ҳем, иншооллоҳ! Баъд аз вуруди дор ус-салтанаи Ҳирот озими
Балх ва аз он жо ба зиёфат ва расми мулоқот ба дидани он оли
макони абват мақоми хоҳем омад. Меҳмонпазир бошанд ва
андеша дар дил ро^ надиҳанд, ки чашм дар мулк ва моли он
жаноб нест» [Сизни деганларингиз ростдир, аммо Элбарснинг
танбеҳи бажарилиши лозим бўлган вожиб нарсалардан бўлуб,
уни биз ўзимизга лозим деб билдик, у бадфеълга биз жазо бе-
рамиз, иншооллоҳ. Ҳирот салтанат уйига кирганимиздан сўнг
Балхга, унда эса сиз олий макон ва юксак мақомнинг зиёфатига
ва мулоқот расму русумини адо қилишга борамиз, сиз бизга мез
бон бўлурсиз. Кўнглингизда ^еч қандай ацдишага йўл берманг-
ки, бизнинг диққатимиз сизнинг мулку молингизга қаратилма-
гандир].
Абулфайзхон хурсанд бўлуб, меҳмондорлик тадорикига шу-
руъ айлаб беҳисоб арпа, буғдой, гурунч, қўй ҳозирлаб, Абул
файзхон уламо ва содот ва аъёни мамлакат ила Қоракўлда
бир-бирларига мулоқот қилғонда Нодиршоҳ кўп эъзоз курса
тиб, ёнқда ўлтурмоқга амр қилиб, Абулфайзхоннинг бошига
тожи мурассаъ ва халъати фохира ила малбус айлаб, «Абул-
файзшоҳ» хитоб қилиб, бир кечадин кейин қайтмоқга ижозат
бернб, Нодиршоҳ икки кундин кейин Бухорога Чаҳор Бакрга
келиб тушди. Бир кеча кун туруб Абулфайзхонни икки қизи-
дин бирини ўзига ва бирини биродарзодаси Одилшоҳ ибн Иб-
роҳимга никоҳ қилиб, Моварауннаҳр ҳукмронлигини Абул-
файзшо^га топшуруб, ўзбакиялардин олти минг нафар инти-
хоб айлаб, хонни ёрлиғ айлаб, Раҳимхон ибн Ҳакимхон
ота-
лиқ
га топшуруб, ўзи ила биргалаштуруб олиб кетиб, ушбу ас
кари ила яна қайтариб юборди. Бу қувват ва шавкат ва Но-
Do'stlaringiz bilan baham: |