shom, 

Iroq, Yaman va boshqa hududlar qo‘shib olindi. 

Umaviylar davrida (661–755) arab xalifaligi hukmronligi shu 

qadar katta hududlarga yoyildiki, uning tarkibiga g‘arbda Misr, shi-

moliy Afrika yerlari, Andalusiya (hozirgi Ispaniyaning janubi), shi-

98

moli-sharqda Kichik Osiyoning katta qismi, Eron va Shimoli-G‘ar-

biy Hind sarhadlari kirar edi.

ISLOM 

DINI

TA’LIMOTI

Yakkaxudolilik

g‘oyasi:

Alloh yagona, Muhammad uning yerdagi 

Rasuli (elchisi)

Umuminsoniy

g‘oyalar:

Insonparvarlik, birodarlik, do‘stlik, qar-

dosh lik og‘a-inilik, mehr-muruvvat, 

ilmpar varlik, mehnatsevarlik, poklik, 

to‘g‘rilik, rostgo‘y lik, diyonatlilik, sharm-

xayolilik, ibolilik va boshqalar.

Islomning

asosiy 

tamoyillari:

♦ Allohning yagonaligi, Muhammad (s.a.v) 

uning payg‘ambari ekanini tan olish;

♦ Muqaddas kitoblarga ishonish;

♦ Barcha payg‘ambarlarni e’tirof etish;

♦ Farishtalarni e’tirof etish;

♦ Oxirat, taqdirga ishonish.

Islomning 

asosiy

ruknlari:

♦ Kalimai shahodat;

♦ 5 vaqt namoz o‘qish;

♦ Ramazon oyida 30 kun ro‘za tutish;

♦ Zakot berish;

♦ Haj ziyorati.

VII asrning ikkinchi yarmiga kelib xalifalik e’tibori O‘rta Osiyo 

yer lari ni bosib olishga qaratildi. 651-yilda arablar jangsiz Marv shah-

rini egallaydilar, so‘ngra Amudaryogacha bo‘lgan hudud lar istilo qi -

li ndi. Arablar bu hududlarni Xuroson, deb ataydilar. Bu viloyat arab 

xalifasi tomonidan tayinlanadigan noib orqali bosh qa ril gan. Noib 

qarorgohi Marvda joylashgan. Arablar Amudar yodan shimoldagi boy 

viloyatlarni istilo etishga tayyorgarlik ko‘r dilar. Bu yerlarni arablar 

Movarounnahr, ya’ni daryoning narigi tomoni, deb ataganlar. Vata-

nimiz sarhadlarida arablar istilosi jarayoni ikki bos qichda amalga 

oshirilganligini ta’kidlab o‘tmoq joiz. Uning birinchi bosqichi VII 

asrning ikkinchi yarmiga to‘g‘ri keladi. Bu davrda ayrim arab lash-

karboshilari qo‘shini Amudaryo atrofidagi hu  dud larga bir necha bor 

hujumlar uyushtirib, bu yerlarning boyliklarini talab, ma’lum o‘lja-

larni qo‘lga kiritib, ortga qaytgan lar. Bundan ko‘zda tutilgan asosiy 

maqsad – bu hududlarni yaqin kelajakda bosib olishga tayyorgarlik 

ko‘rish edi. Masalan, arab lashkarboshilari Ziyod ibn Abuso‘fiyonning 

654-yilda Maymurg‘ga, 667-yilda Chag‘oniyonga, 673-yilda uning 

o‘g‘li Ubay dulla ibn Ziyodning Amudaryodan o‘tib Poykand, Romi-

99

ton yerlarini egal lashi, so‘ngra Buxoro hukmdorini yengib, o‘z foy-

dasiga sulh tuzib, kat ta xazina, boyliklarni qo‘lga kiritishi va nihoyat, 

675–676-yillarda Said ibn Usmonning yangidan Buxoro va Samar-

qand tomon qo‘shin tortib kelishi va mahalliy hukmdorlarni yengib, 

katta boylik va ko‘p sonli asirlar bilan Arabistonga qaytib ketishi – 

bular O‘rta Osiyo hu dudlarini egallash borasidagi dastlabki urinish-

lar edi.

O‘lkamizni bosib olishning ikkinchi, hal qiluvchi bosqichi VIII 

asr ning birinchi choragiga to‘g‘ri keladi. Xususan, 705-yilda Qutay-

ba ibn Muslimning Xuroson noibi etib tayinlanishi bilan uning zim-

masiga butun O‘rta Osiyo hududlarini uzil-kesil bosib olish vazi-

fasi yuklanadi. Qutayba 707-yilda Amudaryodan o‘tib Poykand-

ni egal lash sari harakatlanadi. Arablar mahalliy aholi qarshiligi-

ni yengib shaharni qo‘lga kiritadilar, uning boyliklarini talaydilar. 

