Qarabağın tarixi əhəmiyyəti: Qarabağ Cənubi Qafqazda yerləşən, tarixən
Download 91.62 Kb. Pdf ko'rish
|
sərbəst iş
qarabağ Qarabağın tarixi əhəmiyyəti: Qarabağ Cənubi Qafqazda yerləşən, tarixən strateji əhəmiyyəti ilə tanınan bir bölgədir. Əsrlər boyu məskunlaşmışdır və Fars imperiyası və Rusiya imperiyası da daxil olmaqla müxtəlif imperiyalarda və dövlətlərdə rol oynamışdır. + Tarixi əhəmiyyət: Qarabağ minilliklər boyu məskunlaşıb və Urartu Krallığı, Fars imperiyası və Rusiya imperiyası da daxil olmaqla müxtəlif dövlətlərin və imperiyaların çiçəklənməsinin və süqutunun şahidi olub. + Beləliklə, Azərbaycanın müxtəlif və mürəkkəb hərbi tarixi var, Qarabağ isə zəngin mədəni və tarixi irsə malik regiondur, həm münaqişələrlə, həm də əməkdaşlıqla qeyd olunur. Bu yaxınlarda Dağlıq Qarabağ münaqişəsi bir daha bu tarixi əhəmiyyətli regiona beynəlxalq diqqəti cəlb etdi. (((sonda yaz)))) 18-ci əsrdə Qarabağ, fars süzerliyi altında yarı muxtar bir bölgə olan Qarabağ xanlığının mərkəzinə çevrildi. Qarabağ xanlığı o dövrdə mədəni və ədəbi inkişafı ilə tanınırdı. Rusiya və fars hökmranlığı: 19-cu əsrin əvvəllərində Qarabağa nəzarət 1813-cü il Gülüstan sülh müqaviləsi və 1828-ci il Türkmənçay sülh müqaviləsi də daxil olmaqla bir sıra müqavilələr nəticəsində Rusiya imperiyasından Farsa keçdi. Bu müqavilələr bölgəni Rusiyanın nəzarəti altına aldı. Sərbəst iş Qarabağ Cənubi Qafqazda yerləşən, tarixən strateji əhəmiyyəti ilə tanınan bir bölgədir. Əsrlər boyu məskunlaşmışdır və Urartu Krallığı, Fars imperiyası və Rusiya imperiyası da daxil olmaqla müxtəlif dövlətlərin və imperiyaların çiçəklənməsinin və süqutunun şahidi olub. Dağlıq Qarabağ Azərbaycanın ən qədim və gözəl guşələrindən biridir. Azərbaycanın poeziya və musiqi beşiyi olan Dağlıq Qarabağ Azərbaycan Respublikasının əzəli-əbədi torpağı, ayrılmaz tərkib hissəsidir. Əsrarəngiz təbiəti, zəngin mənəvi və mədəni adət-ənənələri olan bir diyardır. Qarabağ həm də bir çox görkəmli Azərbaycan alimlərinin, yazıçı və şairlərin, rəssam və musiqiçilərin vətənidir. Azərbaycanın ayrılmaz tərkib hissəsi olan Qarabağın adı Azərbaycan dilindəki “qara” və “bağ” sözlərindən əmələ gəlmişdir. “Qara” və “bağ” söz birləşməsi Azərbaycan xalqının özü qədər qədim tarixə malikdir. Dünyanın hər yerində bu söz birləşməsinin Azərbaycanın konkret ərazisinə aid edilməsi də danılmaz həqiqətdir. Bəzi mənbələrdə Qarabağın dağlıq hissəsi "Arsax" adlandırılır. Etimoloji araşdırmalar göstərir ki, "Arsax" sözü də Qarabağın qədim türk etnoslarından biri olan saklarla bağlıdır. "Arsax" "ər" və "sak" sözlərinin birləşməsi kimi də izah olunur. Qarabağ nəinki Azərbaycanın, Qarabağ xanlığının mərkəzinə çevrildi. Qarabağ xanlığı o dövrdə mədəni və ədəbi inkişafı ilə tanınırdı. Antik və erkən orta əsrlərdə Qarabağ Azərbaycan Albaniya dövlətinin (e.