Тођ жинслари


      Magmatik tog’ jinslari SiO 2  miqdoriga qarab  nordon, o’rta


Download 375.82 Kb.
Pdf ko'rish
bet4/6
Sana05.01.2022
Hajmi375.82 Kb.
#220513
1   2   3   4   5   6
Bog'liq
umumiy geologiya

20 

 

 



Magmatik tog’ jinslari SiO

2

 miqdoriga qarab 



nordon, o’rtaasosli, o’ta asosli va ishqorli bo’ladi. 

Magmatik jinslarning eng muhim jins yaratuvchi 

minerallari: 

 

1. 



Rangsiz  silikatlar:  kaliyli  dala  shpatlari  - 

ortoklaz, 

mikroklin; 

ohak-natriyli 

dala 

shpatlari  –  plagioklazlar  -kvars;  feld-



shpatoidlar – nefelin.  

2. 


Rangdor  silikatlar  -  slyudalar  (muskovit, 

biotit), 

amfibollar 

(shox 


aldamchisi), 

piroksinlar (avgit, egirin) va olivindir. 

Magmatik  tog’  jinslarining  mineral  tarkibi  uning 

tarkibidagi  SiO

2

  va  boshqa  miqdoriga,  rangi  ularning 



mineral tarkibiga bog’liqdir. 

Magmatik tog’ jinslarining hosil bo’lishlariga va 

kimyoviy  tarkiblariga qarab quyidagi guruhlarga 

bo’linadi: 

a) nordon jinslar – granit va granodiorit guruhlari; 

 

b) o’rta jinslar – diorit va sienit guruhlari. 



 

v) asos jinslar – gabbro guruhi.  

 



g) o’ta asos jinslar - dunit, peridotit guruhi. 

 

d) ishqorli jinslar - nefelinli sienitlar guruhi. 



Mashg’ulotning o’tkazilishi. - Bu mashg’ulotda 

20 ga yaqin magmatik jinslarning namunalari o’rganiladi. 

Bu jinslarning qisqacha ta’rifi jadvalda keltirilgan bo’lib 

ulardan  jinslarni  aniqlashda  foydalanish  mumkin. 

Magmatik  jinslarni  quyidagicha  ta’riflash  kerak:  jinsning 

nomi, uning rangi, mineral tarkibi, strukturasi, teksturasi  va  

hosil    bo’lish  sharoiti.  Quyida  muhim  magmatik  tog’ 

jinslarining ta’rifi keltirilgan. 

 

 

 



 

 

21 

 

1-jadval 



Nomi 

Tarkibi 


Tuzilishi va tashqi 

ko’rinishi 





1. O’ta asos jinslar: SiO

2

 42% dan kam



 

 

Dunit 



 

 

 



Peridotit 

 

 



Piroksenit 

 

 



Olivin va 

ba’zan 


xromit 

 

 



Olivin, 

piroksen 

 

Piroksen, 



100%, 

ba’zan olivin 

 

 

               



Strukturasi 

to’la 


kristallangan,  odatda  o’rta 

va  kichik  donador.  Katta 

chuqurlik  jinsi.  Rangi  deyarli 

qora. 


 

Strukturasi 

to’la 

kristallangan.  Odatda  o’rta 



va  mayda  donador.  Rangi 

qora. 


 

 

Strukturasi 



to’la 

kristallangan.  

Katta  chuqurlik  jinsi.  Rangi 

to’q yashil, deyarli qora. 

 

 

2. Asos jinslar: SiO



2

 52% - 42% 

 



Gabbro 

 

Piroksen 50%,  



 

 

 



plagioklaz 

50% 


 

To’la  kristallangan,  katta 

chuqurlik 

jinsi. 


Rangi 

kulrang, qora 

 

Gabbro 


porfirit 

 

 



 

Gabbro 


tarkibiga 

o’xshash 

 

 

 



Strukturasi porfirli porfirlarda 

piroksen  va  olivin  bo’lib, 

oralig’ida  ularni  mayda 

donalari uchraydi. Yer yuziga 

yaqin joyda hosil bo’ladi. 

 

Bazalt 



 

 

 



 

 

 



 

 

Gabbro 



tarkibiga 

o’xshash 

 

 

 



 

 

 



 

Strukturasi  yashirin  kristalli 

yoki  to’liq  kristallanmagan. 

Rangi  qora,  odatda  avgit, 

plagioklaz va olivin kristallari 

bilan  bir  qatorda  mayda 

plagioklazning  mikrolitlari- 

kristallari, shishasimon massa 

uchraydi. 

 

Diabaz 



 

 

 



Gabbro 

tarkibiga 

o’xshash 

 

 



Strukturasi 

mayda 


donali. 

Jinsning  tarkibiga  kirgan  piroksen 

va  plagioklazlarning  ikkilamchi 

o’zgarishi 

natijasida 

yashil-


kulrang tusga kiradi.

 

3. O’rta jinslar: SiO



2

 65% -  52% 




Diorit 

 

 



 

Plagioklaz 

70%, shox 

aldamchisi 

30% 

 

Strukturasi 



to’la 

kristallangan; katta chuqurlik 

jinsi.  Rangi  kulrang  yoki 

yashil 


kulrang. 

Shox 


aldamchisining 

uzun 


kristallari  yaqqol  ko’rinib 

turadi. 


 

Diorit 


 

 

 



 

 

Diorit tarkibli 



 

 

 



 

 

Strukturasi 



porfirli. 

Porfirlarda  plagioklaz,  shox 

aldamchisi  bo’lib,  orasida 

ularni 


mayda 

donalari 

uchraydi.  Tog’  jinsi  yer 

yuziga  yaqin  joyda  hosil 

bo’lgan. Rangi kulrang. 

 

Andezit 



 

 

 



 

 

Diorit tarkibli 



 

 

 



 

 

Porfir  strukturali.  Porfirlarda 



plagioklaz, 

rogovaya 

obmanka  bo’lib  oralig’ida 

ularni  mikrolitlari  va  vulqon 

shishasi uchraydi. Tog’ jinsi 

kulrang, effuziv. 

 

Siyenit  



 

 

 



 

 

Ortoklaz 55-



70%, shox 

aldamchisi, 

biotit 30-35% 

 

 



 

Strukturasi 

to’la 

kristallangan,  odatda  o’rta 



donali.  Katta  chuqurlik  jinsi. 

Kulrang 


yoki 

qizg’ish 

qo’ng’ir 

Qo’yilgan 



o’xshashlari traxit va porfirli 

siyenit.   