Kesh, Nasaf ham og‘ir janglar bilan fath etiladi. 710-yilda Qutayba 

mahalliy hukm dorlarning o‘zaro kelishuvi va ittifoqiga izn bermay, 

Sug‘dning bosh shahri – Samarqandni bosib olishga tayyorgarlik 

ko‘rdi. Shu ora da Xorazm shohi Chag‘on o‘z ukasi Nurzod bosh-

chiligida ko‘ta ril gan xalq qo‘zg‘olonidan qo‘rqib, 711-yilda yordam 

so‘rab Qutay baga murojaat qiladi. Qutayba qulay vaziyatdan foyda-

lanib Xora zmga yurish qildi. Qo‘zg‘olon bostirildi, Nurzod o‘ldiril-

di. Biroq Xora zm shoh bundan hech narsa yutmadi. Aksincha, u o‘z 

musta qilligini yo‘qotib, xalifalikka tobe bo‘lib, qoldi. Chag‘on ning 

qo‘shini Qutaybaning harbiy yurishlarida ishtirok etish ga majbur 

etildi.

712-yilda Qutayba Samarqandga hujum qildi. Bu paytda Sa mar -

qand hukmdori G‘urak edi. G‘urak arab qo‘shinlariga qarshi jang 

qildi, ammo kuchlar teng bo‘lmaganligi sababli taslim bo‘ldi. Qutay-

ba bilan G‘urak (710–737) o‘rtasida tuzilgan shartnomaga binoan u 

arab  larga bir yo‘la 2 ming, yiliga esa 200 ming dirham hiso bi ga boj 

to‘lash, 30 ming baquvvat yigitlarni qul o‘rnida berishi ko‘z da tutil-

gan edi. Buning ustiga Samarqandning eng gavjum mavzesi – Afro-

siyob kelgindi arab aholisi uchun turar joy sifatida berildi. Uning 

tub aholisi esa o‘z joyidan mahrum etildi. Arab qo‘shini 713-yil da 

Sirdaryo orqali yurish boshlab O‘rta Osiyoning sharqiy hudud larini 

egallashga kirishdi. Qutayba shu yurishi davomida Choch viloyati, 

Farg‘ona vodiysini egallaydi, ko‘p o‘tmay, o‘lkaning bosh  qa hudud-

lari ham birin-ketin ishg‘ol qilindi. Shu tariqa, qirg‘in-barot jang-

lar oqibatida arablar Movarounnahr deb nom bergan Vata 

nimiz 

100

hu dudlari bosib olindi. Bosib olingan hamma viloyatlarga arab lar-

dan amirlar tayinlandi.

Arablar istilochilar sifatida bu hududda mahalliy aholiga nis ba tan 

mislsiz zulm va zo‘ravonlik o‘tkazdilar. Xalq tomonidan asrlar davo-

mi da yaratilgan noyob moddiy va ma’naviy boyliklar, osori-atiqa-

lar ta lan di, yakson qilindi. Mahalliy yozuvlarda bitilgan son-sanoq-

siz no dir kitoblar, qo‘lyozmalar yondirildi. Zardushtiylik va buddizm 

dinining ko‘plab ibodatxonalari, muqaddas qadamjolari kunpayakun 

etil di.

Ulug‘ bobokalonimiz Beruniy o‘zining «O‘tmish xalqlardan qol -

gan yodgorliklar» asarida alam bilan ta’kidlaganidek, arablar mahal-

liy din, san’at, adabiyot namoyandalarini, olimlarni o‘l dir dilar, asar-

larini esa olovda yondirdilar, so‘ngra ular ajdod lari miz ning be baho 

boyligi hisoblangan mahalliy yozuvlar, tarixiy hujjat larni yo‘q qildi-

lar. Bularning o‘rniga arablar aholidan olingan mo‘may daro madlar, 

to‘lovlar evaziga masjid-u mad rasalar, xona qo lar, maqbaralar barpo 

etib, odamlarni ularga da’vat etdilar. Yurti miz jilovini qo‘lga olgan 

arab hukmdorlari xalq qa turli xil soliq solganlar.

IX asr arab tarixchisi Xo‘rdodbekning  ko‘rsatishicha, xalifalik-

ka fa qat xiroj solig‘i hisobiga Sug‘d viloyati 326 ming, Farg‘ona 280 

ming, Shosh 607 ming, Ustrushona 50 ming dirham soliq to‘lagan.

Bu xo roga belgilangan xiroj solig‘i miqdori bulardan ham ko‘p 

bo‘lgan. Shu boisdan istilochilar «kuch xirojda», deb bejiz aytmagan-

lar.

Mahalliy aholi ko‘zda tutilgan soliqlarni muntazam to‘lab bo rish-

ga maj     bur etilgan. 

