Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

Canan Nur SAVRANLAR 
4/E Sınıfı 
Şükrü Malaz İ.Ö.O. - KAYSERİ 

---

Sevgili benim sihirli kutum; 
Duydum ki, öğrencilerden sana mektup yazmalarını istemişsin. Bana da okuldaki 
öğretmenlerim söyledi. Çok mu yalnız hissettin kendini? Oysa tüm dünyanın seninle olduğunu 
sanır herkes. Ben de öyle sanıyordum. Ama demek ki sen de insanlar gibi yalnızlık 
hissediyorsun. Ben de sana mektup yazayım dedim. 
Zararlı mısın yararlı mısın diyerek insanlar hep senin tartışmanı yaparlar. Ne kadar da 
bunu tartışsalar yine kimsenin vazgeçemediği kesin. Ama sen de iyi biliyorsun ki insanlar seni 
zevk alarak izliyorlar. Senden bir zarar geleceğini hiç düşünemem. Ama keşke korku filmlerini 
hiç yayınlamazsan ne iyi olurdu. Hep çizgi filmler olsa. Dünya da aynı çizgi filmleri kadar güzel 
olsa... 
Gerçi ben fazla film izlemem. Benim en sevdiğim filmler bez bebek, melekler korusun, 
acemi cadı filmleri. Ama özellikle çizgi filmlerde Tom ve Jery, Uzun kulak ailesi’ni çok 
seviyorum. 
Ha bu arada ben insanların senin değerini bilmelerini de çok isterim. Çünkü kazaları, 
olayları her şeyi senden öğreniyorlar. Sen hem işitsel hem de görselsin birşeysin işte. Bence 
bilim adamları iyi ki seni icat etmişler. Seni keşfedeni tebrik etmeyi çok isterdim.
Ben gün içinde çok özel durumlar dışında televizyonu hiç açmıyorum. Aslında annem 
kızıyor seni çok izlediğimde. Haklı. Çünkü seni izleyince derslerimi unutuyorum. Senin 
yüzünden ne kadar fırça yesem de, ben seni çok seviyorum. 
Neyse derslerimin başına dönmem gerek. Mektubuma burada son veriyorum. Sakın 
kızma olur mu? Ama kızmazsın sen, bilirim. Hadi kendine iyi bak. Güzel güzel çizgi filmlerden 
haber bekliyorum senden. 
 
 
 
 
Berfin Sıla ŞAHAR 
4/D Sınıfı
Cumhuriyet İ.Ö.O. - VAN 

---

Merhaba Konuşan Kutu, 
Dünyamıza ne zaman geldin tam olarak bilemiyorum; ama benim dünyama 10 yıl önce 
girdin. 
Hayatımın ilk yıllarında sana ellerimle dokunmak istiyordum; ama hareketlerim kısıtlı 
olduğu için gözlerimle dokunabiliyordum. Bazen beni korkutuyordun, bazende gülmekten 
kendimden geçiyordum. Senin karşında zaman o kadar hızlı akıyordu ki birde baktım okula 
başlamışım. Aklım, bedenim, hayallerim benimle büyümüştü. Ama sen hala oracıkta evimizin 
en güzel köşesinde oturmuştun hiç değişmemiştin. Bazen tozlanıyordu üzerin annem seni 
özenerek siliyordu. Cansız ama konuşan arkadaşım bazen senin yüzünden babamla kavga 
ediyordum o haber diyor ben çizgi film diyordum. Ara sıra annemin sesi duyulur bu kavga 
zamanında “Benim çizgi filmim başlarsa kumandayı kimseye vermem...” Bu tatlı kavgamız 
sürer giderdi. Ve hep bu kavgada nedense annem galip geliyordu. Annemin istediği programı 
izliyoruz. 
Cansız ama konuşan kutum son olarak senden dileğim şudur: Ben gelişme çağındayım. 
Beni Türk’ün kültür hamurunda yoğurarak Atatürk’ün göstermiş olduğu uygarlık ışığında 
bizleri yetiştirmeniz dileğiyle... Kendine iyi bak cansız ama konuşan kutum.