Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup
Download 1.63 Mb. Pdf ko'rish
|
E39051EB-8232-4CF7-8B7F-8560E3FE3FFA
|
Sevda POLAT
4/A Sınıfı Eşmeçayır İ.Ö.O. – Sarıkamış / KARS SEVGİLİ TELEVİZYON Ben doğduğumda sen dünyada çoktan izlenmeye başlamıştın, okulda teknolojik aletler ve icatlar konusu geçtiğinde senin de ne zaman icat edildiğini hem ben hem diğer çocuklar hepimiz öğrendik. Sınıf öğretmenimiz sana bir mektup yazmamızı ve bu yazdığımız mektupla ödül alabileceğimizi söyledi, bu çok güzel bir şey, mektubu yaz ödülü al. Ben işin açıkçası mektubu yazmaktan çok, ödülü kazanırsam, alacağım bilgisayarın hayalini kurdum, ama madem ki sana mektup yazmak gerekli o zaman mektubu okumaya başla. Sevgili televizyon; annemle senin hakkında konuştuk nasıl icat edildiğinden, ne için gerekli olduğundan, bana seninle ilgili çok komik hikayeler anlattı çok düşündürücü hikayeler de. Ben doğmadan, çok çok önce sen, siyah beyaz rengindeymişsin, annemler çok küçükken, şimdi artık hem renkli gösteriyorsun hem de bir sürü kumanda cihazların var. Ne kadar çok değişmişsin, zengin olmuşsun, öyle derler ya, insanın giysileri güzelleşince çok havalı oldu, zengin oldu derler, sen de anladığım kadarı ile zenginleşmişsin. Annemler çok çok küçükken her evde sen yokmuşsun bazı tek tük evde bulunurmuşsun ve seni izlemek için herkes toplanıp, filmler, şarkılar, türküler dinlemek, izlemek için bir araya gelirlermiş. Köylerde ise sadece kahvehanelerde seni izleyebilirlermiş. Benim büyük büyük annem seni izlerken, haberleri anlatan sunucuyu dinliyormuş, sunucu haberleri okumayı bitirdikten sonra iyi akşamlar dileyip programı kapatırken büyük büyük annemde demiş ki “sağol oğlum sana da iyi akşamlar” deyince oradaki herkes gülmeye başlamış, “anneanne o adam televizyonda burada değil, seni duyamaz” deyince büyük büyük annem “iyi ama hep bana bakarak konuştu” demiş. Yine bir gün köyde televizyonu izleme sırası kadınlardaymış, televizyon haftada bir gün, kahvede, kadınlara ve çocuklara izletilirmiş, reklamlar çıktığında diş macunu reklamı varmış ve dişlerinin beyazlığını gösterip gülümseyen bir erkek, reklam sırasında gözlerinden birin kırpınca, kadınlardan biri demiş ki”abo bana göz etti, bubanız beni eve almaz” deyip ağlamaya başlamış, sonra herkes kadına durumu açıklayınca, kadın rahatlamış, gördüğün gibi televizyon, seninle ilgili bir sürü hikaye öğrendim. Eskiden zaman zaman belgesel programlar, öğretici programlar yayınlarmışsın, bunların azaldığını söylüyorlar. Bir gün ailemle birlikte komşu ziyaretine gitmiştik orada büyükler konuşurken duydum, benim yaşımdaki çocukların “Televizyon bozması, vitamin azması” olduğunu söylüyorlar. Bunun ne demek olduğunu anneme sorunca; annem, televizyondaki bazı programların, biz çocuklar üzerinde olumsuz etkisi olduğu için, öyle söylenmiş olabileceğini anlattı. Biz çocukların en iyi arkadaşlarından birisin, ne zaman çizgi film çıksa ne zaman çocuk filmleri izlesem hemen canımın sıkıntısı geçiyor, ama seninle ilgili kötü bir anım da var bu yüzden biraz sana kızıyorum, bir gün arkadaşımla onun evinde oynuyorduk ve seni izlemeye başladık ve korku filmi vardı, biz arkadaşımla ikimiz onu izledik, onu izledikten sonra sürekli olarak duvardan canavar çıkacak diye düşünmeye başladım ve bu beni rahatsız ediyor, evde ya da odada tek başıma kalmaktan koruyorum o yüzden, beni, annem rehberlik öğretmenimle görüştürdü ama ben hala korkumu tam olarak yenemedim. Aslında böyle şiddet içeren filimler benim gibi birçok çocuğun üzerinde kötü etki bırakıyor, bunları seninle paylaşırsam belki iyi arkadaş olduğumuz için sen de bize göstereceğin filmleri daha dikkatli yayınlarsın diye anlatmak istedim. Sevgili televizyon, sana yazdığım mektubu burada sonlandırırken, senden son olarak ricam bize her zaman öğretici, eğitici ve bizi hem eğlendiren hem dinlendiren programları yayınlaman, benim gibi başka çocukların bu yüzden korkmamasını sağlaman. Sana şimdiden yayın hayatında başarılar diliyorum… |