Arab

xalifaligi

xazinasiga

to‘lanishi

majburiy

bo‘lgan 

soliq

turlari

♦ xiroj (yer solig‘i) – daromadning uchdan bir qismi miq-

dorida yig‘ilgan;

♦ ushr – davlat idora ishlari uchun daromadning 10 foizi 

miqdorida olingan;

♦ zakot – mol-mulkning 2,5 foizi miqdorida olingan;

♦ juzya (jon solig‘i) – oziq-ovqat, xomashyo yoki pul 

hisobida yig‘ilgan;

♦ aholidan olinadigan markazlashgan soliqlar hajmi daro-

madning qariyb yarmini tashkil etardi;

♦ bulardan tashqari, aholiga mahalliy va mavsumiy soliq 

va majburiyatlar ham yuklangan edi.

101

O‘lka aholisini islomlashtirish jarayoni g‘oyat murakkab kech-

gan. Arab ma’murlari ko‘p hollarda zo‘rlik va kuch ishlatish yo‘li 

bi lan mahal liy xalq vakillarini islomni qabul qilishga undaganlar. 

Islom dini va uning ruknlarining mahalliy xalq orasida yoyilishi 

ni hoyat da qiyin, murakkab kechgan. Bu jarayonda behisob qur-

bonlar beril gan. Arablarning o‘zlarini xo‘jalar, sahobalar, say yidlar, 

oqsuyak  lar deb atab, mahalliy xalqqa nisbatan mensimaslik bilan 

qarashlari ham mahalliy aholida ularga nisbatan nafrat tuyg‘usini 

kuchaytirgan.

Arablarning o‘z yurtlaridan ko‘p minglab qabila, urug‘larni O‘rta 

Osiyo  ga ko‘chirib keltirib eng yaxshi joylarga joylashtirish, mahal-

liy oilalarni o‘z yer-mulkidan mahrum etishlari ham ularga qarshi 

ommaviy noroziliklarning kuchayib borishiga sabab bo‘lgan. Masa-

lan, dast  labki paytlarda quraysh qabilasining 5 mingdan ziyod aho-

lisi Sa mar qandga joylashtirilgan. Buxoro, Marv, Poykand va boshqa 

sha har   larda ham masjid va madrasalar qurish bahonasi bilan yerli 

aholi chetga surib chiqarilib, ularning yerlariga ham arab qabilalari 

joy lash tirilgan. Buning asl sababi shundaki, bosqinchilar bu begona 

hu dudda kuchli ijtimoiy tayanch nuqta yaratish yo‘li bilan o‘z hukm-

ronligini kuchaytirishga uringanlar.

Arab larning Vatanimiz hududida yurgizgan zo‘ravonlik va mus- 

tamlakachilik siyosati, shubhasiz, yerli aholi turli ijtimoiy qatlam-

larining keskin norozililgiga sabab bo‘ladi. Buning natijasida arablar 

hukmronligi davomida o‘lkaning turli hududlarida xalq g‘alayonlari 

yuzaga kelib, alangalanib bordi.

O‘rta Osiyoda

arablarga

qarshi xalq

qo‘zg‘olonlari

♦ Sug‘diyonada 720–722-yillarda G‘urak va Deva sh-

tich boshchiligida.

♦ Samarqand, Buxoro, Xuttolonda 725–729-yillarda.

♦ Tohariston va Sug‘dda 736–737-yillarda.

♦ Xuroson va Movarounnahrda Abu Muslim boshchi-

ligida 747–750-yil larda.

♦ Muqanna qo‘zg‘oloni 776–784-yillarda.

♦ Rofe ibn Lays qo‘zg‘oloni 806–810-yillarda.

720–723-yillarda Sug‘diyonada yuz bergan G‘urak (Samarqand 

hu km  dori) va Devashtich (Panjikent hokimi) boshchiligidagi qo‘z-

g‘olon arablar hukmronligiga qarshi yo‘nalgan dastlabki shiddatli 

xalq harakatlaridan biri bo‘lgan. Unda arablar siyosati va zulmidan 

102

g‘a zab ga kelgan o‘n minglab mahalliy xalq vakillari ishtirok etgan. 

Yan gi tayinlangan va zolimlikda nom chiqargan Xuroson noibi Said 

Xaro shiy katta muntazam harbiy kuch bilan mazkur qo‘zg‘olonni 

shaf qatsizlarcha bostirishga muvafiaq bo‘ladi. Qo‘zg‘olon rahbarlari-

dan biri – Devashtich ham ushlanib qatl etiladi.

725–729-yillar davomida xalifalikning og‘ir soliq siyosatiga qar -

shi Samarqand, Buxoro, Xuttalon viloyatlarida ko‘tarilgan qo‘zg‘o -

lon  lar ham xalq ozodlik kurashida sezilarli iz qoldirdi. Qo‘z g‘o lon-

chilarning ancha qismi arab ma’murlari siyosatiga norozilik bil dirib, 

islom dinidan chiqadilar. Kesh atrofida yuz bergan mahalliy aholi ning 

arablar bilan to‘qnashuvi chinakam jang-u jadal tus olgan. 736–737-

yillarda Tohariston va Sug‘dda yangidan ko‘tarilgan kuchli qo‘zg‘o-

lon o‘z safiga aholining turli ijtimoiy qatlamlarini jalb et gan di. Faqat 

Xuroson va Movarounnahrning yangi hukmdori, usta dip lo mat Nasr 

ibn Sayyor (738–748)ning uddaburon siyosati, nizoli ma sa  la larni hal 

etish borasidagi tadbirlari tufayligina qo‘zg‘olon  harakat lari ni bar-

taraf etish, o‘lkada muvozanatni bir qadar saqlash mumkin bo‘ldi. 