 

Traxit  


 

 

 



 

 

 



Siyenit tarkibli 

 

 



 

 

 



 

Strukturasi 

porfirli. 

Porfirlarda  shaffof  sanidin, 

kamroq  rangli  minerrallar 

bo’lib,  oralig’ida  ularni 

mikrodonalari  va  vulqon 

shishasi  uchraydi.  Kulrang 

effuziv jins. 

 



Porfirli 

siyenit 


 

 

 



Siyenit tarkibli 

 

 



 

 

Porfirlarda  ortoklaz,  shox 



aldamchisi 

bo’lib, 


oralig’ida  ularni  mayda  va 

o’rta  donalari  uchraydi. 

Tog’  jinsi  qizg’ish kulrang 

bo’lib,  yer  yuziga  yaqin 

joyda hosil bo’ladi. 

 

 



 

 

 



 

 

4. Nordon jinslar: SiO



2

 65-75% 


 

Granit  


 

 

 



 

 

Kvarts 



25%gacha, 

ortoklaz 40%, 

plastioklaz 

20% shox 

aldamchisi 5-

10% 


 

Strukturasi 

to’la 

kristallangan,  odatda  o’rta 



donador.  Katta  chuqurlik 

jinsi.  Rangi  och  kulrang  yoki 

qizg’ish. 

 

 



 

Kvarsli 


porfir, 

liparit 


 

 

 



 

Granit tarkibli 

 

 

 



 

 

 



Rangi  kulrang,  qizg’ish, 

strukturasi 

porfirli. 

Porfirlarda  ortoklaz,  kvars, 

kamroq  rangli  minerallar 

bo’ladi.  Oralig’ida  esa 

ularni 

mikrodonalari 

va 

vulqon  shishasi  uchraydi. 



Ular effuziv jinslardir. 

 



Obsidian  

 

 



 

 

 



Kaliy, kalsiy, 

kremniy  va 

boshqa 

okisidli 

shishasimon 

jins  


 

 

Kristallardan  butunlay  xoli 



bo’lgan, 

turli 


kimyoviy 

tarkibga ega bo’lgan bir xil 

massa.Rangi 

ko’kdan 


qoragacha. 

Yaltiroq 

shishasimon, 

sinimi 


chig’anioqsimon. 

Effuziv 


jins. 

 

Pemza 



Tarkibi 

obsidianga 

yaqin      

To’la 


krisstallanmagan 

g’ovakli  jins.  Gazlarga  boy 

lavaning  vulqon  orqali  otilib 

chiqishidan  hosil  bo’lgan. 

Effuziv jins. Sol.og’. 1. 

 

Pegmatit   Kvars, 



ortoklaz, 

slyuda 


(muskovit) 

Strukturasi  to’la  kristalli, 

ba’zan  kvars  va  kaliyli  dala 

shpatining 

cho’ziq 

kristtallari 

o’zaro 

zich 


o’sishgan 

bo’lib, 


ko’ndalang 

kesmasi 


qadimgi 

evrey 


yozuvini 

eslatadi. 

Pegmatitning 

bunday  turini  «yozma  tosh» 

deb yuritiladi. 

5. Piroklastik /qaynoq-bo’lak/ jinslar 

Vulqon 

ko’llari 

 

 

 



 

Sovigan lava tog’ jinslari va 

minerallarning  juda  mayda 

zarrachalardan 

hosil 

bo’lgan sochiq uyumlar. 



 

Vulqon 


tuflari 

 

Vulqon  materiallari  va  tog’ 



bo’laklarini 

sementlanmagan  turi.  Jins 

qattiq 

 

 CHO`KINDI TOG` JINSLARI. 




Cho’kindi  tog’  jinslari  yer  qobig’ining  ustki 

qismida  okean,  dengiz,  ko’l,  daryo,  botqoqlik  tublarida 

va  quruqlikda  turli  moddalarning  to’planishi  natijasida 

(ekzogen  sharoitda)  hosil  bo’ladilar.  Cho’kindi 

jinslarning  tarkibida  bo’lakli  va  kimyoviy  minerallar,  jins 

bo’laklari,  organizm  qoldiqlari  uchraydi  va  cho’kindi 

tog’  jinslarining  emirilishidan  hosil  bo’lgan  mineral 

moddalar, 

ya’ni 

jinslarning 



bo’laklaridan 

(zarrachalaridan),  organik  moddalarning  qoldiqlaridan  va 

kimyoviy  usul  bilan  hosil  bo’lgan  cho’kindilardan 

iboratdir.  Cho’kindi  jinslarning  rangi  qordek  oppoqdan 

to qoragacha bo’ladi. Jinsning rangi: har xil jinsni tashkil 

qiluvchi  minerallarning  jinslardagi  siyrak  aralashmalari  va 

donachalarini  o’rab  olgan  yupqa  pardachaning  rangiga 

bog’liqdir. 

 

 

 



 

 

 



26 

Cho’kindi jinslarning eng muhim makrostrukturalari 

organogen, oolit, kristallangan bo’lakli, donador, yashirin 

donador va amorf holatli bo’ladi. 

Cho’kindi jinslarning eng muhim makrostrukturalari 

qat-qatlangan,  slanetslangan,  jim-jimalangan,  yaxlit 

/massiv/, oqiqsimon, tuproqsimon bo’ladi. 

Cho’kindi jinslarning asosiy xususiyatlari: 

1)  Organik  qazilma  qoldiqlarini,  ya’ni  umurtqasiz 

hayvonlarning  chig’anoq  va  kosalarining,  umurtqali 

hayvonlarning  suyak  va  tishlari,  o’simlik  qoldiqlarining 

uchrashi; 

2)  Qatlamlarning  ustki  qismida  mexanik  va  biogen 

yo’l bilan hosil bo’lgan turli belgilar: tuz kristallarining 

tamg’asi, 

yomg’ir 


tomchisining 

o’rni, 


qurt-

qumursqalarning izlari va boshqalarning bo’lishi; 

3)  Cho’kindi  jinslarga  xos  bo’lgan  fizik 

xususiyatlar: ya’ni tuzlar mazasining borligi, bitumni hidi 

borligi, karbonatlarni xlorit kislotasi bilan reaktsiya berishi, 

tuzlarning  suvda  erishi,  gil  va  trepellardagi  adsorbtsiya 

(yutish), kaustobiolitlarning esa yonish qobiliyatlariga ega 

ekanliklari kiradi. 

Cho’kindi tog’ jinslari hosil bo’lishlariga qarab  

bo’lakli, kimyoviy va organogen sinflarga bo’linadilar. 

