Пешонамдаги нур. Маҳмуд Олакош

Пешонамдаги нур. Маҳмуд Олакош
тегишли ҳукмлар ҳам худди шундай муҳимдир! Бу ҳукмларнинг барчаси, Аллоҳга
қуллигимизнинг исботи ўлароқ яшашимиз, амал қилишимиз керак бўлган ҳукмлардир.
Аллоҳнинг бу мавзудаги ҳукмларига зид ҳукмлар қўйиб, инсонларни шу сохта ҳукмларга
итоат қилишга чақирадиган ҳар қандай шахс ёки жамият, инсонларга илоҳлик даъво
қилаётган, инсонларни ўзига қуллик қилишларини талаб қилаётган бир тоғутдир.
Мусулмоннинг бурчи эса, Ўзига илоҳлик даъвосида бўлган барча тоғутларни “Ла илаҳа”
дея инкор қилиши ва тоғутларга қуллик қилишдан ўзини асрашидир. 
Ҳа!..
Тоғутнинг нима экани энг охирида аниқ бўлганди. Аллоҳнинг ҳукми ўрнига ҳукм қўядиган,
инсонларни ана шу ҳукмга амал қилишга даъват қиладиган ҳар қандай шахс ёки жамият
тоғут эди. Ва пайғамбарларнинг барчаси инсониятни ана шу тоғутга қулликдан қутқариш
учун юборилганди!
– Зотан пайғамбарлар ҳам худди шунинг учун юборилмаганмиди?
Кўзларида севинч порлаганча боши билан тасдиқ ишорасини қилди. 
Саид домланинг айтганларини ўйлаганим сайин жойимда туролмай қолдим. Унинг
фикрлари, изоҳлари гўё ҳар тарафни ойдинлатиб, нурга тўлдириб юборгандек эди!
Хонада мендан бўлак ҳеч ким йўқдек, ўрнимдан турдим. Деразанинг ёнига борганча
ташқарига, олисларга кўз ташладим.
Ҳамма нарса бошқача, мутлақо бошқача кўринарди кўзларимга! Барча нарсанинг юзидан
ниқоби тушган, ҳақиқий башараси намоён бўлганди гўё!..
Аллоҳнинг ҳукмларини инкор қилиб, 
Аллоҳнинг ҳукмларини ....
Аллоҳнинг ҳукмларини ўтмишга нисбат этиб, бу илоҳий ҳукмларга “эскилик сарқити”
деган тамғани уриб, инсонларни ўз ҳукмларига бош эгишга даъват қилган юзлаб сохта
илоҳларни, юзларча тоғутларни кўрардим атрофда!..
“Вой, беномуслар, вой подалар!” деган бир ҳақорат юксалди ичимдан. Инсонларни
қанчалик алдаётган, қанчалар йўлдан оздираётганди улар!..
Шунингдек, мени ҳам, менингдек маданиятли ишбилармонни ҳам алдаёлганди улар! 
Бўғзимгача, нақ бўғзимгача бир ширк ботқоғига ботганлигимни ҳис қилдим ана шу
лаҳзада! Илгари ҳечам кўрмаганим, авваллари асло фарқлаёлмаганим бир ифлослик эди
бу!
Нима қиламан, энди нима қилмоғим керак, дея ўйламадим. Чунки, билардим, жуда яхши
билардим нима қилишим, нима дейишим кераклигини!
Ла илаҳа!..
Аллоҳдан бошқа илоҳ йўқдир!.. Аллоҳ ҳаққи йўқ!
Ла илаҳа!..
Инсониятга илоҳлик даъвосида бўлган барча сохта илоҳларни инкор қиламан!
Ла илаҳа иллаллоҳ!
Инсонларга илоҳлик даъвосидаги барча илоҳларни рад қиламан. Чунки, Аллоҳдан бошқа
илоҳ йўқдир! Фақат ягона Аллоҳ бордир!
Ла илаҳа иллаллоҳ! Ла илаҳа иллаллоҳ!..
Энг гўзал ҳақиқатни энг гўзал шаклда ифода этган бу сўзни гўё эндигина ўрганган, бу
сўзнинг ҳикмат тўла сиррига гўё янгидан воқиф бўлгандим!
Нақадар гўзал ва нақадар муҳташам бир сўз эди бу!
Бу сўзни ҳар айтганимда, ташқарида кўрганим сохта илоҳларнинг, ташқаридаги
тоғутларнинг ифлослигидан узоқлашганимни, пок, топ-тоза бир шахсиятга томон
38 / 59

---