O‘zbekiston respublikasi oliy va o‘rta maxsus ta’lim vazirligi q. Usmonov, M. Sodiqov
Islom Karimov: «Bu yurt tengsiz allomalar, aziz-avliyolar, podshohu
Download 3.12 Mb. Pdf ko'rish
|
- Bu sahifa navigatsiya:
- 2. Chig‘atoy ulusining tashkil etilishi, uning ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy hayoti
- Mas’udbek (1238–1289 yil.) bir tomondan, hukmron mo‘g‘ul xon lari, aslzodalari bilan umumiy til topishga harakat qilib, ularning
- Duvaxon
- Kebekxon esa o‘z qarargohini
- Qarshi nomi bilan poytaxtga aylantirilishi
- «dinor»
- Movarounnahr hududlari viloyat larga, viloyatlar tumanlar
- Qo zon
- Zanjirsaroy qal’
- Chig‘atoy ulusi ikki qismga
- Andijon, Qarshi
- XIII–XIV asrlarda yetishib chiqqan badiiy adabiyot namoyandalari
Islom Karimov: «Bu yurt tengsiz allomalar, aziz-avliyolar, podshohu sarkardalar, botir va pahlavonlarni ko‘p ko‘rgan. Ular orasida milliy qahramonimiz Jaloliddin Manguberdining betakror nomi yulduzdek charaqlab turadi». (I.A.Karimov. Asarlar to‘plami. 8-jild, 75-bet)
Shahobiddin an-Nasaviy: U bug‘doyrang, o‘rta bo‘ylik, turkiy qiyofalik va turkiyda gapiradigan odam edi. Uning mardligi, jasurligiga kelsak, «... u sherlar orasida eng zo‘r sher edi, qo‘rqmas chavandoz, lashkarlar orasida eng botir edi. U haqgo‘ylikni, adolatni ulug‘lardi.
Chingizxon: «Otadan dunyoda hali bunday o‘g‘il tug‘ilmagan. U sahroda sher kabi g‘olib jangchi, daryoda esa nahang (akula) kabi botir. «Otaga shunday o‘g‘il zarurki, u ikkl girdob – olov va suv girdobidan ozodlik maydoniga chiqa oldi!» (Mirzo Ulug‘bek. To‘rt ulus tarixi. – T.: «Cho‘lpon». 1994. 183–184-betlar. Sarkarda yubileyi munosabati bilan Urganchda Jaloliddin Manguberdiga
bag‘ishlab me’moriy majmua va bog‘ tashkil qilindi
Bahodir, sarkarda, davlat arbobi Jaloliddin Manguberdi qiyofasida chizilgan
2000-yilda Jaloliddin tavalludining 800- yilligi nishonlandi «Jaloliddin Manguberdi» ordeni ta‘sis etildi
Buyuk Ipak yo‘lining shuhrati so‘ndi, shaharlar hayoti fayzsiz bo‘lib qoldi. Xalqning ko‘p asrlik ma’naviy bisoti, noyob osori atiqa- lari, qadriyat lari oyoqosti qilindi. 2. Chig‘atoy ulusining tashkil etilishi, uning ijtimoiy-siyosiy va iqtisodiy hayoti Chingizxon o‘z hukmronligining so‘nggi davrlariga kelib, 1224- yil da o‘z qo‘l ostiga kiritgan barcha hududlarni avlodlari o‘rtasi- da taqsim qiladi. Chunonchi, Irtish daryosi sohillaridan G‘arbga tomon to «mo‘g‘ullar otining tuyog‘i yetgan joygacha» bo‘lgan yer- lar, Sir daryo ning quyi oqimi va Xorazmning shimoli-g‘arbiy qism- lari to‘ng‘ich o‘g‘li Jo‘jiga, Sharqiy Turkiston, Yettisuv va Mova- rounnahr yer lari uning ikkinchi o‘g‘li Chig‘atoyga berildi. Uchinchi o‘g‘il Q‘qtoyga esa G‘arbiy Mo‘g‘uliston va Tarbag‘atov yerlari ajra-