Bo’lakli  (klastik)  cho’kindi  jinslar. 



Bu  qismda  o’quvchilar  bo’lakli  jinslarining  hosil 

bo’lish sharoitlari /bo’lak jinslarini vujudga kelishi, olib 

ketilishi  va  yotqizilishi/,  jins  bo’laklarining  tarkibi  va 

shakli, tsementlovchi massaning tarkibini o’rganadilar. 

Bo’lakli  jins  bo’laklarini  katta-kichikligiga  va 

shakliga qarab tasnifi: 

1)  Yirik  bo’lakli  jinslar  (psefitlar  -  o’lchami  2-200 

mm.). Silliqlanmagan bo’laklilar: katta toshlar; taqir 

toshlar,  brekshiylar,  dresvalar;  silliq  bo’laklilar: 

valunlar  /g’o’latoshlar/,  shag’allar,  mayda 

shag’allar, konglomeratlar, galkalar, grabelitlar. 

 

   



 

 

 



27 

2)  Qumli  jinslar  (psammitlar)  yoki  o’rtacha 

bo’laklilar (0,1-2 mm.) - qumlar, qumtoshlar. 

3)  Alevrolitlar  (mayda  bo’laklilar  0,1-0,01  mm.), 

lyosslar, alevrolitlar. 

4)  Gilli  cho’kindi  jinslar  /pelitlar/  0,01mm.  dan 

kichik  -  kolloid  cho’kindilar  va  zarrachasi  0,01  mm. 

kichik bo’lgan mayda bo’lak jinslardan tuzilgan.   Gilli   

jinslarning    mineralogik    tarkibi:  gidroslyudalar,  kaolinit, 

montmorilonit va boshqalardan iborat. 

Gillarning  muhim  xususiyatlariga  ularning  plastikligi, 

o’tga  chidamliligi,  namlikni  o’ziga  ko’p  shimishi,  suv 

o’tkazmasligi, tuproq suspenziya berish qobiliyati kiradi. 

Zichlanish darajasiga qarab gilli jinslar, gil, argillit va 

gilli slanetslar bo’ladi. 

Organogen cho’kindi  jinslar. 

Organogen 

jinslar 


organizmlarni 

qattiq 


qoldiqlarining yig’ilishidan (ohaktoshlar, diatomitlar, torf 

va  boshqalar),  mikroorganizmlarning  hayot  jarayoni 

vaqtida  hosil  bo’lgan  mahsulotlarning  to’planishidan 

(temir va marganets rudalari) hosil bo’ladilar. 

Ximogen cho’kindi jinslarning  hosil bo’lish sharoitlari. 

1) Kimyoviy nurash qoldiq mahsulotlarning yig’ilishi 

(qoldiq kaolinlar va boksitlar); 

2) 


Haqiqiy 

toza 


eritmalardan 

kristallangan 

moddalarning  cho’kishidan  (tuzlar,  gips,  angidrit,  ohak 

toshlar, dolomit); 

3) Kolloid eritmalarning koagulyatsiyasi natijasida 

kolloid-kimyoviy moddalarning cho’kishidan (cho’kindi 

kaolinlar,boksitlar, temir va marganets rudalari,  fosforitlar,  

kremniyli jinslar). 




Organogen  va  ximogen  jinslarning 

kimyoviy tarkibiga qarab tasnifi. 

1) Karbonatli jinslar (kaltsiy va dolomitdan tashkil  

topgan) 


- ohaktoshlar, dolomitlar, mergellar, bo’r, ohak 

tuflari; 

 

28 

 

2) Sulfatli jinslar - gips va angidritlardan tashkil  



topgan 

- gipslar va angidritlar; 

3) Galoidli jinslar (galit va silvindan tashkil topgan) - 

osh tuzi va kaliy tuzi; 

4) Kremniyli jinslar (xalsedon,  opal va kvarsdan 

tuzilgan) 

-  diatomitlar,  trepellar,  opokalar,  yashmalar, 

kremen, kremniy slanetslari, kremniy tuflari; 

5)  Fosfatli  jinslar  (ftorapatit  va  boshqalardan  tashkil 

topgan) - fosforitlar; 

6) 

Alyuminiyli 



jinslar 

allitlar 



(alyuminiy 

gidroksididan) – boksitlar, lateritlar. 

7)  Temirli  jinslar  (temir  gidrooksididan)  -  qo’ng’ir 

temirtosh, qizil temirtosh; 

8) Marganetsli jinslar (marganes gidroksididan) - 

psilomelan; 

9) Kaustobiolitlar - yonuvchi qazilmalar (organik 

moddalar): 

a)  Gumitlar  (oliy  o’simlik  qoldiqlaridan)  -  torf, 

qo’ng’ir ko’mir, antratsit; 

b) 

Sapropelitlar 



(quyi 

tabaqali 

o’simlik 

qoldiqlaridan) - sapropelit, yonuvchi slanets; 

v) Bitumlar (organik moddalar) - neft, asfalt, 

ozokerit. 

Quyida muhim tog’ jinslarining jadvalini keltiramiz: 

2-Jadval 

Nomi 

Tarkibi 


Tuzilish va tashqi 

qiyofasi 

I. Bo’laki /siniq/ jinslar 



Chaqiq tosh 

/sheben/ 

(10mm 

katta) 


 

 

Turli tarkibli va 



kattalikdagi 

jinslarning no-

tekis qirrali 

bo’laklarining 

uyumi 

Jins bo’laklari bir-birlai 



bilan sementlanmagan. 

 

 



 

 

Brekchiya 



(10mm 

katta) 


 

 

 



Turli jinslar-

ning qirralari 

bo’laklari va 

sementlovchi 

modda 

Minerallar yordamida 



jinslarning bo’laklari bir-

birlari bilan sementlangan 

(ohak, gil, kremnezem, temir 

va boshqa oksidlar). 

 

Gravelit 



(1mm-1sm.) 

 

 



YUmaloq 

minerallar va 

toshlar, 

tsement-lovchi 

modda 

Donalari mayda toshlar turli 



tarkibli minerallar bilan 

sementlangan. 

 

Shag’al 


(1,0-10-

15sm.) 


 

 

Turli katta-



likdagi 

yumaloq-


langan va sil-

liqlangan tosh 

bo’laklari 

Toshlar bir-biri bilan 

sementlanmagan. 

 

 



 

Konglomera

t (1-15sm.) 

 

 



 

YUmaloqlangan 

bir-biri bilan 

sementlangan 

tosh bo’laklari 

va sementlovchi 

modda 

Umaloqlangan bo’laklar 



sementlangan. 