Bunda u mahalliy aholiga, ayniqsa, uning nufuzli qat lamiga muay-

yan yon berishga majbur bo‘ldi. Jumladan, u arab larning mahal-

liy aholi bilan qon-qardoshlik aloqalarini kuchay tirishga intildi. O‘zi 

ham buxorxudot Tug‘shodaning qiziga uylandi. Islomni qabul qilgan 

kishilar juz’yadan ozod etildi va barcha musul monlar huquqiy jiha-

tdan tenglashtirildi. Xiroj solig‘i to‘lash barcha uchun baravar, deb 

e’lon qilindi.

VIII asrning 40-yillarida xalifalikda toj-u taxt uchun kurash bosh -

lanadi. 748-yilda Abu Muslimning Xurosonda ko‘targan qo‘z g‘oloni, 

uning 749-yilda xalifalik poytaxtini egallashi natijasida Umaviy Mar-

von II taxt  dan ag‘dariladi. 749-yilda abbosiylar xona doni dan  Abul 

Abbos Saf   fon taxtga ko‘tariladi. Abbosiylar sulo la si 749–1258-yillar-

da xalifalikda hukmkonlik qiladi. Biroq, abbosiy 

lar davrida ham 

mehnatkash aholining ahvoli yaxshilanmadi. Shu boisdan xalq qo‘z-

g‘olonlari tez-tez ko‘tarilib turdi.

Muqanna qo‘zg‘oloni  Vatanimiz xalqlarining arablar asorati-

ga qar  shi olib borgan kurashi tarixida alohida o‘rin tutadi. Tarixda 

«oq kiyimlilar» nomi bilan mashhur bo‘lgan bu qo‘z g‘olon ga o‘z 

zamonasining har tomonlama yetuk kishisi, xalq dardi, qayg‘usi va 

maqsadlarini chuqur tushungan, asl ismi Hoshim ibn Hokim, ammo 

Muqanna (ya’ni, yuziga niqob kiygan ma’noda) nomi bilan tanilgan 

shaxs rahnamo bo‘ldi. Muqanna umaviylar sulolasi inqiroziga kuchli 

103

ta’sir ko‘rsatgan Abu Muslim qo‘zg‘olonida ham faol ishtirok etgan. 

Muqanna hayotning katta mashaqqatli yo‘ lini bosib o‘tgan, oddiy kir 

yuvuvchidan kichik lashkarboshi, keyin vazirlik darajasiga ko‘taril-

gan (757–759). 759-yilda Xuroson Amiri Abdujabborning xali fa ga 

qar shi isyonida qatnashgani uchun zindonga tashlangan. Zindon-

dan qochib 769-yilda Marvga keladi va xalq harakatiga boshchilik 

qiladi. U ijtimoiy tenglik, erkin hayot va adolat g‘oyalarini o‘ziga 

singdir gan taniq li siymo bo‘lgan. Shuning uchun ham uning yangi-

dan xalq kurashiga bosh bo‘lishi bu hara katning keng quloch yozishi-

ga, uzoq muddat davom etishiga (unga tayyor garlik ko‘rish jarayon-

larini ham hisob ga olganda 14 yilni o‘z ichiga oladi) sabab bo‘libgina 

qolmay, ayni chog‘da, arab hukmron doiralari uchun ham kutilma-

gan oqibatlarni vujudga keltirib, ularga katta hayotiy saboqlar ber-

di. Qo‘zg‘olon 776-yilda Marvda bosh lan gan bo‘lsa-da, u tez orada 

Movaroun nahrning keng hududlariga yoyildi. Muqanna qo‘zg‘oloni 

davomida Samarqandu Buxoro, Naqshab-u Kesh hududlari aholi-

si ham faol harakatga keldi. Uni Iloq, Ohan  garon, Shosh, Farg‘ona 

vodiysining ko‘p sonli aholisi ham quvvatlab chiqadi. Qo‘zg‘olon-

ning bosh g‘oyasi – muqaddas yurt ni aj na biy hukm ronlardan ozod 

qilish, uning mustaqilligini kurashib qo‘lga kiritish g‘oyasi bo‘lgan. 

Mana shu yuksak vatan parvarlik tuyg‘usi qo‘zg‘olonchilarga ma’na-

viy madad bag‘ish lagan, ularni uzoq vaqt davomida arablar ning kat-

ta harbiy kuchlari bilan mar 

donavor ku 

rash olib borishiga sabab 

bo‘lgan. «Oq kiyim lilar» qo‘z g‘oloni  yurtimiz ning ozodlik kurashi 

tarixida katta dov rug‘ taratdi, arab bosqinchilarini larzaga soldi, ular-

ga sezilari zarbalar berdi. 

780–783-yillarda qo‘zg‘olon harakatlari so‘nggi hal qiluvchi pal-

laga kiradi. Bu davrda Muqannaning asosiy kuchlari Qashqadar-

yoning Kesh vohasida to‘plangan edi. Qo‘zg‘olonning bosh tayanch 

nuqtasi Som qal’asi ham shu joyda bo‘lgan. Albatta, bu vaqtga kelib 

xalifalik qo‘shinlari katta ustunlikka ega bo‘lib, ular mahalliy aho-

lining yuqori tabaqalarini o‘z tomoniga jalb etib, qo‘zg‘olon chilarni 

tobora siqib borayotgan edi. Muqanna Somda mustah 

kam lanib, 

o‘z tarafdorlari bilan so‘nggi nafasigacha kurashdi. Pirovardida esa 

dushman qo‘lida mag‘lub bo‘lmay, o‘zini yonib tur  gan olovga otib 

halok bo‘ladi. Bu voqea, Beruniy ma’lumotiga ko‘ra, 784-yilda yuz 

beradi.

Muqanna qo‘zg‘oloni yengilgan bo‘lsa-da, biroq u bu yuk xalq 

qud ratini, agar u birlashsa, uyushsa nimalarga qodirligini to‘-

104

la namoyon etdi. Qo‘zg‘olon ayni chog‘da xalifalikning Mova-

rounnahrdagi mustamlakachilik va bosqinchilik ildizlariga ham qaq-

shatgich zarba berdi. Eng muhimi, Muqanna erk va ozodlik uchun 

talpina yotgan yurti miz kishi larida vatanparvarlik tuyg‘usini uyg‘otdi, 

ularni ajnabiy zolim larga qarshi yanada shiddat bilan kurash olib 

borishga da’vat etdi. Buning samarasi esa IX asrning boshlariga 

kelib yurtimiz ustidan xalifalik hukmron ligining uzil-kesil ag‘dari-

lishi va bir qator mustaqil milliy davlatlarning yuzaga kelishida to‘la 

namoyon bo‘ldi.

Arablar istilosi va hukmronligi Vatanimiz hududida qanchalik 

murakkab ijtimoiy-siyosiy oqibatlarga sabab bo‘lmasin, shu bilan 

bir ga, yakkaxudolilik g‘oyasi, ilg‘or ijtimoiy-siyosiy, falsafiy qarash -

larni o‘zida mujassam etgan islom dini va ta’limotining o‘lka miz da 

asta-sekin ildiz otib borishi ulug‘ ajdodlarimiz hayoti va tafakkuri-

da katta ahamiyatga ega bo‘ldi. Butun arab dunyosini birlashtirish, 

uning ma’naviy qudratini kuchaytirishda yetakchi omil rolini o‘yna-

gan islom dini va uning muqaddas kitobi – Qur’oni Karim g‘oya-

lari va oyatlarining mahalliy xalqlarning ongi, shuuriga ijobiy ta’sir 

etdi. Shu ma’noda Prezident Islom Karimov «Biz ota-bobolarimiz-

ning muqaddas dini bo‘lgan islom dinini qadr lay miz, hurmat qila-

miz, odamzod ruhiy dunyosida iymon-e’tiqodni, insoniy fazilatlarni 

mustahkamlashda uning o‘rni va ta’sirini yuksak baholaymiz»

25

, deb 

bejiz ta’kidlamagan.

Nazorat savollari

1. Eftaliylar davlatining yuzaga kelishi, hududiy kengayishi to‘g‘-

ri sida nimalarni bilasiz?

2. Eftaliylar davrida yerga egalik qilish munosabatlarida qanday 

o‘zgarishlar bo‘ldi?

3. Eftaliylar davriga oid moddiy va ma’naviy yodgorliklar namu-

na laridan so‘zlab bering.

4. Mazdakchilar qanday g‘oyalarni ilgari surganlar?

5. Turk xoqonligiga qachon asos solingan?

6. Turk xoqonligi davrida O‘rta Osiyo hududidagi davlat bosha-

qaruvi tizimi qanday bo‘lgan?

7. Arabistonda islom dini qanday omillar ta’sirida yuzaga keldi?

25

 Karimov I.A. Asarlar to‘plami. 7-jild: «O‘zbekiston». 1999. 300-bet.

105

8. Arab istilochilarining O‘rta Osiyoga yurishlari haqida so‘z-

lang.

9. Arab bosqinchilariga qarshi yurtimiz zaminida qanday xalq 

qo‘zg‘olonlari yuz bergan?