142 til di. Kenja o g‘il va voris Tuliga Mo‘g‘uliston, Xitoy va Qirg‘izis- ton yerlari meros qilib berildi. Keyinchalik, Chingizxonning jahon- girlik yurishlarini davom ettirib, Sharqiy Yevropaning katta qismini bo sib olib, Oltin O‘rdaga asos solgan nabirasi Botuxon hukmronligi davrida (1227–1256) Movarounnahrning qator hududlari ham uning ta’sirida bo‘lgan. Shunday qilib, Chingizxon avlodlari o‘rtasidagi meros taqsim- lanishi natijasida Movarounnahr, Sharqiy Turkiston va Yettisuv o‘l- ka lari Chig‘atoy va uning vorislariga o‘tib, u Chig‘atoy ulusi nomi bilan atala boshlandi. Endilikda mo‘g‘ul hukmdorlari Movarounnahr o‘lka sini boshqarishga kirishar ekanlar, ular qanday qilib bo‘lmasin, uning xalqini yanada itoatda tutish, bu yerdan mo‘g‘ul zodagonlari uchun ko‘proq soliq va o‘lponlar undirish, qo‘shimcha majburiyatlar yuk lash harakatida bo‘ladilar. Mo‘g‘ullar Movarounnahrni idora etishda mahalliy amaldorlar xiz mati dan ustomonlik bilan foyda landilar. Bular Mahmud Yala- voch, Badriddin Amid, Hasan Xoja, Ali Xoja, Yusuf O‘troriy, Qut- biddin Habash Amid singari mo‘ g‘ul hukmdorlari bilan yaqindan ham korlik qilgan mahalliy amaldorlar edilar. Shu boisdan ham Chig‘atoy ulusi hukmdori Chig‘atoy (1224–1242) da vri da Mova- rounnahrni bosh qarish mahalliy yirik savdogar, dip lomat, sotqin- lik evaziga mo‘g‘ullar ishon chi ni qozongan Mahmud Yalavochga berilgani tasodifiy emas. U xoqon nomidan raiyatni bosh qaradi. Uning qaror gohi (poytaxti) Xo‘jand edi. Harbiy hokimiyat, aho lini ro‘yxat dan o‘tkazish, soliq yig‘ish ishlari dorug‘achi va tamg‘ach, deb ataluvchi mo‘g‘ul amal dor lari qo‘lida bo‘ladi. Mo‘g‘ul bos- qoqlari ixtiyo ridagi ko‘p sonli jang chi lar Mahmud izmiga bo‘ysun- dirilgan. Aholidan markaziy hokimiyat xazinasi uchun ko‘p lab so - liqlar undirilgan. Bundan tashqari, aholi turli-tuman to‘lovlar berishga majbur etil gan. Masalan, aholi savdo yo‘llaridagi bekatlar (yomlar) uchun go‘sht, un, guruch, ot-ulov berishga ham majbur etilgan. Bosib olin - gan mamlakat hunarmandlari «din tugun», deb atalgan maxsus o‘l- pon to‘ lab turganlar. Mo‘g‘ullarning Movarounnahr hududini bosib olib, ship-shiy- dam etib, talon-taroj qilishi, so‘ngra mahalliy aholini haddan ziyod soliq, o‘lpon va to‘lovlar to‘latish yo‘li bilan zulm-asoratga duchor yetishi, pirovard oqi bat da xalqning ko‘tarilishiga, o‘z erki, musta- qilligi uchun qo‘zg‘olonga sabab bo‘ladi. 1238-yilda Buxoro yaqini 143
dagi Torob qish log‘i da boshlangan oddiy g‘alvir yasovchi hunar- mand Mahmud Torobiy boshchiligidagi xalq qo‘zg‘oloni shu tariqa yuz bergan edi. Kelgindi mo‘ g‘ul zodagonlarining mahalliy yuqo- ri tabaqa vakillari bilan til birik tirib, bechorahol xalqni talab, boy- lik orttirayotganligi, shohona aysh-u ishrat qurayotganligi, oddiy fuqaroning turmushi to bo ra no chor lashib borayotganligi Mah- mud va uning maslakdosh larini g‘a zab ga keltiradi va qo‘lga qurol olib, mo‘g‘ullar zulmini ag‘darib tash lash uchun kurashga undaydi. Uning tevaragiga ming-minglab alam zada oddiy mehnat kishilari to‘planadi. Buxoro atrofidagi qish loqlar aho lisi bilan ko‘payib bor- gan qo‘zg‘o lon chilar Buxoroga kelib, mo‘ g‘ul amaldorlarini, shu- ningdek, mahalliy zoda gon lar, sadrlarni yen gib, shaharni egallay- dilar. Buxoro sadrlari Mahmud Torobiy hokimi yatini tan olib, uni xalifa, deb e’lon qilishga majbur bo‘ladilar.