 

 



 

 

Qum 



(0,1-1-2 

mm) 


 

 

Kvars, dala 



shpati, glauko-

nit, slyuda, 

mag-netit, 

kaltsit va 

boshqalar. 

Turli rang va katta-

kichiklikdagi bo’sh va 

sochiluvchan jins. 

 



Qumtosh  

(0,1–1-


2mm) 

Qum 


bo’laklari va 

senmentlovchi 

modda 

Bo’laklar kvars, gil, kalsit, 



temir oksidi, fosfor va 

boshqa minerallar bilan 

sementlanib qolgan qattiq 

jins. 


Alevrit  (0,1-

0,01 mm) 

 

 

Tarkibi 



qumtoshlarga 

o’x-shash 

mineralo-gik 

tarkibga ega 

Mayda bo’laklardan tashkil 

topgan bo’lib, ular 

sementlanmagan. 

 

 



Alevrolit  

 

Alevrit tarkibli  Har xil tarkibli minerallar 



sementlangan. 

Gil 


(<0,01mm) 

Minerallari va 

zarrachalari oz 

miqdorda ara-

lashmalar (qum, 

temirli birik-

malar, ko’mir 

zarrachalari va 

boshqalar) 

Turli rangdagi qo’lga ozmi-

ko’pmi yog’liq 

unnaydigan jins, 

hidlanganda pechkaning isi 

keladi, suvni ko’p shimadi 

va buning natijasida elastik 

xamirsimon loy massasiga 

aylanadi. 

Argilit  

Metamorfizm 

natijasida qattiq 

toshga 

aylangan gillar 

Gillarning metamorfik 

kristallangan slanetslarga 

O’tish davridagi dastlabki 

mahsulot. Ularning orasida 

tektonik bosim natijasida 

teksturasi o’zgarmagan 

argillitlar massiv-yaxlit va 

qatqatli, plitkali turlari 

bo’ladi. 

Suglinok  

Gil mineral-lari 

va zarracha-

larini miqdori 

30%dan ko’p, 

alevrit va qum 

bo’laklari 

kamroq 

Tog’ jinsi bo’shoq 

g’ovaklari ko’p, dag’al. 

Lyoss  


Suglinokni 

maxsus turi 

Mallarang qatlamsiz, 

g’ovakli bo’sh jins. 

Qatlamlar hosil qilmaydi. 



 

 

 



 

 

II. Organik yo’l bilan hosil bo’lgan jinslar 



Organogen 

ohaktosh 

(rakushnyak

Braxiopoda, os-



trakoda, kora va 

boshqa 


chig’a-noqlar 

uchraydi. 

Jinsning ko’rinishi va rangi 

turlicha bo’ladi, kulrang, 

qizg’ish. Zich yoki g’ovakli 

silliq va dag’al kaltsit bilan 

sementlangan. 

Bo’r  


Tarkibida kok-

kolitoforit 

foraminifer 

bo’lib kaltsit 

tarkibli 

Ildiz oyoqli hayvonlarning 

mayda chig’anoqlari va 

ohakli suv o’simlikla-rining 

qoldiqlaridan tuzilgan, oq 

tuproqsimon jinsdir. 

Mergel  

50% kaltsit va 

50% gil mine-

rallaridan 

tashkil topgan 

Turli rangda ba’zan juda 

to’q va ola-bula. Umuman 

ohaktoshdan engil bo’ladi. 

Ba’zan gil isi keladi. 

Ko’pincha tuproqsimon, bir 

xil tuzilishda va mayda 

donachalardan tashkil 

topgan bo’ladi. 

Opoka  


Opal va suv 

o’simliklari 

qoldig’i 

Engil g’ovakli, kulrang yoki 

sarg’ish, ba’zan og’ir 

jins. Sinishi 

chig’anoqsimon, nuragan 

vaqtlarda juda ko’p yoriqlar 

paydo bo’ladi. 

Fosforit  

Gidroksil, 

ftorapatit, apa-

tit, ohak 

ko’pincha 

qum, gil 

aralashmalari 

bilan. 

Kulrang, qo’ngir, yashilroq 

va qora tusli turlicha 

shakllardagi jelvak. Singan 

bo’laklarning yuzasi gilli 

yoki dag’al qumli bo’ladi. 

Urgan vaqtda is chiqarishi 

xarakterlidir. 




Toshko’mi

r antrtsit  

Uglerod, kislo-

rod, vodorod va 

aralashmalar 

YOnuvchan qora, xira yoki 

chig’anoqsimon, tekis yoki 

tuproqsimon, yaltiroq. 

Sinig’i ba’zan qo’lni 

kuya kabi qoraytiradi, qattiq. 

Antratsit yarim metall 

sinishda bo’lib, katta 

qattiqlikka egadir. 

Torf  


O’simlik 

qoldiqlari 

O’simlik materiallarining 

chala parchalanishidan hosil 

bo’lgan qo’ng’ir, qora 

yonuvchi massa 

III. Kimyoviy yo’l bilan hosil bo’lgan jinslar. 

Osh tuzi 

Galit  

Kristallari kub shaklida, 

shaffof, rangsiz, ba’zan 

kulrang sarg’ish, qizil va 

boshqa xil tuslarda bo’ladi. 

Suvda osonlikcha eriydi 

Gips  

Gips minerallari  SHaffof tiniq yoki bir oz 



bo’yalgan ipaksimon 

bo’lib, tola-tola massa va 

uzun kristallar shaklida 

uchraydi. Qattiqligi 2. 

Ohak tufi 

Karbonat 

angidridli ohak 

Kristallangan yoki bo’sh, 

kovakli tuproqsimon jins. 

Barglarning tamg’alari juda 

ko’p uchraydi (shox-

shabba, chig’anoqlar va 

boshqalar) 

Qo’ng’ir 

temirtosh 

Limonit, getit va 

boshqa temir 

oksidlari 

Qattiq tuproqsimon massa, 

konkrektsiyalar, 

sumalaksimon shaklda 

uchraydi. Rangi och sariq, 

qo’ng’ir qizil bo’ladi. 

Deyarli qoragacha 

Kremniy tufi Suvli 

kremnizyom 

Ko’rinishi ohak tufiga 

o’xshash. 

 

METAMORFIK TOG` JINSLARI. 




Metamorfik  tog’  jinslari  magmatik,  vulkanogen  va 

cho’kindi  jinslarni  yer  qobig’ining  chuqur  zonalarida 

yuqori harorat va  

   


 

 

33 

bosim  ta’sirida  /eritmaga  o’tmagan  holda/  tubdan 

o’zgarishi  natijasida  hosil  bo’ladi. Magmatik  jinslardan 

hosil  bo’lganlarini  orto  jinslar,  cho’kindilardan  hosil 

bo’lgani esa parajinslar deb yuritiladi. 

Tog’  jinslari  metamorfizmining  sabablari:  yuqori 

bosim,  yuqori  harorati,  moddalarni  olib  kelinishi  va  olib 

ketilishi. 

Metamorfik  jinslarning  muhim  jins  yaratuvchi 

minerallariga 

dala 


shpatlari, 

slyuda, 


amfibollar, 

piroksenlar, xlorit, talk, serpentin, granatlar, kalsit, dolomit, 

kvars, grafit va boshqalar kiradi. 

Metamorfik  jinslarning  muhim  makrostrukturasi 

kristalli  bo’lib,  unga  ayniqsa  bargsimon,  tangasimon, 

ignasimon,  taxtachasimon,  oynasimon  yashirin  kristallilik 

xosdir.  Donachalarining  katta-  kichikligiga  qarab  katta 

/1mm.dan  katta/,  o’rta  /0,25-1mm/  va  mayday  kristalli 

/0,25mm, kam/ bo’ladi. 

Metamorfik  jinslarning  muhim  makroteksturalari 

yo’nalgan  tekstura  bo’lib,  u  slanetslangan,  jim-jima, 

gneysimon  yoki  yo’l-yo’l  va  uzun  yo’nalgan, 

shuningdek yaxlit /massiv/ bo’ladi. 

Regional  metamorfizmga  yuqori  bosim  va  yuqori 

harorat  ta’sirida  birlamchi  jinslarning  qaytadan 

o’zgarishi xarakterli bo’lib, bunda jinslar qattiq holatda 

kimyoviy 

tarkibini 

o’zgartirmasdan 

qaytadan 

kristallanadi  va  natijada  kristallangan  struktura  va 

orientirlangan tekstura vujudga keladi. 

Regional  metamorfizm  yo’li  bilan  hosil  bo’lgan 

jinslar:  parajinslar  -  gneyslar,  fillitlar,  slyudali  slanetslar, 

marmarlar, 

kvartsitlar, 

grafitli 

jinslar, 

ko’mirli 

kristallangan slanetslar; ortojinslar - gneyslar, amfibolitlar, 

talkli va xloritli slanetslardir. 

Kontakt metamorfizmiga yuqori harorat va magmatik 

intruziyadagi      ajrab  chiqqan  uchuvchi  komponent  va 

gidrotermlar  ta’sirida      dastlabki      jinslarning  qattiq 

holatda  qayta  kristallanishi  va  kimyoviy  tarkibini 

o’zgartirishi xosdir.  Kontakt 

metamorfizmining  termal  kichik    tipida    hosil    bo’lgan  

jinslariga rogoviklar, kvartsitlar, marmarlar kiradi. 




Kontakt metamorfizmining metasomatik kichik tipida 

hosil bo’lgan jinslariga skarnlar va serpentinitlar kiradi. 



34 

Quyida ba’zi metamorfik tog’ jinslarining tafsilotini 

keltiramiz: 

 

Nomi  Mineral tarkibi 



Tuzilishi va tashqi 

ko’rinishi 

Fillit  

Sertsit, xlorit, 

kvarts, grafit. 

Oqish, mayda donador, 

slanetslashgan yoki jim-jima 

teksturali jins. Xlorit va sertsit 

tangachalaridan iborat, kvarts 

yaxshi ko’rinmaydi. 

Slyudali 

slanets 


Muskovit, biotit 

va kvarts, 

ba’zan granat, 

disten, stavrolit, 

grafit. 

O’rta yoki yirik donador, 

slanetslashgan teksturali jins 

bo’lib, kumush rangli slyuda 

tangachalaridan iborat, kvarts 

juda yomon ko’rinadi, 

ba’zan pushti granat 

uchraydi.  

Slyudali 

kvartsli 

slanets 

Kvarts va slyuda 

(biotit va 

muskovit). 

Slanetssimon tekisliklari 

shishadek yaltiraydigan 

slanetssimon och rangli jins. 

Yashil 


slanes 

Xlorit, aktinolit, 

epidot va albit 

Slanessimon teksturali, 

shoyidek yaltiraydigan mayda 

donador yashil jins. 

Xloritli 

slanes 


Xlorit, seritsit 

ba’zan har xil 

aralashmalar 

Xloritning tangachasi yoki 

qatlamli massasi 

Talkli 


slanes 

Talk  


Tangachalik talk massasi. 

Gneys  


Kvars, plagio-

klaz, ortoklaz, 

va biotit, 

bi’zan 


piroksen, 

rogovaya 

obmanka va 

granat uchrashi 

mumkin. 

Gneysimon teksturali yoki 

massiv teksturali (kulrang 

yoki sarg’ish jins).  




Kvarsit  

Kvars  


Massiv, mayda donador 

(donasini ko’pincha ko’rib 

bo’lmaydi), oq, 

qo’shimcha minerallar 

hisobiga pushti, oqish sariq 

rangli, yaltiroq jins. 

Marmar  

Kalsit, ba’zan 

dolomit va 

boshqa 


aralashmalar. 

Qo’ng’ir, och kulrang, 

sariq, qizil rangli kristalli jins. 

Ba’zan qatamlik va 

mollyuska chig’anoqlarining 

qoldiqlari saqlanib qoladi. 

Amfibolit   Yashil yoki qora 

amfibol va 

asos-li 

plagioklaz, 

kvars bo’lishi 

mumkin. 


Massiv yoki slanesimon to’q 

yashil qora rangli jins. 

Zmeevik   Serpentinlar, 

xromit va 

magnetit. 

Yashil, har xil turli rangdagi 

(yashil, sariq, qizil, oq, qora) 

hollari bo’lgan, yuzasi 

oynadek silliq jins. 

Biotitli 

rogovik 

Kvars, biotit, 

magnetit, 

ko’pincha 

andaluzit, 

granat. 


Kulrang, qo’ng’ir-kulrang, 

ba’zan pushti-kulrang, 

mayda donali zich jins. 

Amfibolli 

yoki pirok-

senli 


rogovik 

Plgioklaz, amfi-

bol, piroksen 

To’q kulrang, yashil yoki 

qora mayda donali jins. 

Skarn  


Granat, diopsid, 

plagioklaz, epi-

dot, aktinolodit, 

karbonat, ruda 

minerallari 

Tashqi ko’rinishi qaysi 

minerallarning ko’pligiga 

qarab juda xilma-xil bo’ladi. 

 

 

 



 

36 

 

GEOLOGIYA XARITASI 



 GEOXRONOLOGIYA TABLISASI 

Geologiya xaritasi topografik asosga tushuriladi. U er 

yuzasiga  tog’  jinslarining  tarkiblarini,  yoshlarini  va 



joylanish  sharoitlarini  va  tarqalganligini  tekislikda  aks 

ettiradi.  Geologiya  xaritalari  turli  masshtablarda  tuziladi. 

Mayda  masshtabli,  yoki  obzorli  davlat  xaritasi  deb 

1:500000  va  1:2500000,  respublika  va  obzorli  o’lka 

xaritasi  deb  1:1000000  masshtabli  xaritalarga  aytiladi. 

1:200000,  1:100000,  1:50000  masshtabdagi  xaritala  rayon 

xaritalari,  qurilishlar,  foydali  qazilma  konlari  uchun 

masshtabi  1:25000,  1:10000,  1:5000,  1:1000  va  bundan 

yirik bo’lgan mukammal xaritalar tuziladi. 

Geologiya  xaritalarning  tuzishda  litologik,  stratigrafik 

va struktura printsiplariga asoslanadi. SHuning uchun ham 

barcha  tog’  jinslari  hosil  bo’lish  shartlari  va  vaqtlari 

hisobga  olinadi.  Geologiya  xaritalarida  cho’kindi  tog’ 

jinslarining  yoshlari,  ba’zan  tarkiblari  ko’rsatiladi, 

magmatik  jinslarni  esa  mumkin  qadar  intruziv  va  effuziv 

jinslarga  bo’lingan  holda  tarkiblari  bilan  birga  yoshlari 

ko’rsatilgan  bo’ladi.  SHunday  qilib  tuzilgan  xarita 

faqatgina yer  

yuzasida  turli  jinslar  chiqib  turgan  sxemalar  bo’lib 

qolmasdan,  balki  ularni  birin-ketin  hosil  bo’lish  va 

o’rganilayotgan  joyning  tuzilishi  to’g’risida  tushuncha 

beradi.  Geologiya  xaritasini  tuzishda  eng  avval  jinslarni 

ketma-ket  kelish  yoshlarini  /geoxronologik/  hisobga  olish 

kerak. SHuning uchun ham tog’ jinslarini nisbiy yoshlarini 

aniqlash  muhim  ahamiyatga  egadir.  Jinslarning  nisbiy 

yoshlari  paleontologik  va  stratigrafik  metod  yordamida 

aniqlangan. 

Xronologik elementlarga – eralar, davrlar, epoxalar va 

asrlar;  stratigrafik  birliklarga  –  /arxey-A,  proterozoy-PR, 

paleozoy-Pz,  mezazoy-Mz,  kaynazoy-Kz/;  sistemalar  – 

/kembriy-Є,  ordovik-O,  silur-S,  devon-D,  toshko’mir-C, 

perm-P,  trias-T,  bo’r-K,  paleogen-  P,  neogen-N, 

to’rtlamchi-Q bo’limlar/ quyi, o’rta, yuqori/ va yaruslar 

kiradi. 


 

 

37 

Hamdo’stlik davlatlarida chiqariladigan obzorli  

xaritalarda geologik qatlamlar davlarini  

quyidagi ranglar bilan belgilaydilar. 

 

To’rtlamchi davr 



Neogen davri 

Paleogen davri    

 

sarg’ish, oq yashilroq 



 

och sariq 



 

zarg’aldoq rang 




Bor davri 

YUra davri 

Trias davri 

Perm davri 

Toshko’mir davri 

Devon davri 

Silur davri 

Ordovik davri 

Kembriy davri 

Proterozoy erasi 

/gruppasi/ 

Arxey erasi 

/gruppasi/ 

 



yashil 

 



ko’k 

 



binafsha 

 



sarg’ish qo’ng’ir 

 



kulrang 

 



qo’ng’ir 

 



och kulrang, yashil 

 



yashil jigar rang 

 



/osmon rang/ moviy 

yashil 


 

 



pushti 

 



 

sirensimon pushti 

 

Bundan keyin stedentlar svitalar, qavatlar va gorizont 



haqida, tog’ jinslarini nisbiy geologik yoshlarini aniqlash 

va  organik  qoldiqlarga,  petrografik  tarkibga  va  jinslarni 

o’zaro  munosabatlariga  qarab  qatlamlarni  taqqoslash 

hamda  geoxronologiya  jadval  haqida  tasavvurga  ega 

bo’lishlari kerak. 

 

GEOLOGIYA XARITASINING ELEMENTLARI 



Qatlam /sloy/. CHo’kindi jinslarni muhim tekstura 

belgilaridan biri qat-qatlik bo’lib, qatlam uning 

elementlar qismidir. Qatlam geometrik jism bo’lib, yassi 

shaklga va uzunligiga  

 

 

   



 

 

38 

qaraganda qalinligi va kengligi kam bo’lgan tog’ 

jinslaridan iboratdir. Qatlamning elementalriga qatlamning 

qat-qatligi yoki yuvilib ketgan yuzasi, tomi va tagi, osma 

yoki yotgan yoni, haqiqiy va ko’ringan qalinligi kiradi. 

Qatlamning ko’ringani qalinligi uning tekis joyda 

gorizontga  tushgan  burchagi  va  yonbag’irning 

qiyaligiga bog’liq bo’ladi. 

Qatlam  shaklining  o’zgarishi  uning  tugashidan  va 

mayda qatlamchalarga ajrab qalinlashishiga, linzalanishiga, 

ingichkalanishiga bog’liqdir. 

Qatlamning  joylashish  elementlari:  yo’nalishi, 

qiyaligi,  ko’tarilishi  va  qiyalik  burchagi.  Joylashish 

elementlarining  shartli  belgilari  geologiya  xaritalarida 

ko’rsatilgan bo’ladi. 




 

 TOG’ KOMPASI 

Turli  masshtabdagi  geologiya  xaritasini  va  normal 

stratigrafik  kesmalar  tuzishda  tog’  jinslarining  joylanish 

elementlarini aniq bilish zarur. Tog’ kompasining magnit 

strelkadan,  azimutni  o’lchaydigan  limbdan,  shuningdek 

qiyalik  burchagini  o’lchaydigan  klinometr  va  yarim 

limbdan iboratdir. 

