Вазорати таълими олӣ ва миёнаи ҷУМҲури ӯзбекистон донишгоҳи давлатии омӯзгории чирчиқ

Муносибати мавзўъ


Чузъхои кори курсй ва фарогирии он
Кори курсй аз муқаддима, қисми асосий, 2 боб, хулоса, луғат ва адабиётҳои истифода бурда иборат аст.Мазмуни кори курсй аҳмияту моҳияташро пурра ва мукаммал барои кушода дода хизмат кардааст.
Камбуди кори курсй
Донишчуён дар вақти навиштани кори курсй аз адабиётҳои зиёд истифода мебурд, мавзўъ бозҳам бойтар мегашт.
Хулосаи хотимави тақризчй
Дар кори курсй донишчў Ашурова Ҷамолатхон дорои мавзўъ маъумотҳо ва тавсияҳои зарурй дода шудаанд.


Тақризчи: _________________ ____ ___________2023c

МУНДАРИҶА

Муқаддима....................................................................................................................5
Нақша............................................................................................................................6
Давраи тоалифбо .........................................................................................................6
Этапи якуми алифбо. ………………..………………………………………….…...11
Этапи дуюми алифбо. ……….....................................................................................12
Этапи сеюми алифбо………………………………………………………….……...12
Хулоса……………………………………………………………................................18
Савол ва супоришҳо……………………………………………………………….…19
Луғатхо .........................................................................................................................20
Адабиётҳои истифода бурда шуда..............................................................................21


Муқадима
Дар саҳифаҳои аввали алифбо дар зери ҳар як расм суратҳои шапалак, моҳӣ, машина, гурба, хум ва бум бо элементҳояшон дода шудаанд. Ин расмҳоро бачагон ба дафтарҳои худ кашида ба навиштан малака ҳосил мекунанд. Муаллим бояд пешаки бо бӯр ба доска элементҳои шаклҳои кашида мешудагиро нишон диҳад, аз куҷо сар кардан, чи гуна кашидан ва чи гуна нигоҳ доштани қаламро ёд диҳад. Дар баробари ин чи тавр ба парта нишастан, қаламро чи гуна нигоҳ доштан, дафтарро ба парта чи хел гузоштан — ҳамаи инҳоро муаллим амали нишон медиҳад.
Дар поёни саҳифаҳо ба элементҳои ҳарфмонанд роҳҳои махсус дода шудаанд, ки онҳоро ҳам бояд машқ кунонида шаванд, то ки бачагон ба навиштани ҳарфҳо тайёр шаванд. Ҳамаи ин корҳо тайёри ба давраи алифбо мебошад. Дар ин муддат муаллим инчунин бо корҳои ташкил кардани коллективи хонандагон, мувофиқи қаду қомат ва қувваи чашми онҳо шинондан, дараҷаи шунидан ва биниши онҳо ва чанд ҳарф донистани онҳоро алоҳида-алоҳида санҷидан машғул мешавад. Барои он ки давраҳои минбаъдаи процесси саводомӯзи бо муваффақият давом кунад, муаллим бояд ба масаълаҳои зерини давраи тоалифбо диқати махсус диҳад, зеро давраи тоалифбо асоси минбаъдаи саводомӯзи мебошад.
Барои гузарондани корҳои синтези хондани калимаҳои осони ба ҳамдигар монанд ва илова кардани ҳарфҳо дар охири калимаҳои нави хонда мешудагӣ зарур аст. Ин ду усул дар этапи якуми саводомӯзӣ истифода ва дар этапҳои минбаъдаи саводомӯзӣ боз ҳам васеътар ва пурратар карда мещавад.Бо вуҷуди ин дар ин этап калимаҳое вомехӯранд, ки хондани онҳо зарур аст, аммо мактаббачагон пеш ин гуна калимаҳоро нахонда, аз ҳарфҳо тартиб надодаанд ва агар тартиб дода хонда бошанд ҳам, аз хотир фаромӯш карда, дар нутқ тарзи талаффуз карда шудани онҳоро нағз намедонанд. Фарз кардем, кн бачагон калимаи хумро хонда наметавонанд.