T me/psixobook

АМАЛИЙ МАШҚЛАР 
Бугундан бошлаб мен қўрқувларимни енгишни ўрганаман. Бунинг учун қуйидагиларни 
бажаришим керак бўлади. 
1. Мени қўрқув ўз домига тортаѐтганини сезганим заҳоти уни енгишимда ѐрдам 
берадиган ўнта амалий маслаҳатни ўқишга тутинаман. 
2. Мен ўзимда мамнунлик туйғусини уйғотувчи камида бешта нарсани ѐзиб оламан. Мен 
сурункали қўрқув ўз-ўзидан пайдо бўлмаслигини, у менинг атрофдаги оламга 
муносабатимга боғлиқлигини биламан. Исталган онда мен уни мамнунлик ҳисси билан 
бўғиб қўйишим мумкин. 
3. Бугундан бошлаб мен қўрқувга бошқача муносабатда бўламан. Мен уни муваффақият 
учун фойдали рағбат сифатида қабул қиламан. Енгилгина қўрқув ҳисси менга етарлик 
куч сарфлаѐтганим ва ўсаѐтганимни намойиш қилиб туради. Агар мен навбатдаги қадам 
олдидан қўрқув ҳиссини туймасам, демак бу қадам мен учун жуда кичик. 
4. Бугундан бошлаб мен ўзимга, ўз истакларим ва қўрқувларимга у қадар жиддий 
муносабатда бўлмайман. Чунки мен жуда улкан бир бутунликнинг арзимас қисмиман. 

---

Markanyan 
t.me/psixobook 
- 126 - 
ҒОЛИБЛАР ҚОНУНИ. 24-ҚОНУН. ЎЗИНГИЗНИНГ КУЧЛИ ТОМОНИНГИЗГА 
ТАЯНИНГ 
Бир дарахт ўзининг кичиклиги, қийшиқлиги ва хунуклигидан жуда азият чекар экан. 
Унинг ѐн-атрофидаги дарахтларнинг барчаси баланд ва кўркам экан. Дарахт улар 
каби бўлишни, шохлари узра шамол эсиб туришини истар экан. 
Бироқ ўша дарахт жарлик ѐқасида ўсар экан. Унинг илдизи тошлар орасида тўпланиб 
қолган қўним топган экан. Унинг шохлари узра этни жунжуктирувчи шамол эсар, Қуѐш 
эса унга эрта тонгда бир кўриниш бериб, чошгоҳдан сўнг қоя ортига ўтиб кетар экан. 
Дарахтда бундан ортиқ ўсиш учун имконият йўқ ва у ўзининг шум тақдирини қарғар 
экан. 
Бироқ кунларнинг бирида, эрта тонгда, Қуѐшнинг заррин нурлар етиб келган паллада у 
пастда ястаниб ѐтган водийга назар ташлаб, ҳаѐти ўзи ўйлаганчалик ѐмон эмаслигини 
англабди. Унинг кўз ўнгида ажойиб манзара пайдо бўлибди. Ундан пастроқда ўсаѐтган 
дарахтларнинг бирортаси бу гўзал манзаранинг ўндан бир кисмини ҳам кўра олмас 
эдилар. Боши узра жарлик қоясининг бўртиб тургани уни қор ва муздан асрар экан. 
Ўзининг қийшиқ танаси ва беўхшов кўринса-да, мустаҳкам шохлари бўлмаса дарахт бу 
жойда бир лаҳза тура олмаслигини англабди. У шу ерда ўсаѐтган барча дарахтлар 
сингари такрорланмас кўриниш ва ўз ўрнига эга эди. У ўзига хос дарахт эди ва бу унга 
кўплаб устунликларни берарди. 
* * * 
Ҳар бир инсон ўзида мавжуд қобилият ва сифатлар билан яшашни щрганиши керак. 
Асосий диққат бизда бор бўлган ва биз тушунадиган, қила оладиганнарсаларга 
қаратилиши керак. Афсуски жуда кўпчилик инсонлар ўзида йўқ, тушунмайдиган ва қила 
олмайдиган нарсаларга диққат-эътиборларини сарфлашади.