144 Mahmud Torobiy Buxoroni egallagach, hukmron kuchlar hoki- miyatini cheklaydi va oddiy xalq manfaatlarini ko‘zlaydigan bir qator tadbirlar o‘tkazadi. Qo‘zg‘olonchilar zarbidan Karmanaga qochgan mo‘g‘ul bosqoqlari va mahalliy amaldorlar qo‘zg‘olonni bostirish uchun yangidan katta kuch to‘playdilar va Buxoroga yurish boshlay- dilar. Ammo bu davrga kelib katta kuchga aylangan qo‘zg‘olon- chilar ning qo‘li baland keladi 10 mingdan ziyod mo‘g‘ul askarlari qirib ta sh la nadi. Qo‘zg‘olonchilar mo‘g‘ullarni Karmanagacha quvib bora dilar. Biroq ma na shu hal qiluvchi olishuvda qo‘zg‘olon rahna- molari – Mah mud To ro biy va Shamsiddin Mahbubiylar halok bo‘la- di. Tez ora da qo‘zg‘olonga qarshi yuborilgan Eldiz No‘yon va Che- kan Qur chi boshchil igidagi mo‘g‘ul qo‘shinlari Karmana yaqinida- gi Malik rabotida qo‘zg‘olonni bostiradi. Bu jang-u jadal to‘qna- shuvda 20 ming dan zi yod qo‘zg‘olonchilar halok bo‘ladi. Garchi bu xalq qo‘zg‘oloni mag‘ lub etilsa-da, biroq u Movarounnahr erkse- var xal q i ning ozodlik va mustaqillik yo‘lidagi mardonavor kurashi, qat’iyati ni to‘la namo yon et di. Ayni chog‘da, Torobiy qo‘zg‘oloni mo‘g‘ul hu km dorlariga mahal liy xalq bilan munosabatlarini qayta ko‘rib chiqish, siyosiy va taktik yo‘llarni o‘zgartirish uchun muhim saboq bo‘l di. Mahalliy xalq orasi da ancha obro‘sizlanib qolgan Mah- mud Yalavoch ning mo‘g‘ul hukmdorlari tomonidan Movaroun nahr- dan olinib, Pekinga hokim etib tayinlanishi, uning o‘rni katta o‘g‘li Mas’udbekka berilishi ham qo‘zg‘olonning muhim saboq lari dan biri bo‘ldi.
145 Mas’udbek yuritgan siyosat va uning natijalari ♦ Mo‘g‘ul zodagonlarining yurtda qilgan o‘zboshimcha xatti-harakatlariga chek qo‘yildi. ♦ O‘lkada nisbiy tinchlik, yaratuvchilik jarayoni hukm surdi. ♦ 1271-yilda o‘tkazilgan pul islohoti va bir xil vazndagi sof kumush tangalarning zarb etilishi o‘lkaning iqtisodiy- moliyaviy ahvolini, savdo-tijorat ishlarining ancha yaxshi- lanishiga turtki berdi. ♦ Buxoro, Samarqand, Shosh, Termiz, Farg‘ona shahar- lari ning yangi dan tiklanishi, ularning savdo-sotiq va hunar mandchilik markazlari sifatidagi mavqeyi ko‘tarildi. ♦ Islom dini va uning peshvolari nufuzi tiklandi. Islom- ning Movarounnahrning rasmiy dini sifatidagi mavqeyi ortib bordi. ♦ Mo‘g‘ullar va bir qator turkiy qavm, elatlarning Mova- roun nahr ga kelib o‘troqlashuvi va muqim yashashga mos- lashuvi jarayoni faollashdi. Mazkur qurultoy barcha mo‘g‘ul xonlari, aslzodalariga qayer da yashashlaridan qat’iy nazar mahalliy aholi hayoti, turmush tarzi ga aralashmaslik, belgilab qo‘yilgan soliq, to‘lovlar bilan qanoatlanish, ekin maydonlarini payhon qilmaslik majburiyatini yukladi. Ular- ni Movaroun nahr yerlariga ko‘chib, asta-sekin o‘troq hayot ga o‘tib bo rish ga da’vat etdi. XIII asrning ikkinchi yarmiga kelib mo‘g‘ullarning mahalliy