Reja: Arab Istilosining boshlanishi

Arablar tamonidan o'rta osiyoni istilo qilinishi boshqarish tizimi, xalq harakatlari.Islom dinining yoyilishi

Reja:

1. Arab Istilosining boshlanishi.
2. Arab istilosining ikkinchi bosqichi.
3. Islom dini paydo bo’lmasdan oldingi arabiston

Arab Istilosining boshlanishi

VII asr boshlarida Arabiston yarim orolda yirik Arab davlati tashkil topgan. Arablar bu davrda o`zlarini ijtimoiy va madaniy jihatdan o`zgacha xalq sifatida ko`rsata bildi.Xijoz viloyati shaharlari Makka va Yasribda,vohada ilk fiodalizm munosabatlari bilan qurolik va patriarxallik belgilari ham mavjud bo`lib, ko`chmachi –arablar
urug`g` jamoa munosabatlarini o`z boshidan kechirar edilar.
Voha va shaharlar aholisi kam sonli bo`lgan va ular birg`biridan Arabiston Sahrosi tufayli ajralib turar edi,Jug`rofiy jihatdan qulay bo`lganni uchun qadimda Sharq va G`arbdagi turli mamlakatlar savdog`sotiq, iqtisodiy va madaniy aloqalar o`rnatishga intilib keldi.Atrofda bo`layotgan barcha siyosiy voqiyalar arab halqlari taqdirigi tas`ir etmay qolmadi.Qabilalar ittifoqi mustahkam emas edi. Ular goh birlishib, goh parchalashib ketadi.Bu narsa arablar siyosati va diniy ta`limotida ham o`z aksini topdi.VIII asirgacha bozorlar,shaharlarda, dasht va vohalarda qadimiy arablarga xos turlicha diniy oqimlarni, xristianlikni, otashparastlikni targ`ib qilib o`zini payg`ambar sanagan ko`plab va`zxonalarni uchratish mumkin edi.
Arab qabilalarining birlashishi uchun intilishi turli qadimiy diniy topinishlarning markazlashuviga olib keldi.Kuchli urug` jamoalar ibodat xonasi va ular sig`inadigan xudolar jamiyatda yetakchi axamiyatga yega bo`la boradi.Ojiz qabilalar topishini va xudolari xaqida ta`limot yo`q qilindi.
Yirik savdo va madaniyat markazi bo`lgan Makka shahridagi Ka`ba machiti ulkan axamiyatga ega bo`la boshladi.Makkadagi hukumron qabilag` Qurayshlar “o`rtoqlik ”va savdo ittifoqini tuzishdi.makka atrofidagi sayl muqqadas sanaldi. Tez orada qurayshlar maka atrofidagi urug`, qabilalar uchun har yili ziyoratni tashkil etdi.
Makkada diniy e`tqodlarga shubxa bilan qarovchi kishilar paydo bo`la boshladi.Shulardan biri – Muhammad edi.U Hoshimiy qabilasidan chiqqan.Bu qabila Ka`baga kiritiladigan eshik kalitiga ega bo`lgan.
Erta yetim qolgandan sung,u chuponlik,keyinroq farmondor bo`ldi.25 yoshida boy beva xoting` Xadichaga uylanadi va savdo bilan shug`ilana boshladi.Payg`ambarlik faoliyatini u taxminan 610 yilardan yurita boshlagan
Avvaliga Muhammadning bu boradagi harakati qulabg` quvvatlanmadi.U va uning tarfdorlari quvg`inga uchrab habashiston shimolidan panoh topishga urinishdi,Xotini Xadicha va hoshimiy qabilasi yetakchilari vafotidan so`ng Muhammadning turmishi og`irlashib Madinaga ketishga majbur bo`ldi. Uyerda onasi tomonidan qarindosh qabilalar istiqomat qilar va hosildor yerlari tufayli uzaro janjalar bo`lib turar edi.
Muhammat bu ishda betarf hakam bo`lishga rozi bo`ldi hamda o`z tarafdorlarini Makkadan Madinaga ko`chira boshladi. Musulmon hijriy taqvimi ayni shu davrdan (622 yil.15 iyul`)qo`llana boshladi.
Muhojir Muhammad yangi ittifoq yetakchisi bo`lib qoldi.Boy savdogar Abu Bakr o`zining o`n yoshli qizi Oyshani ellik yoshli Muhammadga turmushga berdi.
Muhammad vafotidan sung (632yil) uning tomonidan tuzilgan ittifoq qabilalarini birlashtiruvchi yanada katta markazga aylandi. Madinadagi bu ittifoq boshida Ollohning noiblari,halifalar turar edi. Su`niy mazxabdagi musilmonlarda asosan ilk to`rt halifa alohida ahamiyatga ega.Bularg` Abu Bakr(632-634), Umar (634-644),Usmon (644-656)va Hazrati Ali vakiligini tan olishgan.
Halifalar yil sayin g`oya va e`tiqod sifatida islom ta`limotini mukkamalashtra bordilar.Ular himmati ila Madinada 114 suradan iborat “Quroni karm”tartib topdi.Xalifa Usmon davrida Muhammad ta`lim va o`gitlari 50 yili yozuvga tushirildi.
Yana bir muqqadas diniy kitob mavjud.Bu Muhammad payg`ambar hayoti,faoliyati va ugitlari haqidagi xadislardan iborat.hadislar to`plami IX asrda vatandoshimiz –Buxoriy va Muslim kabi muhandislar tomonidan amalga oshirilgan.
Muhammad Sollolohu alayxi vasallam vorislari xalifa Abu Bakr,Umar va Usmon avvalgi qushni qabilalarni, so`ngra O`rta dengiz va Osiyodagi baz`i mamlakatlarni fath etdilar va birlashtirdilar islom dini VIIIg`Ixasr davomida Eron , Shimoliy Xindiston va O`rta Osiyoga tarqaldi. X-XV asrlarda esa arab, hind va o`raosiyolik savdogarlar orqali u bug`or ,qipchoqlarga yetib bordi.Shimoliy Kavkaz,Sibir` va keyinroq Oltin O`rdaga kirib keldi.
Eronda diniy bo`linish yuzaga keldi. Bunga shialarning yuzaga kelishi sabab bo`ldi ( Shia – arabcha gurux, tarafdorlar ma`nosini bildiradi). Shialar arablar ta`siriga qarshi kurash boshladi .Sung faqat turtinchi Halifa Alinigina tan olishdi.
Shialardan yana bir oqim ismoiliylar ajralib chiqib, u Avg`onistonning tog`li hududlari va Badaxshonda qaror topdi, ismoillik talimoti,hususan ulardan ajralib chiqqan qarmatlar islom diniga nisbatan oppazitsion munosabatida bo`ldi,Qaramat mazxabi XI asirga qadar mavjud edi. 650 yilda Arablarni Sug`diyona,Tohiriston,Hoayezming hosidor yerlari o`ziga jalb etdi. Avvaliga ular Xurosanda talonchilik yurishini boshladi.Chunki lashkarboshining qarorgoxi Marvda yedi.
Arab xarbiy qushinlari yengil va og`ir otliqlar,asosan kuchmachi, piyoda qo`shinlar zabt etilgan halq vakilaridan to`planar edi.
Arablarni O`rta Osyoning boyligi juda qiziqtirgan.Amudaryo ortiga birinchi bulib Ubaydulloh ibn Ziyod yurish boshladi,UAvval Poykentni egalladi Buxoroga utib uning hukumdori ustidan g`alaba qozondi.
676 yili said ibin Usmon Buxoro va Sug`diyona shaharlarga yurish boshladi. U Buxoro va unga kelgan Sug`diyona, Kesh,nasaf harbiy qushinlarini mag`lubiyatga uchratdi.Buxoro Hokimi o`lpon tulashga va shoh avlodlariga uchratdi.Buxoro hokimi o`lpon to`lashga va shoh avlodlaridan 80 kishini garovga berishga majbur buldi.
Arab istilosining ikkinchi bosqichi
VIII asr boshida arab xalifaligida tartib o`rnatildi. Qabilalarning o`zaro janjaliga chek qo`yildi.
705 yil xurosan hokimi Qutayba Axarun va shumanni (xozirgi O`zbekiston va Tojiiston hududida) egallash uchun yo`l oldi. Ammo bu urush uning uchun muvafafaqiyatsiz tugadi.706 yili Zarafshon vodiysiga yurish boshladi. Avvvliga Marvdan Marvaridga,sung Omul ,Karkiga va Amudaryo orqali poykentga yo`naldi.
Poykentliklar Sug`diyona va boshqa bir nechta joylarga yordam surab mo`rojat qildilar.M`lum darajada harbiy yordam kuchlari yetib kelgunga qadar ular vaqtdan yutsh uchun sulh tuzishni suradi .Qutayda bunga rozi bo`ldi va ulpon undirib Poykentda o`z vakilini qoldirdi.Sung Amudaryo tomon ketdi. Ammo lashkarboshlar qarorgohi tor-mor etilganligi haqida habar keldi.U ortga qaytib bir oyliq qamoqdan so`ng shaharni egalladi.Arablar mahalliy aholining boyligidan hayratda qoldi .ular juda kata uljaga oltin idishlar va boshqa buyumlarga yega buldi .Eritilgan tillaning o`zi 150 ming misqolga teng kelgan. Bundan tashqari, ular katta miqdorda nodir buyumlar va qurol- yaroqlarni olib ketishdi. Qurollar jangchilarga ulashildi. Ular bu qurol-yaroqlarning sifatli va chiroyli yasalganiga tan berishdi.
707 yili Qutayba yana Buxoroga yo`l oldi va qadimiy shahar Romitonni egalladi. Biroq turkiylar qarshiligiga duch kelib Romitondan nariga o`ta olmadi. 708 yili al-Xarroj Qutaybaga maktub yo`llab Buxoroga qaytishni va uni egallashni so`radi. Biroq Buxoro xukmdori juda kuchli edi. Qutayba buning uddasidan chiqolmay ortga qaytishga majbur bo`ldi. 709 yili u katta qo`shin bilan yana Buxoroga yurish boshladi. Buxoro hokimi turk va sug`diylardan yordam ololmagach mag`lub bo`ldi. Ushbu vokea qo`shni hukmdorlarga qattiq ta`sir qildi. Sug`dlar hukmdori Samarqandda arablar bilan sulh tuzdi va o`lpon to`lashga hamda garovga o`z odamlarini yuborishga majbur bo`ldi. Hukmdorning bunday yo`l tutishi Sug`dlarga yoqmadi va ular uning o`rniga Gurskni (710-737 y.) shoh qilib saylashdi.
Qutayba 710 yil Shuminga, so`ng Kesh va Nasafga yurish boshladi. Xorazmga kirib borishda Xorazmshohning akasi boshchiligida xalq quzg`aloni ko`tarilgan edi. 712 yili Qutayba bu isyonni bostirishda Xorazmshohga yordam berdi. Evaziga esa u o`lpon olishi va Xorazm qaram bo`lishi kerak edi.
O`sha yili Qutayba 20 ming sonli o`z qo`shinini ukasi Abdurahmon boshchiligida Samarqandni zabt etish uchun yubordi.Samarqand qurshab olinganda Sug`diyonaliklar Choch shohi va Farg`ona hukmdoridan yordam so`rab murojaat qildilar. Harbiy ko`mak albatta yetib keldi. Biroq Qutayba mustahkam Samarqand devoriga qarshi 300 ta devorbuzar mashinasini ishlatdi va uch joyda katta shikast yetkazdi. Gurek tinch sulh tuzishga majbur bo`ldi. Bunga ko`ra u arablarga yiliga 2200000 dirham o`lpon to`lashi kerak edi. Gurek shuningdek uch yuz ming sog`lom kishini qul o`rnida berish majburiyatiin oldi. Bundan tashqari sug`dlar shahar markazini bo`shatib berdilar. Qutayba u yerda machid qurdirdi. Taxmin qilishlaricha, Qutayba xazinadagi barcha tilla buyumlarni bir joyga yig`ib eritishni buyurgan va bundan 50000 misqol oltin hosil bo`lgan ekan.
Samarqand istilosidan so`ng Qutayba yurishni davom ettirdi. U 713 yil Farg`ona, Shosh va Qashg`argacha jang qildi. Barcha joylardan pul undirib o`z valillarini qoldirdi. 715- 717 yillarda xalifalik taxti Sulaymon qo`liga o`tdi. U barcha vorislarni, jumladan Qutaybani ham ta`qib qila boshladi. Bundan xabar topgan Qutayba xalifa hukmdorligiga bo`ysunmaslikka qaror qildi. Biroq 715 yil qo`zg`alon ko`targan arab jangchilari tomonidan Farg`onada o`ldirildi. Qutaybaning harbiy yurishlari arablar tomonidan O`rta Osiyoning istilo qilinishida katta ahamiyatga ega bo`ldi. U qariyb butun Movarounnahrni-Zarafshon vodiysi, Qashqadaryo, Xorazmni zabt etdi.
Arablar istilosi 671 yildanoq boshlangan edi. Xuddi shu maqsadda Amudaryoning shimoliy qirg`og`iga 50 ming kishilik qo`shin jo`natilgan. Ular Basra, Kufa va uning atrofidan tshplangan arablardan iborat bshlgan.
Movarounnahrda arablarga qarshi harakatlar.
O`rta asr tarixchi olimi Abu Ja`far at-Tabariyning yozishicha, Movarounnahr hududida uyushgan holda arablarga qarshi kurash olib borishga harakat qilingan. Arablar yurishlardan so`ng o`lja bilan Marvga qaytishganida o`rtaosiyolik shohlar Xorazm yaqinida yig`ilib, bir-biriga hujum qilmaslik haqida majburiyat olishar edi.
Abul Hasan al-Balozuriy VII asrning 80-yillaridagi arablarning yurishlari haqida yozar ekan, Movarounnahr hududida o`troq aholi bilan birga Choch yaqinida, Yettisuvning Talas va Chuv vodiysida yashovchi ko`chmanchi turklar, Ili daryosi havzasida va irtishdan g`arb tomonda yashovchi turgeshlar; Farg`ona va Toharistonda yashovchi qarluqlar ham arablarga qarshi kurashdilar. Zarafshon vodiysida, Buxoro bilan Samarqand oralig`idagi hududda yashagan turkiy xalqlar ayniqsa katta kuch edi.
Arablar bilan zabt etilgan xalqlar o`rtasidagi qarama-qarshiliklar bir qator jiddiy qo`zg`olonlarga olib keldi. V. V. Bartol`dning yozishicha (“O`rta Osiyoda arab istilosining tarixiga oid”), arablar bilan G`urak so`g`dliklari o`rtasidagi keskinlik Samarqand qamal etilishidan oldin boshlangan edi. At-Tabariy ham shunday ma`lumot keltiradi.
Samarqand rustoqlari (Qishloq mavzelari) ning arablar tomonidan fath etilishi, 720-721-yillarda u yerlarga arablar hamda Bakr ibn voil qabilalarining ko`chirilishi ham mahalliy aholining qarshiligiga sabab bo`ldi.
Xuroson hokimi al-Jarroh (Qutaybadan so`ng) mamlakatni faqat qilich va qamchi bilangina boshqarish mumkin, deb hisoblardi. At-Tabariyning yozishicha, Samarqand aholisi Xuroson va Movarounnahrda boshqaruvga homiylik qilib turgan xalifa Umar II ga shikoyat xati yubordilar. Islom dinini qabul qilganlarning barchasidan xiroj olmaslik tadbirini Umar II murosaga keltirish siyosati deb bildi. Zarafshoning manbaida, Mug` tog`idagi (Tojikistonda) qal`ada 1933 yili topilgan xujjatlarda 720-721 yillarda Panjikent hokimi Divashtich boshchilik qilgan sug`dliklarning arablarga qarshi qo`zg`oloni haqida ma`lumot keltiriladi. Xurosonning yangi noibi Said ibn Amr al-Xarashiyning keskin tadbirlari tufayli sug`dlik aslzodalar orasida mamlakatni tark etib, Farg`onaga ko`chib ketish harakati boshlandi. Ularni Xitoydan ko`p mol bilan qaytgan 400 sug`dlik savdogarlar, Ishtixon, Sabasket va Sug`diyonaning boshqa yerlaridagi aslzodalarning barchasi “oltin qayishli kishilar” qo`llab-quvvatlashdi.
Zamindorlar o`z sipoh va oilalari bilan to`planib yo`lga chiqishdi, 10 mingdan ziyod kishi ko`chdi. Ko`chmanchilar Xo`jandga yetib kelishganda Farg`ona hokimi shaharga joylashtirolmay, Isfara tumanini tafsiya etdi. Divashti boshchiligidagi aholi va sipohlarning boshqa qismi Zarafshon bo`ylab tog`lar orqali Abgar (yoki Abargar) qal`asidan yuqori tomonga yo`l olishdi. Ko`chmanchilar hali Isfaraga yetib ulgurmasidanoq Al-Xarashiy yuborgan arab qo`shinlari Xo`jand tuprog`iga oyoq qo`ydilar.Arablar Xo`jand shahri atrofini o`rab, uni qamal qila boshlashdi.
Farg`ona hokimi yordam bera olmadi. Shunda sug`diyonaliklar sulh tuzishni so`rashdi. Arablar sug`dliklar uylariga qaytishini, xiroj to`lashini, asirga olingan arab ayollarini qaytarib berilishini talab qilib, shu shartlar bajarilsagina tinchlik sulhi tuzulishiga rozi ekanliklarini aytishdi. Sug`dliklar bu shartlarni qabul qilishganlarida arablar ularni aldashdi va deyarli hammalarini qirib tashlashdi.Ayni vaqtda Xo`jand mulkdorlari ham qirib yuborildi. Ayrim ma`lumotlarga ko`ra uch ming, boshqa ma`lumotlarga qaraganda yetti ming kishi qurbon bo`ldi.
At-Tabariyning ta`kidlashicha, mulkdorlarning bo`yinlarida muhrlik qog`oz osilib turardi. Bu shundan dalolat beradiki, arablar juz`ya va xiroj to`lovchilar bo`yniga muhr osishdek ayanchli udumni O`rta Osiyoda erta joriy etishgan.
Xo`jandda ro`y bergan voqealardan so`ng Divashtich tog`lar orqali jo`nagan panjikentliklar lashkari bilan arablar qal`asida mustahkam o`rnashib oladi. Hokim Said ibn Amr al-Harashiy so`g`dliklarni yo`qotish uchun Sulaymon ibn Abus Soriy boshchiligidagi qo`shin jo`natadi. Sulaymon bilan birga o`rtaosiyolik bir qancha mulkdorlar, shu jumladan Xorazm shohi ham yuboriladi.
Sug`dliklar Qum qishlog`i yaqinida dushmanga qo`qqisdan xujum qildilar. Biroq arablar ularni tor-mor etib, Abgar qal`asigacha quvib borishdi, uning qamali esa uzoqqa cho`zilmadi.
Islom dini jahon dinlari ichida eng yosh dindir. E’tiqod qiluvchilari soni jihatidan esa hristianlikdan keyin ikkinchi o’rinda turadi. Hozirda Islom diniga e’tiqod qiluvchilar soni qariyib 1 milliard 200 million kishini tashkil etadi. Yil sayin bu dinga e’tiqod qiluvchilar soni ortib bormoqda.
Islom dini VII asrning boshlarida Arabiston yarim orolida (hozirgi Saudiya Arabistonida) paydo bo’lgan.
Islom- arabcha so’z bo’lib, mazmuni bo’ysunish, itoat etish, o’zini Olloh irodasiga topshirishni bildiradi. Islom diniga e’tiqod qiluvchilar arabcha “muslim”- “Islomni qabul qilgan”, “itoatli”, “sadoqatli” demakdir. Ko’pligi “musulmon” deb ataladi. Bu so’z hozir o’zbeklarda – musulmon, qirg’iz va qozoqlarda – musulmon, Ukraina va Rossiyada – basurman nomi bilan ataladi.
Umumiy tarzda, Islom – Olloh yagona degan e’tiqod bilan unga bo’ysunmoqlik, itoat etmoqlik va butun qalb bilan ihlos qilmoqlik va Olloh buyurgan dinga iymon (ishonch) keltirmoqlik demakdir.
Islomning paydo bo’lishi VI asr ohirgi – VII asr boshlarida Arabiston yarim orolida yuz bergan ijtimoiy iqtisodiy ahvol va ma’naviy hayot bilan bog’liq holda ro’y bergan.
Bu davr Arablar katta –kichik qabila va urug’larga bo’linib ketgan bo’lib, ular o’rtasida doimiy kelishmovchilik, urush va janjallar ro’y berib turadi.
Ikkinchidan bu davrda Arabistonda ko’p Hudolilik dinlari mavjud bo’lgan.Asosan fetishizm – turli sanamlarga sig’inish hukmronlik qiladi. Har bir qabilaning o’z dini sanami bo’lib 360 dan ortiq sanam Makkada saqlanadi. Ularni Arablar vaqti-vaqti bilan ziyorat qilib turishgan. Uchinchidan bu davrda Arab qabilalari o’rtasida Johiliya – bilimsizlik holati, jaholat hukmronlik qilardi. Y’ani arablar hayotida tubanlik, ichkilikbozlik, qimor, buzuqlik avj olgan edi.
Binobarin, insonlarning ruhlari ham, e’tiqodlari ham, xatti- harkatlari ham buzilgan edi. Odamlarda uyat tuyg’usi yoqolgan edi. fohishalik bir kasbga aylangan edi. Ayollarga hayvonlardek muomala qilinardi. Go’dak qizlarni tiriklayin ko’mish odati kabi yomon illatlar bo’lgan.
Adabiyotlar:

1.