10. Qur’oni Karim g‘oyalarining hayotiyligi va yashovchan li gi-

ning boisi nimada, deb o‘ylaysiz?

106

VI bob. IX–XII ASRLARDA O‘ZBEK DAVLATCHILIGI: 

IJTIMOIY-IQTISODIY HAYOT. UYG‘ONISH DAVRI,

ILM-FAN, MADANIYAT RAVNAQI

 

Tayanch so‘z va iboralar:  Tohiriylar. Somoniylar. Davlat bosh-

qaru vi. Qoraxoniylar. G‘aznaviylar. Saljuqiylar. Xorazm shoh lar. Uy -

g‘o nish davri. Ilm-fan. Badiiy adabiyot. Hadisshunoslik. Tasavvuf 

ta’ limoti.

1. Tohiriylar va somoniylar

Arablarning O‘rta Osiyo hududlaridagi deyarli bir yarim asrlik 

hu  km   ronlik davri bu hududning erksevar xalqlarining o‘z eli, vatani-

ning mustaqilligi yo‘lidagi jo‘shqin kurashini, intilishini so‘ndira 

ol madi.

Darhaqiqat, IX asr boshlariga kelib, arab xalifaligida yuza-

ga kel    gan siyosiy tanglik, Xuroson va Movarounnahrda kechayot-

gan zid diyatli jarayonlar, xalq qo‘zg‘olonlari mazkur o‘lka xalqlari 

uchun xalifa lik tobeligidan qutilish, yurt mustaqilligini qo‘lga kiri-

tish yo‘li da qulay imkoniyatlarni vujudga keltirgan edi. Xususan, 

xalifa Horun ar-Rashid (786–809) vafotidan so‘ng xalifalik taxtini 

egallash uchun uning o‘g‘illari – Amin va Ma’mun o‘rtasida kes-

kin kurash bosh lan gan edi. Bir necha yilga cho‘zilgan bu siyosiy 

mojaro nafaqat xa lifa lik markazini tang ahvolga solib qo‘ydi, bal-

ki unga tobe bo‘l gan hu dud lardagi voqealar rivojiga ham sezilarli 

ta’sir ko‘rsatdi.

Ma’mun katta qo‘shin tuzib, unga xurosonlik Tohir ibn Husayn-

ni bosh liq etib tayinladi. Ray yaqinidagi jangda Tohir ibn Husayn 

al-Amin qo‘shinini yengdi va Bag‘dodga yurish boshladi. Tohir 813-

yil  da yana g‘olib kelib Bag‘dodni ham qo‘lga kiritdi. Ma’mun xali fa-

lik taxtini egalladi. Lekin 819-yilga qadar Bag‘dodga bor may, Marv-

dan turib hokimiyatni boshqardi. Uning buyrug‘i bilan Tohir ibn 

Husayn Iroq hokimiyati va Bag‘dod harbiy garnizoni bosh lig‘i bo‘ldi 

(819-yilga qadar). Ma’mun Marvda li gi da yoq olimlar gu ruhini o‘z 

saroyida to‘plagan edi. U 819-yilda Marv shahri saroyida to‘plan gan 

olim larni o‘zi bilan Bag‘dodga olib ketgan. Shu tariqa, xalifa Horun 

ar-Rashid asos solgan («Bayt ul-Hikma» – «Bilim uyi») olimlari-

107

ning ilmiy-ijodiy faoliyati yanada kuchaydi. Bu fan markazi nining 

negizini turkistonlik olimlar tashkil etganlar.

Ma’mun xalifalik oldidagi katta xizmatlari evaziga Tohir ibn Hu -

sayn ni 821-yilda Xurosonga noib etib tayinladi. Shu tariqa, ras man 

ab bo siy lar xalifaligiga tobe bo‘lgan tohiriylar davlati vujud ga ke lib, 

873-yilga qadar davom etgan. Uning poytaxti avval Marv, keyinroq 

Ni sho pur bo‘lgan. Das tlab, Movarounnahrning ko‘pgina viloyatlari 

ham uning tasar rufida bo‘lgan. Buning boisi shuki, ikkala o‘lkaning 

noiblik mar kazi Xu rosonning Nishopur shahri bo‘lgan. Tohir ibn 

Husayn bosh qaruv jilovini qo‘lga kiritgach, undan yurt mustaqilligi-

ni, uning rav naqi va qudratini oshirishga kirishdi. 

Tohir ibn Husayn o‘z davlatining mustaqilligini tiklash maq sa-

dida 822-yilda xalifa nomini xutba namozidan chiqariyb tashlash-

ga amr qildi. Biroq tez orada uning sirli o‘limi bu borada katta 

ishlar qilinishiga imkon bermadi. Uning vorislari Talha ibn Husayn 

(822–828), Abdulloh ibn Tohir (828–844), Tohir II ibn Abdulloh 

(844–862), Muhammad ibn Tohir (862–873) davrlarida tohiriylar 

davlatining mustaqilligi bir qadar ta’minlandi. Tohiriylar ijtimoiy-

iqtisodiy va madaniy hayotni, mulkiy munosabatlarni rivojlantirish, 

qishloq xo‘ ja ligini tartibga keltirish, suv resurslaridan foydalanishni 

yaxshi lash uchun suv inshootlari barpo etish, shuningdek, fuqaro-

lardan olinadigan soliqlarni mo‘tadillashtirishga ahamiyat berdilar. 

Poytaxt Abul Ab bos Abdulloh davrida Marvdan Nishopur ga ko‘chi-

riladi. Jum ladan,  Abdulloh  ibn Tohirning chiqargan bir farmo ni da 

«dehqonlarni ranjit maslik» ta’kidlangan, ammo buningsiz xazina-

ga yetarli miqdorda soliq tushmasligi ham alo hida uqtirilgan. Biroq 

shunga qara may, tohiriy hukmdorlar amal da dehqonlarni emas, bal-

ki ko‘proq yirik mulkdorlar, savdo garlarning manfaatlarini himoya 

qildilar. Shu bois, tohiriylar dav ri da oddiy aholi, ayniqsa, dehqon-

lar og‘ir asorat da yashash, had dan ziyod soliq-o‘lponlar to‘l ash-

ga majbur etilgandi. Shuning uchun ham mam lakatning Seyiston 

va boshqa viloyatlarida dehqon g‘ala yon lari yuza ga kelib, kuchayib 

borgan.

Xurosonning sharqiy hududlarida hunarmandlarning soliqlar-

dan noroziligi tufayli yuzaga kelgan safforiylar harakati va dehqon-

chilik vohalaridagi g‘alayonlar qo‘shilib, keng miq  yosda yoyildi. Bu 

harakatlarning yetakchilariga aylangan, asli kelib chiqishlari hunar-

mand  – miskar bo‘lgan aka-uka Yoqub va Amir ibn Layslar 873-yilda 

Ni shopurni egallab, tohiriylar sulolasini ag‘  da rib tashlashga muvaf-

108

faq bo‘ldilar. Buning natijasida Yoqub ibn Lays as-Saffor asos solgan 

safforiylar (miskarlar) davlati tashkil topdi (873–901-yillar).

Biroq yangi hukmdor Yoqub ibn Lays shaxsiy hayotda qan cha-

lik od    diy turmush tarziga amal qilib yashamasin, o‘z armiyasining 

jangovar ligini kuchaytirish, askarlarni maosh bilan ta’minlash 

ga 

urin  masin, mehnatkash xalqning og‘ir soliqlar to‘lashi, boshqa to‘lo-

vlar va majburiyatlarni o‘tashi avvalgidek o‘zgarmay qolaverdi. Bu 

hol oxir-oqibatda safforiylar sulolasi hukmronligining ijtimoiy-iqti-

sodiy ildizlarini qaqshatib, uni halokatga mahkum etdi.

Movarounnahrda somoniylar davlatining yuzaga kelish jarayoni 

ham IX asr boshlariga to‘g‘ri keladi. Bunda ham xalifa Ma’ mun 

o‘zi ga sodiqlik bilan xizmat qilgan balxlik turkiy hukmdor 

lardan 

Somon xudot

26

 avlodlari (uning nabiralari)ga Movarounnahr hu dud-

larini boshqarish huquqini topshirdi. Chunonchi, Nuh Samarqand-

ga, Ah mad Farg‘onaga, Yahyo Shosh va Ustrushonaga hokimlik qila-

dilar.

IX asr o‘rtalariga kelib Ahmad va uning katta o‘g‘li Nasr Somo-

niylar Movarounnahrning ko‘pchilik hududlarini birlashtirishga mu -

vaf faq bo‘ladilar. Nasr I Ahmad Somoniy (864–892) davrida Mo va -

roun nahr mavqeyi yanada kuchayib bordi. Samarqand davlat poy-

taxti edi. Xurosonda tohiriylar sulolasi ag‘darilgach (873), uning 

tarkibiga kirgan Buxoro yerlari ham somoniylar tasarrufiga olindi. 

Nasr ukasi Ismoil Somoniyni Buxoroga noib etib tayinlaydi (874) va 

somoniylar hukmronligi endilikda deyarli Movarounnahrning barcha 

hu dud lariga yo yiladi. Ammo ko‘p o‘tmay, Ismoil o‘z hokimiyatini 

kuchaytirib ol gach, o‘zining vassallik mavqeyini tan olmay, Nasr-

ning hokimiyati xazi nasiga to‘laydigan yillik daromad miqdorini kes-

kin kamaytiradi.

Buning natijasida aka-uka somoniylar o‘rtasida uzoq muddat-

li o‘z a  ro kurashlar boshlandi. Oqibatda 888-yilda ular o‘rtasida kat-

ta urush kelib chiqib, unda Ismoil g‘olib chiqdi va hokimiyatni o‘z 

qo‘ li ga oldi. Akasi Nasr vafotidan so‘ng, Ismoil Somoniy Mova ro-

un nahr ning yagona hukmdoriga aylandi (888–907-yillar). Ismoil-

ning 893-yilda Yettisuvdagi dashtlik qabilalarga qarshi olib borgan 

muvaffa qiyat  li yurishi Taroz shahrini egallab, katta o‘lja va asirlar 

bilan qaytishi ham somoniylar qudrati yuksakligidan yaq qol dalo-

lat be ra di. Ismoil Somoniy davlatining qudrati oshib borayot ganidan 

26

 Balx, Samarqand yoki Termiz atrofida joylashgan Somon qishlog‘i oqso-

qoli.

109

cho‘chigan, uni zaiflashtirishni va o‘z ta’sirini qayta tikla shni ko‘z-

la gan Bag‘dod xalifasi Mu’tazid (892–902) Xurosondagi Saf foriy-

lar hukm 

dori Amir ibn Laysga (879–901) Xuroson bilan birga 

Mo varoun nahr ustidan hukm yuritish huquqi berilgani haqida far-

mon chiqaradi va uni Ismoilga qarshi gij-gijlaydi. Bu esa 901-yilda 

katta urush ga sabab bo‘ldi. Urush natijasi esa somoniylar foydasiga 

hal bo‘lib, buning oqibatida Xuroson yerlari somoniylar qo‘l ostiga 

o‘ta di. Shu tariqa xalq xalifalik istibdodidan xalos bo‘ldi.

Ismoil Somoniy bu hududda kechgan uzoq yillik milliy dav lat chi-

lik tajribasiga tayanib, markaziy davlat boshqaruvi tizimini va shun -

ga muvofiq keladigan mahalliy idora organlarini vujudga kel ti r di. Bu 

tizim Ahmad ibn Ismoil (907–914), Nasr ibn Ahmad (914–943), 

Nuh ibn Nasr (943–954) davrida ham takomillashib bordi.

Nuh ibn Nasr davrida Buxoroning Registon maydonida amir 

qasri qar shisida saroy qurilib, barcha devonlar unga joylashtirildi. 

Mah ka ma xizmatchilari muayyan bilimga ega bo‘lgan, arab va fors 

tilini pux ta bilgan zodagon va ruhoniylardan tanlangan. Pochta-alo-

qa xizmatidan boshqa hamma devonlarning viloyatlarda vakillari bo‘-

lib, ular ham markaziy devonga, ham viloyat hokimiga bo‘ysungan. 

Har bir shaharda shahar boshlig‘i rais ma’muriyati mav jud bo‘lgan. 

Dav  lat  da islom dinining ta’siri g‘oyat katta bo‘lganligi dan, oliy diniy 

man sab – Shayx ul-islomning davlat ishlaridagi roli yuqori daraja-

da e’ti rof etilgan.

Somoniylar davrida qishloq xo‘jaligi, mahalliy ishlab chiqarish, 

hunar  mand chilik, savdo-sotiq munosabatlari, shaharlar hayoti ancha 

yuk saldi. O‘lkaning Shosh, Farg‘ona va Xorazm vohalarida turli xil 

g‘alla ekinlari yetishtirish, bog‘dorchilik, sohibkorlik, polizchilik, 

pax  ta yetishtirish ancha kengayib bordi. Ko‘plab suv inshootlari bar-

po etildi. «Ariqlar haqida» qonun qabul qilindi. Qishloq ahli mavjud 

xomashyo mahsulotlaridan turlicha ishlov be r ish yo‘li bilan har xil 

matolar ishlab chiqara boshladi. Jumladan, Zan 

dana qishlog‘i 

da 

sifatli, tilla rang «zandanachi», deb nom olgan bo‘z to‘qish (u chetga 

ham chiqarilgan), Samarqand yaqini dagi Vador qish log‘i da sarg‘ish 

tusli chiroyli, yumshoq, pishiq «vodoriy» deb nom langan matolar 

tayyorlash yo‘lga qo‘yilgan. Bu yerdagi to‘qilgan matodan mamlaka-

tning oliy amaldorlari ham kiyim tiktirishda foyda langan lar. 

Shaharlarda ko‘plab hunarmandchilik korxonalari, o‘nlab kar-

vonsaroylar, bozor rastalari mavjud bo‘lib, doimiy ravishda ishlab 

turgan. Shahar maqomiga ega bo‘lish uchun mazkur joyda kami-

110

da 32 xil kasb-hunar turlari bo‘lishi kerakligi o‘sha davr uchun xos 

bo‘lgan.

Somoniylar davrida Samarqand, Buxoro, Marv, Shosh, Isfijob, 

shu ning   dek, Farg‘ona, Xorazm vohasi shaharlari savdo-sotiq va hu -

nar  mand chilik markazlari sifatida ravnaq topgan.