aholi ga, ularning turli ijtimoiy qatlamlariga nisbatan munosabatlari ham keskin o‘zgarib bordi. Mo‘g‘ul hukmron doiralarining bir qismi yerlik aholining yirik mulkdorlari, ruhoniylari, savdo-sotiq, hunar- mand ta baqa lari bilan umumiy til topib, o‘z qarashlarini o‘zgartirib, musul mon ruhoniylariga xayrixohlik va hurmat bilan munosabatda bo‘la bosh ladilar. Chig‘atoy ulusida islom rasmiy davlat dini maqomiga ega bo‘l di. Shuningdek, mo‘g‘ul qabilalari, elatlari bilan birga XIII asrning ikkin- chi yarmidan boshlab ko‘plab turkiy urug‘-qavmlar ham Movaroun - nahrga kelib o‘rnasha boshladi. Jumladan, barloslar Qash qadar yoda, jaloyirlar Ohangaron vodiysida, arlotlar Afg‘oniston shi mo lida, qav- chinlar Tojikiston janubida, turkiylashgan mo‘g‘ullar urug‘i so‘fiylar Xorazmda joylashib, chuqur tomir otib bordi. Bu esa tur kiy xalqlar, elatlarning o‘lkadagi mavqeyining yanada mustah kamlanishiga, tur- kiy til va uning shevalari ta’sirining ortib borishiga sabab bo‘ldi.
146 XIV asrdan boshlab Chig‘atoy ulusida mo‘g‘ul xonlari bosh qa- ru vi so ha si da ham muhim o‘zgarishlar yuz beradi. Bu o‘zgarishlar, dastavval, Chig‘atoy xonlaridan Duvaxon (1274–1306), uning o‘g‘il- lari Kebekxon (1318–1326), Tarmashirin (1326–1334) nomlari bilan bog‘ liq. Jumladan, Duvaxon davrida katta vakolatga ega bo‘lgan Mas’udbekning sa’y-harakatlari bilan shaharsozlik rivojlanganligi, savdo-sotiq ahli katta naf ko‘rganligi, qishloq xo‘jaligi ancha yuk- salganligi ko‘z ga tashlanadi. Kebekxon esa o‘z qarargohini mo‘g‘ul hukm dor lari orasida birinchi bo‘lib Movarounnahrga ko‘chir- di. Qashqa daryo vohasidagi Nasaf shahridan uncha uzoq bo‘lma- gan joyda uning buyru g‘i bilan saroy (mo‘g‘ulcha ma’nosi «qarshi») bunyod etilib, Qarshi nomi bilan poytaxtga aylantirilishi o‘sha davri- ning muhim voqealaridan bo‘lgan. Kebekxonning muhim xizmatlaridan yana biri – bu uning pul va ma’
muriy-hududiy sohalarda o‘tkazgan islohotlardir. Xususan, 1321-yilda o‘tkazilgan pul islohotida Xuroson, Eron va Oltin O‘rda- dagi amaldagi pul tizimi hisobga olingan edi. Og‘irligi 8 grammlik katta kumush tanga va 1 grammlik kichik tanga zarb etildi. Kat- ta tanga «dinor» deb, kichik tanga «dirham» deb atalgan. Yangi pul birligi «Kepa ki» nomi bilan mashhur bo‘lgan. lslohotning dastlabki yillarida Ke bek nomi bilan mashhur bo‘lgan bu tangalar ko‘p miq- dorda Samar qand va Buxoroda zarb qilinib, muomalaga chiqaril- gan. Bu ikki xil qimmatga ega bo‘lgan kumush tangalar keyincha- lik bosh qa hukm dorlar tomonidan ham chiqarilgan. Masalan, Tar- mashirin davrida O‘tror da ko‘plab kumush tangalar chiqaradigan zarbxona mun tazam ish lab turgan. Kebekning pul islohoti tashqi va ichki savdoning rivojlanishi uchun qulay shart-sharoit yaratishga xiz- mat qildi. Ma’ mu riy islohotga ko‘ra, Movarounnahr hududlari viloyat larga,
gan, aholisi 40–50 ming nafar bo‘lgan, hozirgi tumanlarimizga qiyos etsa bo‘ladi – izoh)ga bo‘lindi. Jumladan, Samarqand viloyatida 7 ta, Farg‘ona viloyatida 9 ta tuman tarkib topgan. Kebekxonning o‘l- ka da tinchlik, osoyishtalik va totuvlik o‘rnatish borasidagi siyosa- tini. Tarma shirin izchil davom ettirdi. U islom dinini qabul qi lib, uni dav lat ning rasmiy dini darajasiga ko‘tardi. Kebekxon yo‘na li- shida siyosat yurgiz gan mo‘g‘ul xonlarining navbatdagi vakili Qo zon- xon (1334–1346) ham Movarounnahr hududlari birligini saqlash, 147 tub joy aholi manfa atlarini himoya qilish uchun mahalliy mo‘g‘ul va turk amir lari, no‘yonlarining olib borayotgan bir yoqlama kurashla- rini bartaraf etishga intildi. U o‘zi uchun qarorgoh sifatida Qarshi bilan Buxoro oralig‘ida (hozirgi Muborak tumani hududida) mas- hhur Zanjirsaroy qal’ asini qurdirdi. Biroq markazdan qochuvchi kuchlarning, dast av val, ko‘chmanchi mo‘g‘ul amirlarining kuchayib borayotgan ta’siri va fitnasi oqibatida 1346-yilda Qozonxon qatl etiladi. Shundan so‘ng hokimiyat tepasiga kelgan Amir Qazog‘on (1347–1358) mo‘g‘ul zo da gon lari manfa atlarini yoqlab siyosat yur- gizdi. Uning o‘zi ham bir joy da muqim yashamasdan ko‘p vaqtini bosqinchilik yurishlarida o‘tka zar di. Buning oqibatida uning davrida mahalliy aholi tub manfaatlari bilan mo‘g‘ul hukmdorlari manfaat- lari bir-biriga tobora zid kela bor di. Bu esa Movarounnahrda yana siyosiy vaziyatning kes kin la shuvi ga, hokimiyatga intiluvchi kuchlar- ning faol harakatga keli shi ga sabab bo‘ldi. XIV asrning 40-yillarida Chig‘atoy ulusi ikki qismga: Yetti suv, Shar qiy Turkistondan iborat Mo‘g‘ulistonga va Movaroun nahr ga
bo‘ linib ketdi. 1348-yilda Chig‘atoy naslidan bo‘lgan Tug‘luq Temur Mo‘g‘uliston hokimi etib ko‘tarildi. Movarounnahrda hokimi yatni egal lagan Amir Qazog‘on 1358-yilda o‘ldiriladi. Bunday sharoitda Movarounnahr yurtini birlashtirish, mahal- liy hukm dorlarning o‘zboshimchalik, boshboshdoqlik harakatlari- ga chek qo‘yish, jafokash xalqni mo‘g‘ullar zulmi va istibdodidan butkul xa los etish va unda qudratli markazlashgan davlat barpo etish- dan iborat yuksak vazifa tarixiy zaruriyat taqozosi bilan kun tartibiga qo‘yildi. Uni muvaffaqiyatli uddalash esa ulug‘ bobokalonimiz Amir Temurga nasib etdi. 3. XIII–XIV asrning birinchi yarmida O‘rta Osiyo xalqlarining madaniy hayoti Bosqinchi yovlar azaldan yuqori sivilizatsiya o‘chog‘i sa nalgan, ulug‘ ajdodlarimiz aql-zakovati va donishmandligi bilan yaratilgan yuk sak moddiy va ma’naviy-madaniyat, betakror obidalar, osori- atiqalar makoni bo‘lgan bu azim yurtni qanchalik xonavayron etma- sinlar, biroq xalq irodasini, uning buyuk bunyodkorlik, ijodkorlik sa lo hiyatini so‘ndira olmadi. Aksincha, bu yurtning mag‘rur va erk- sevar kishilari, bir tomondan, muqaddas Vatan tuyg‘usini dil lariga 148 mus tah kam jo aylab, ozodlik va mustaqillik yo‘lida jonbozlik bilan ku rash olib borgan bo‘lsalar, ikkinchi tomondan esa, ular asriy xalq an’ana lari, udumlariga sodiq qolib, yaratuvchilik ishlari bilan mash g‘ul bo‘lganlar. Zero, o‘lmas xalq dahosi bu davrda ham yangi-yangi salohiyatli ijodkorlar avlodini yetishtira bordi. Shu bois- dan sah royi mo‘g‘ullar xarobazorga aylantirgan kultepalar o‘rnida ko‘p o‘tmay, yangidan ko‘rkam shaharlar, me’morchilik obidala- ri qad rostlab, ha yot yana yangidan izga tushib bordi. Mahalliy xalq orasidan yetishib chiqqan ajoyib me’morlar, naqqosh-u hunar- mandlar sa’y-hara kati, mahorati bilan betakror moddiy madaniyat namunalari yaratilib, bundan o‘lka hayoti o‘zgacha fayzu man- zara kasb etib bor di. Bu davrda bunyod etilib, gavjum savdo-so- tiq, hunarmandchilik markaz lari ga aylana borgan Andijon, Qarshi, Urganch, qaytadan ta’mirlanib, chiroy ochgan, oldingi mavqeyi- ni tiklagan Samarqand, Buxoro, Shosh, Termiz singari shaharlar, ularning o‘ziga xos me’ morchilik qiyofasi shundan dalolat bera- di. Ko‘hna Urganchda qad ko‘targan, balandligi 62 metrni tashkil etagan ulug‘vor minora XIII asr arxitek turasining noyob yodgor- ligi hisoblanadi. Samarqanddagi Shohizinda majmuyi Buxoroda- gi Bayonqulixon, Ko‘hna Urganchdagi Najmiddin Ku bro, To‘ra- bekxonim, Muhammad Ba shar maqbaralari Xo‘janddagi Tubaxon maqbarasi va boshqalar XIV asrning nodir me’moriy yodgorliklari sirasiga kiradi. Xalq amaliy san’ati, kulolchilik namunalari, sirli naqshinkor so pol li idishlar, shu jumladan, ko‘zalar, chinni buyumlar, uy-ro‘z- g‘or ash yolari, binolar peshtoqiga bitilgan, san‘at darajasidagi nas- taliq bitiklari – bular O‘rta Osiyo moddiy madaniyatining XIII– XIV asrlar da ham rivojlanishda davom etganligidan darak beradi. Bu davrda ilm-fan, ayniqsa, tarixshunos lik rivojida ham muayyan yutuq lar qo‘lga kiritildi. XIII–XIV asrlarda yetishib chiqqan badiiy adabiyot namoyandalari ♦ Jaloliddin Rumiy (1207–1273) («Masnaviyi ma’naviy») ♦ Muslihiddin Sa’diy Sheroziy (1219–1293) («Guliston», «Boston») ♦ Qutb («Xusrav va Shirin») ♦ Xorazmiy («Muhabbatnoma») ♦ Sayfi Saroyi («Suhayl va Guldursin»), ♦ Xusrav Dehlaviy (1253–1325) («Xamsa»)
149 O‘lkada badiiy adabiyot ham sezilarli taraqqiy etdi. Jum ladan, XIII asrning ikkinchi yarmi hamda XIV asrning birinchi yarmida yashab, ijod etgan yurtdosh daho shoirimiz Pahlavon Mahmud ijo- di bu jihatdan ibratlidir. Uning tug‘ilgan yili noma’lum bo‘lib, vafot etgan davri manbalarda 1322-yil deb ko‘rsatiladi. U hunarmand oila- da dunyoga kelgan. O‘zi ham po‘stin do‘zlik bilan shu g‘ul langan, o‘z zamonasining ilg‘or, ma’rifat parvar kishilaridan bo‘lgan. Pahla- von Mahmud nomi bilan zikr qilingan bar cha tazkira lar da u g‘azal, ruboiy janrlarida samarali ijod qilgan shoir sifatida tilga olinadi. Biroq Mahmudni elga mashhur etgan, avlodlar ehti ro mi ga sazovor qilgan omil, bu, eng avvalo, uning otashnafas ruboiy laridir . Shoir- ning ijtimoiy, falsafiy qarashlari ham uning ruboiylari mazmunida aks etgan. Umuman, Pahlavon Mahmud she’ri yati da keng ma’nodagi hayo- tiy voqealar, insoniy kechinmalar, chuqur axloqiy, falsafiy qarash- lar ifodalanganki, bu hol shoirning o‘z dav rining ijti moiy-siyosiy jarayonlariga faol munosabatda bo‘lganidan dalolat beradi. XIII asr oxiri va XIV asrning birinchi choragida Turkistonda kech gan ada biy jarayonni Nosiriddin Burhoniddin o‘g‘li Rabg‘uziy ijodisiz tasav vur etib bo‘lmaydi. Ayniqsa, uning qalamiga mansub «Qissasi Rabg‘uziy» asari adib nomini asrlar osha sarbaland etib kel- moqda. Bu asar ilk o‘zbek nasrining dastlabki namunasi sifatida qim- matlidir. Rab g‘uziy asaridagi dunyoviy ruh bilan sug‘orilgan ko‘plab she’riy par chalar g‘azalchilik janrining keyingi rivoji uchun ham kat- ta ahamiyat kasb etadi. Bu davrda tarixnavislik ham taraqqiy topdi. Juzjoniyning «Taba- qoti Nosiriy» («Nosir turkumlari»), Juvayniyning «Tarixi jahon- kushoy» («Jahon fotihi tarixi»), Rashididdin Fazlullohning «Jome at-tavorix» («Tarixlar to‘plarni») kabi asarlari o‘sha davr tarixiga doir qimmatli man balar hisoblanadi. Shunday qilib, XIII–XIV asrlar davomida Movarounnahr hudu- di mo‘g‘ul lar hukmronligi bilan bog‘liq tarzda qanday ziddiyat- li, murak kab jarayonlarni o‘z boshidan kechirmasin, uning ko‘hna ma dani yati, ilm-urfoni an’anaviy ravishda o‘ziga yo‘l topib, rivoj- lanishda davom etadi. Xalq dahosi, ijodkorligi, uning salohiyatli namo yandalari sa’y-harakat lari, tashabbuslari ila sayqal topib, yan- gi-yangi qirralar kashf etib boradi. Bu esa, shubhasiz, o‘lka xalqla- ri ma’naviy merosi, qadri yatlarining mazmunan boyib, yuksalishiga ijobiy ta’sir ko‘rsatgan. 150 Nazorat savollari 1. Chingizxon shaxsi to‘g‘risida nimalarni bilasiz? 2. Chingizxon 1219-yilgacha qanday hududlarni istilo etgan edi? Xaritada belgilab ko‘rsating. 3. Muhammad Xorazmshoh davlatining ichki ahvoli qanday edi?
4. Movarounnahr shaharlari qanday mudofaa qilindi? 5. Jaloliddin Manguberdning mo‘g‘ullarga qarshi kurash lardagi beqiyos jasorati haqida so‘zlab bering. 6. Jaloliddin Manguberdi yubileyi yurtimizda qachon nishon- langan? 7. Chig‘atoy ulusi qanday vujudga keldi, u qanday tarzda bosh- qarildi? 8. Mo‘g‘ullar mahalliy aholiga qanday soliq va to‘lovlar soldi? 9. Mahmud Torobiy qo‘zg‘oloni to‘g‘risida tushuncha bering. 10. Torobiy qo‘zg‘oloni nima uchun mag‘lubiyatga uchradi? 11. Mas’udbek Movarounnahrda qanday islohotlar o‘tkazdi? 12. Kebekxon o‘lkada qanday o‘zgarishlarni amalga oshirdi? 13. Nima sababdan XIV asrning 40–60-yillariga kelib Chig‘atoy ulusi iqtisodiy tushkunlik, hududiy parchalanishga yuz tutdi? |
ma'muriyatiga murojaat qiling