ə. IV - eramızın VII əsri) mühüm vilayətlərindən biri idi. Albaniya dövlətində xristianlıq rəsmi din kimi qəbul edildikdən sonra, bu din Qarabağda, xüsusilə onun dağlıq ərazilərində də yayılmışdı. Ərəb istilaları (VII-IX əsrlər), xüsusilə Albaniya dövlətinin süqutu (705-ci il) Qarabağın həyatına da ciddi təsir göstərdi. Ərəb istilalarınadək Qarabağın tarixi ərazisində əhali etnik baxımdan eyni kökdən olduğu halda, işğaldan sonra vəziyyət dəyişdi. Xilafətin Azərbaycan üçün faciəli siyasəti nəticəsində xristianlığın yayıldığı dağlıq hissədə Alban kilsəsinin mövqeyi zəiflədi. Bundan istifadə edən erməni qriqorian kilsəsi dini üstünlüyü ələ aldı. Beləliklə, Qarabağın dağlıq hissəsində xristian albanlar arasında qriqorianlığın yayılması üçün əlverişli şərait yarandı və bununla da, Qarabağın dağlıq hissəsində əhalinin qriqorianlaşdırılması, daha sonra isə erməniləşdirilməsi prosesi başlandı Qarabağ əldən-ələ keçmişdi. 1590 il müqaviləsindən sonra Osmanlı dövlətinin tərkibinə qatılan Qarabağ torpaqlarında siyahıyaalma nəticəsində müfəssəl dəftər tərtib edilmişdi (1593). Həmin məlumata görə, Gəncə-Qarabağ əyaləti 5 sancağa, 36 nahiyəyə bölünürdü. Dini mənsubiyyətinə görə əhalinin 61%-i müsəlman, qalanı isə qeyri- müsəlman idi. Qeyri-müsəlman əhali xristianlaşmış (və qriqorianlaşmaqda olan) albanlar idi. Səfəvi dövlətinin zəifləməsi XVIII əsrin I rübündə Azərbaycan torpaqlarının İran, Rusiya və Osmanlı dövlətləri arasında bölüşdürülməsi ilə nəticələndikdə, Qarabağ Osmanlı dövlətinin tərkibində qalmışdı. Azərbaycan torpaqlarının bölüşdürülməsində fəal iştirak edərək, Xəzəryanı torpaqları ələ keçirən Rusiya çarı I Pyotr [1682/89-1725] bu torpaqlarda möhkəmlənmək və özünün işğalçılıq planlarını genişləndirmək üçün ermənilərdən istifadə edilməsinə böyük önəm verirdi. Bu məqsədlə o, 1724 il noyabrın 10-da ermənilərə ünvanlanmış fərman imzalamışdı. Fərmanda ermənilərin işğal olunan Azərbaycan torpaqlarına köçürülməsi, onlara mehribanlıq göstərilməsi, boşalmış evlərin, münbit torpaqların onlara verilməsi, mühafizələrinin təşkil edilməsi, bütün bunları həyata keçirmək üçün müsəlmanların doğma yerlərindən deportasiyası nəzərdə tutulurdu. Sonuncu Səfəvi hökmdarı III Abbası [1732-1736] yıxaraq, hakimiyyətə gələn Nadir şahın [1736-1747] onu qanuni hökmdar kimi tanımaqdan imtina edən Gəncə-Qarabağ bəylərbəyiliyinə qarşı cəza tədbirləri də Qarabağın alban məlikliklərinin mövqeyini gücləndirdi və onların separatizminə təkan verdi. Nadirin ölümündən (1747) sonra Azərbaycan ərazisində xanlıqlar yarandı. Keçmiş Gəncə-Qarabağ əyalətində iki xanlıq - Gəncə və Qarabağ xanlıqları meydana gəldi. Qarabağ xanlığı Azərbaycanın dövlətçilik tarixində mühüm yer tutmuşdu və bu xanlıq əslində müstəqil bir dövlət idi. Xanlığın banisi Pənahəli xan [1747-1763] onun siyasi, sosial-iqtisadi və mədəni inkişafı sahəsində ciddi tədbirlər həyata keçirdi. Xanlığın siyasi mərkəzi kimi Şuşa şəhərinin əhəmiyyəti artdı XVIII əsrin sonunda Ağa Məhəmməd Şah Qacar [1795-1797] tərəfındən Qarabağ xanlığına qarşı təhlükə artdı. 1795-ci ildə həyata keçirilən yürüş zamanı Şuşa şəhəri 33 günlük mühasirəyə tab gətirsə də, 1797-ci il hücumunda Qacar Şuşanı ələ keçirə bildi, lakin burada sui-qəsd nəticəsində öldürüldü. XVIII əsrin sonu - XIX əsrin əvvəllərində Rusiya imperiyasının Cənubi Qafqazda işğalçılıq fəaliyyəti yenidən genişləndi. 19-cu əsrin əvvəllərində Qarabağa nəzarəti 1813-cü il Gülüstan sülh müqaviləsi və 1828-ci il Türkmənçay sülh müqaviləsi də daxil olmaqla bir sıra müqavilələr nəticəsində Rusiya imperiyasından Farsa keçdi. Bu müqavilələr bölgəni Rusiyanın nəzarəti altına aldı. Şimali Azərbaycanın Rusiya tərəfindən işğalından sonra ermənilərin təzyiqi və israrlı müraciətləri nəticəsində rus çarının alban katolikosluğunu ləğv etməsi Qarabağın alban əhalisinin gürcüləşdirmə və erməniləşdirmə prosesinin başlanğıcını qoydu. 1917-ci il Rus inqilabından sonra Qarabağ Zaqafqaziya Federativ Sovet Sosialist Respublikasının, Daha sonra isə Sovet İttifaqının tərkibində Azərbaycan Sovet Sosialist Respublikasının bir hissəsi oldu. Qarabağın Azərbaycanın tərkibindəki statusu erməni və azərbaycanlı əhali arasında gərginlik mənbəyi idi. Qarabağ xanlığı Azərbaycanın görkəmli dövlət xadimlərindən biri olan Pənahəli bəy Cavanşir tərəfindən yaradılmışdır. Onun oğlu İbrahim xanın dövründə Qarabağ xanlığı daha da gücləndi. 1805-ci ildə İbrahim xan Kürəkçayda Rusiya silahlı qüvvələrinin komandanı, general Sisianov ilə müqavilə imzaladı. Kürəkçay müqaviləsinə əsasən Qarabağ xanlığı müsəlman - Azərbaycan torpağı kimi Rusiyaya birləşdirildi. Kürəkçay müqaviləsi dağlıq bölgə də daxil olmaqla Qarabağın tarixi Azərbaycan torpağı olduğunu sübut edən ən mühüm sənədlərdən biridir. Şimali Azərbaycanın işğalından sonra çarizm bu torpaqlarda mövqelərini möhkəmləndirmək məqsədi ilə erməniləşdirmə siyasəti yürütməyə başladı. 1828-ci il Türkmənçay müqaviləsi və 1829-cu il Ədirnə müqaviləsinə əsasən İrandan və Türkiyədən köçürülmüş ermənilər, Qarabağ da daxil olmaqla, Şimali Azərbaycanda məskunlaşdırıldılar. 1918-ci il mayın 28-də təxminən 100 il Rusiyanın əsarəti altında olmuş Azərbaycan xalqı Şimali Azərbaycanda yeni müstəqil dövlətini yaratdı. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti Qarabağ üzərində də siyasi hakimiyyəti saxladı. Həmin dövrdə yeni yaradılmış Ermənistan Respublikası (Ararat) Qarabağa qarşı əsassız ərazi iddiaları ilə çıxış etdi. Ermənilər Qarabağı ələ keçirmək məqsədi ilə əvvəllər də həyata keçirdikləri soyqırımı aktlarını törətməkdə davam edirdilər. Azərbaycan hökuməti 1919-cu ilin yanvarında Şuşa, Cavanşir, Cəbrayıl və Zəngəzur qəzalarını birləşdirərək Baş Qarabağ əyaləti yaratdı. 1920-ci il aprelin 28-də bolşeviklər tərəfindən işğal olunmuş Azərbaycanda sovet hakimiyyəti qurulandan bir neçə il sonra, 1920-1923-cü illərdə həyata keçirilmiş qərəzli və məqsədyönlü tədbirlər nəticəsində keçmiş Qarabağ xanlığı parçalandı. Azərbaycan Dağlıq Qarabağa muxtar vilayət statusu verməyə vadar edildi. 1918-ci il mayın 28-də Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin qurulması Qarabağın da tarixində mühüm hadisə oldu. Xalq Cümhuriyyəti Qarabağın bütün tarixi ərazisini respublikanın ayrılmaz tərkib hissəsi elan etdi və burada siyasi hakimiyyətinin bərqərar edilməsi üçün lazımi addımlar atmağa başladı. Tiflisdə elan edilmiş Ermənistan Respublikası da Qarabağa əsassız iddia irəli sürürdü. Vətən axtarışında olan erməni- daşnak millətçiləri İrəvan quberniyasını, Zəngəzuru, Naxçıvanı və Qarabağı yerli Azərbaycanlı əhalidən təmizləməklə bu bölgələri də bütünlüklə Ermənistan ərazilərinə çevirməyə çalışırdılar. Bu niyyətin həyata keçirilməsi qanunsuz olduğu üçün erməni-daşnak millətçiləri qanlı təcavüz yolu ilə adları çəkilən bölgələrin azərbaycanlı əhalidən təmizlənməsinə başladılar. Çar Rusiyası və böyük dövlətlər tərəfindən silahlandırılan və təşkilatlandırılan erməni hərbi qüvvələri Osmanlı Türkiyəsi ərazisində erməni muxtar qurumun yaradılmasına nail ola bilmədikdə bütünlüklə Qafqaza axışdılar və öz silahlarını azərbaycanlı əhaliyə qarşı çevirdilər. Erməni mənbələrinin məlumatına görə, Birinci Dünya müharibəsi illərində Rusiya ordusunun Qafqaz cəbhəsindəki döyüş hissələrində 30 min, xidməti hissələrdə isə 40 min erməni xidmət edirdi. Bundan əlavə erməni könüllülərindən ibarət 9 drujina yaradılaraq Osmanlı Türkiyəsi ərazisinə göndərilmişdi. Bütün bu qüvvələr Osmanlı Türkiyəsinin parçalanmasına nail ola bilmədikdə Ermənistan adlı bir dövlətin Azərbaycan torpaqları üzərində qurulması planının icrasına başladılar ki, Qarabağ ərazisi də bu plana daxil idi. 1991-ci ilin sonları və 1992-ci ilin əvvəlindən, yəni SSRİ-nin dağılmasından sonra Ermənistan Azərbaycana qarşı açıq və genişmiqyaslı müharibəyə başladı. Bütün beynəlxalq normaların əksinə olaraq Ermənistanın hərbi qüvvələri Dağlıq Qarabağda təşkilatlandırılmış separatçı dəstələrlə birlikdə Qarabağın dağlıq hissəsi, habelə bu bölgə ilə həmsərhəd olan Azərbaycanın Laçın, Zəngilan, Kəlbəcər, Füzuli, Cəbrayıl, Ağdam, Qubadlı rayonları işğal edildi. Həmin rayonların əhalisi bütünlüklə etnik təmizləməyə məruz qaldı, işğal edilmiş ərazilərdəki bütün yaşayış məskənləri, ictimai, mədəni obyektlər, tarixi abidələr və qəbristanlıqlar məhv edildi. Bütünlükdə, 1988-1993-cü illərdə Ermənistanın Azərbaycana təcavüzü nəticəsində Qarabağda, 900 yaşayış məntəqəsi, 150 min ev, 7 min ictimai bina, 693 məktəb, 855 uşaq bağçası, 695 tibb müəssisəsi, 927 kitabxana, 44 məbəd, 9 məscid, 473 tarixi abidə, saray və muzeylər, 40 min muzey eksponatı, 6 min sənaye və kənd təsərrüfatı müəssisəsi, 160 körpü və digər infrastruktur obyektləri dağıdılıb. Beləliklə, Azərbaycanın müxtəlif və mürəkkəb hərbi tarixi var, Qarabağ isə zəngin mədəni və tarixi irsə malik regiondur, həm münaqişələrlə, həm də əməkdaşlıqla qeyd olunur. Bu yaxınlarda Dağlıq Qarabağ münaqişəsi bir daha bu tarixi əhəmiyyətli regiona beynəlxalq diqqəti cəlb etdi. Download 91.62 Kb. Do'stlaringiz bilan baham: |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling