Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

İlayda Feray YAYLA 
3/A Sınıfı
Rasim Ergene İ.Ö.O. - Keşan / EDİRNE 

---

Sevgili Televizyon; 
Seninle tanıştığımda daha iki yaşında bile değildim. Çünkü bizim evde çok izleniyorsun. 
Annem benim karınım doyurup hemen izdivaç programını açıyor. Benim için sihirli dizileri 
açıyor. Orada ayıp ve kötü kelimeler geçiyor. Babam bütün akşam maç izliyor. Bazen savaş 
filmleri oluyor, o zaman da çok koruyorum. Savaş çocuklara zarar veriyor, insanlar ölüyor. 
Barış olsa. İnsanlar birbirine daha iyi davranır ve savaş çıkmaz... Ailemi kendinden 
uzaklaştırdığın için çok üzülüyorum. Onlarla birlikte eğlenceli ve eğitici çizgi film izlemek 
istiyorum. Gerçekleştirebilir misin? 
 
Sinan YALÇIN 
1/A Sınıfı 
Özel Mahmut Bayram İ.Ö.O. - Gönen / BALIKESİR 

---

Canım Arkadaşım,
Ben Ata 7 yaşındayım. Yaklaşık 6 yıl önce seninle tanıştık. İlk göz göze geldiğimiz an 
hayatıma girdin ve en iyi dostum, sırdaşım oldun. Biliyor musun, ben sensiz hiç bir şey 
yemiyorum. Bebekliğimde de yemiyormuşum. Reklamlar eşliğinde mama yedirirmiş annem 
bana. Sensiz hayat çok sessiz, okuldan çıkınca bir solukta eve koşuyor, kumandayı elime alıp 
sana kavuşunca huzur buluyorum. Annem fazla televizyon izlemek, dikkat dağınıklığına yol 
açar diyor. Doğru mu bu? Ben inanmak istemiyorum ona. Çünkü ben ilk kelimelerimi seninle 
söyledim ilk şarkılarımı senden öğrendim. Kocaman heyecan verici bir dünyaya kavuştum 
sayende... 
Paylaşımcı oldum seninle. Sana bir sır vereyim mi? Silahlı ve kanlı filmler izlemiyorum. 
Savaş haberleri ekrandayken ben gözlerimi kapatıyorum. Korkuyorum çünkü. Bana uzaydan 
bahset. Uzay var mı acaba? Şimdi ekran karşısına oturdum, cevap bekliyorum. Canım 
arkadaşım, seni seviyorum.