Tog’ kompasi uch xususiyatga ega: 

1.  To’g’ri  burchakli  taxtachaga  shunday 

o’rnatilganki-  kompasning  0-180

  /shimol-



janub/ tomon hamma vaqt taxtachaning uzun 

tomoniga parallel bo’ladi. 

2.  Limbdagi darajalar va tomonlarni ko’rsatilgan 

harf  indekslari  soat  strelkasining  yurishiga 

qarama-qarshidir. 

3.  Tog’  kompasining  markazida  kichik  ignaga 

qatlamning  qiyalik  burchagini  aniqlaydigan 

shovun o’rnatilgan bo’ladi. 

Azimutni o’lchaganda kompas plastinkasining uzun 

tomoni  /ya’ni  sh.-j.  chizig’i/  o’lchanadigan  chiziq 

yo’nalishiga  to’g’irlanadi  va  kompas  magnit 

strelkasining  limbdan  ko’rsatgan  soni  to’g’ridan-

to’g’ri olinadi. 

 

 



39 

Qatlamning  tushishi  azimutini  o’lchash  uchun 

kompasning  shimoliy  tomoni  hamma  vaqt  qatlamning 

qiyalangan,  ya’ni  tushgan  tomoniga  qarab  yo’naltirish 

va hisobni limbdan magnit strelksini shimol /qora/ tomoni 

bilan olamiz. 

Tog’  kompasi  qatlamning  qiyalik  /tushish/ 

burchagini  ham  aniqlaydi.  Buning  uchun  qatlamning 

tushish  chizig’iga  kompasning  uzun  tomonini  tik  holda 

qo’yib,  hisobni  eklimetr  yordamida  aniqlaymiz. 

Qatlamning  qiyalik  burchagi  tushish  chizig’i  bilan,  shu 

chiziqning  gorizontal  tekislikdagi  proektsion  orasidagi 

burchak bilan aniqlanadi. 

Bu  erda  magnit,  haqiqiy  /geografik/  azimut, 

qatlamning  joylanish  elementlarini  bir-birlariga  qarshi 

to’rt tomondan aniqlash, yozish va uning to’g’riligini 

tekshirish  to’g’risida  tushuncha  beriladi.  SHuningdek, 

o’quvchilar  xaritani  orientirlash  va  unga  kompas 

yordamida  qatlamning  joylanish  elementlarini  tushurish 



va  yana  xaritada  qatlamning  yo’nalish  va  tushish 

azimutlarini aniqlash bilan tanishadilar. 

 

 QATLAMNING JOYLANISHLARI 



Qatlamning buzilmagan gorizantal joylanishi. 

Qatlamning  gorizontal  joylanishiga  katta  maydonda 

qat-qatlanish  yuzasi  hamma  vaqt  gorizontal  yoki  shunga 

yaqin  holatga  yotishi  xarakterlidir.  CHo’kindi  tog’ 

jinslari  orasida  dengizda  hosil  bo’lgan  jinslar  keng 

tarqalgandir.  Ba’zan  cho’kindilarning  to’planishi 

dengizning 

ba’zi 


qismlarida 

katta 


bo’lmagan 

qiyaliklarda  sodir  bo’ladi.  Gorizontal  joylanishda  har  bir 

quyi qismdagi qatlam, uning ustki tomonidagiga nisbatan 

ancha 


qadimgi 

bo’ladi. 

Qoyali 

relefda 


suv 

ayrig’ichlarida  ancha  yosh  qatlamlar  bo’lib,  vodiylarda 

esa ancha qadimgi bo’ladi. 

SHunday 


qilib 

qat-qatlangan 

qavatlarning 

buzilmagan  birlamchi  joylanishlari  gorizontal  yoki  deyarli 

gorizontal holatda bo’ladi. 

Qatlamning  gorizontal  joylanish  belgilari:  qoyali 

relefda  qatlamning  chegaralari  gorizontallarga  parallel 

bo’ladi; tekislik  

 

 

40 



relefida  eng  yosh  qatlamni  er  yuzasiga  chiqib  turishi  va 

keng  maydonni  egallashi;  vodiy  yon  bag’irlarida  va 

balandliklarida  qatlam  chegarasining  gorizontal  holatda 

bo’lishi;  vodiyning  ikkala  yon  bag’rida  qatlamning 

balandlik  otmetkasining  bir  xil  bo’lishi;  relef  qiya  yon 

bag’rining  zinapoyasi  gorizontal  bo’lishi;  eng  qadimgi 

qatlamni relefining past qismida, yoshlari esa tepaliklarda 

/balandlikda/ uchrashi; yosh qatlamlarni daryoning yuqori, 

qadimgilarini  esa  uning  quyi  qismida  er  betiga  chiqib 

turishi. 

YUqoridagi  materiallarni  o’zlashtirgandan  so’ng 

talabalar  qoyali  relefdagi  gorizontal  holatdagi  qavatlari 

geologik kesmalarni tuzish printsiplari bilan tanishadilar. 

 

QATLAMLARNING QIYA, MONOKLINAL 



YOTISHI. 

Tektonik  buzilishlari  /o’zgarishlari/ga  qatlamning 

qiya yotishi kiradi va qatlamning monoklinal yotishi uning 

xususiy ko’rinishidan biridir. Qiya yotishi  yer qobigining 

harakati natijasida vujudga keladi. 



Monoklinal  yotish  belgilari:  qatlam  yo’nalishiga 

qarshi tomonda yoshi 

Bo’yicha  birin–ketin  kelishining  qaytarilmasdan 

almanishilishi:  qatlamlarning  azimutlari  va  qiyalik 

burchagining  tengligi;  relefning  yon  bag’rida  qatlam 

chegaralariniqiya  bo’lishi;      vodiyning  ikkala  yon 

bag’rida  qatlamning  yo’nalishi  bo’yicha  turli 

balandliklarda  bo’lishi;  qatlamning  yo’nalishiga  qarshi 

tomonda  relefning  yon  bag’irlarini  qiya-zinasimon 

/assimetrik/ bo’lishi. 

O’quvchilar 

berilgan 

tema 

materiallarini 



o’zlashtirgandan  so’ng,  qoyali  relef  sharoitida 

monoklinal yotgan qatlamlarning, hamda er betiga chiqib 

turgan  joylarida  joylanish  elementlariga  qarab,  qiya  va 

unga  qarama-qarshi  yonbag’ri  tomon  tushuvchi  

gorizontalli  xaritalarida  geologik  kesmasini  tuzish 

printsiplari bilan tanishadilar. 

 

QATLAMLARNING BURMACHANLIK BUZILMALARI. 



Tog’  jins  qatlamlarining  yaxlitliklari  buzilmasdan 

to’lqinsimon   egilgan   joyni   burmalar deb  yuritiladi.   

Burma  

 

41 

elementlariga qanotlari, qulfi /egilgan va mulda/,  burma 

burchagi, 

o’qlar  yuzasi,  sharnir  /qanotlar  tutashgan  joyi/,  o’qlar 

chizig’i,  o’qi,  eni,  balandligi,  uzunligi  va  yadrosi  kiradi. 

Bu  qismda  talabalar  burma  elementlarini  rejada  va 

kesmada ko’rsatadilar. 

Yadrosidagi jinslarning  yoshiga qarab burmalarning 

klassifikatsiyasi:  antiklinallar  va  sinklinallar.  O’quvchilar 

burmalarni bir-biridan farqlarini, ularni rejada va kesmada 

aks  ettirish,  burmalarni  monoklinal  qatlamlardan  farqlari 

bilan tanishadilar. 

Qanotlarning 

tuzilishiga 

qarab 


burmalarni 

klassifikatsiyasi: 

Oddiy  burmalar  va  qanotlari  murakkablashgan, 

ikkinchi  va  undan  ko’p  tartibli  burmalar.  O’quvchilar 

sharnirlari    gorizontal  va  qiya  bo’lgan    qanotlari 

murakkablashgan burmalarni chizmalarini tuzadilar.  

O’qlar  yuzasini  holatiga  qarab  burmalanish 

klassifikatsiyasi: 




To’g’ri,  qiya,  ag’darma,  yotgan,  to’nkarilgan. 

Ularning  bir-birlaridan  farqlari  rejada  va  kesmada 

ko’rinishlari bilan o’quvchilar tanishadilar. 

Burmalar      qanotlarini  formasi  va  qulfiga  qarab 

klassifkatsiyasi: 

Izoklinal, elpig’ichsimon, qutisimon, o’rkachsimon. 

O’quvchilar yana fleksurani aniqlovchi belgilari va ularni  

rejaga va kesmaga tushirish bilan tanishadilar. 

Qatlamlarni  qulf  qismida  darzliklar  bo’ylab 

ko’tarilish  natijasini  buzilgan  va  yorib  kirgan      yadroli  

murakkab  burmalarni shlyapa burma deb yuritiladi. 

SHarnirlarni 

holatiga 

qarab 


burmalarni 

klassifikatsiyasi: 

gorizontal  va  qiya  sharnirli  burmalar  va  braxiburmalar; 

ularni  bir-biridan  farqlari  va  planga  tushirish.  Bu  erda 

talabalarga  pereklinallar  va  pentroklinallar,  burmalarni 

unduktsiyasi,  qatlamlarni  ko’rinib  turgan  qalinliklarini 

qanotlarining  burganliklariga  bog’liklari  burmani  nisbiy 

yoshini aniqlash to’g’risida tushuncha beriladi. 

Xaritalar va joylarda burma belgilari: 

Burma  qanotlarida  qatlamlarni  juft  simmetrik 

uchrashi  va    ularning  orasida  juft  bo’lmagan  

antiklinallarda    ancha   qadimgi  

 

42 

yoki  sinklinallarda    esa  ancha  yosh  bitta  qavat  yadroni  

bo’lishi: uzun burmalarni  yo’nalishiga  qarshi tomonda 

antiklinal  va  sinklinallarni  qaytarilishi;  plandagi  to’g’ri 

burmalarning      qarshi  qanotlarida  jins  qavatlarini  bir  xil 

kenglikka  ega  bo’lishi;  qiyshiq  burmalarda  bir  qanoti 

ancha  tor,  ikkinchisining    ancha  keng  bo’lishi; 

ag’darilgan 

burmalarda 

qiyaligi 

oz 

qanotdagi 



qatlamning    enini,  qiyalikka  ega  bo’lgan      qanotiga   

qaraganda    ancha  keng  bo’lishi,  qanotlarining    qiyaligi 

bir  xil  bo’lgan  izoklinal  burmalarda    yadroga  qarama–

qarshi qanotlarida bir xil kenglikka ega bo’lishi; gumbaz 

va  muldtsalarda  tog’  jinsi  qatlamlarning  joylanishi 

kontsentrik doira shaklida bo’lishi. 

 

QATLAMLARNING UZIKLAR BO’YLAB BUZILISHI 



Dizyunktiv buzilish – tog’ jinslari bloklarini bir-biriga 

nisbatan  uzilib  ketishidan  hosil  bo’lgan  tektonik 

moslanmaslikdir.  Keng  tarqalgan  uzilmachanlikka  uzilma 



/sbros/  va  aksuzilma  /vzbros/  kiradi.  Uzilmalarni 

elementlariga  uzib  tashlagich,  osma  va  yotiq  qanotlar, 

amplituda  yoki  uzilma  balandligi  /haqiqiy,  vertikal, 

gorizontal,  stratigrafik/  uzilma  kengligi,  /gorizontal, 

stratigrafik/,  ko’tarilgan  va  tashgan  qanot  /yon/, 

uzibtashlagichning  qiyalik  burchagi  kiradi.  Uzilma  va  aks 

uzilmalar uzib tashlagichlarga qarab qiya /45

 gacha/, tik 



/45

  dan  80



  gacha/  va  verikal  /80

  dan  90



  gacha/ 

bo’ladilar. 

Uzib  tashlagichlari  tushgan  qanot  tomon  yotgan 

buzilmalarga  uzilmalar,  ko’tarilgan  qanot  tomon 

yo’nalganlariga aks uzilmalar kiradi. Uzib tashlagichning 

qiyalik  burchagi  45

  dan  kam  bo’lgan  aks  uzilmaga 



surilma /nadvig/ deb yuritiladi. 

O’zi uzilib chiqqan, ona jinsdan qiya yoki gorizontal 

yuza  bo’ylab  butunlay  aloqasi  uzilgan  katta  nadvig  

sharyaj  deb  yuritiladi.  Burmachanlikka  uchragan,  nadvig 

sabali  o’rnidan  surilgan  tog’  jins  massasiga  qoplam 

/pokrov/ yoki tektonik qoplamalar deb yuritiladi.                                    

Tog’ jinslarning ko’tarilib yoki pastga tushmasdan, 

bir-birlariga  nisbatan  uzilma  tekisligi  bo’ylab  gorizontal 

tarafga qarab  

                         




Download 375.82 Kb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   2   3   4   5   6




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling