Szwecja – historia administracji Administracja szwedzka rozwijała się w faktycznej izolacji od administracji innych państw; Wiele z tradycyjnych cech administracji szwedzkiej kształtowało się od XVII lub XVIII w. (rozdział polityki i administracji, kontrola administracji przez ombudsmana); Po II wojnie św. „łagodne” zmiany w duchu państwa opiekuńczego.
Wpływ systemu szwedzkiego System szwedzki oddziaływał na inne systemy tylko lokalnie (np. na system fiński); Obecnie system ten jest przedmiotem żywego zainteresowania nauki o administracji.
Administracja w systemie politycznym Szwecja jest monarchią konstytucyjną; Monarcha pełni funkcję reprezentacyjną; Władzę wykonawczą na najwyższym szczeblu sprawuje gabinet, na czele z premierem; Gabinet szwedzki liczy z reguły 13 ministrów;
Administracja w systemie politycznym Premier odwołuje i powołuje ministrów; Podstawową cechą administracji centralnej jest to, że tradycyjnie i instytucjonalnie oddzielano sferę polityki i administrowania.
Administracja centralna Administrację centralną tworzą ministerstwa (polityka), urzędy centralne i agencje (administracja); Do 1984 r. od decyzji kierownika urzędu centralnego zawsze służyło odwołanie do rządu, dzisiaj jest to ograniczone do decyzji mających znaczenie polityczne;
Administracja centralna Obecnie funkcjonuje kilkaset instytucji centralnych (urzędy centralne, agencje); Na czele każdego urzędu stoi dyrektor generalny, mianowany przez rząd na kadencję (zwykle 6 lat); Wyróżnia się kategorię korporacji usług publicznych, tj. instytucje, które są traktowane jako administracja, będąc jednocześnie przedsiębiorstwem państwowym (np. poczta)
Ministerstwa Zajmują się wyłącznie kształtowaniem polityki państwa; Zatrudniają niewielu urzędników, zwykle poniżej 200 w ministerstwie.
Porównanie z Polską - na podstawie money.pl
Porównanie z Polską - na podstawie money.pl
Status urzędnika Tradycją Szwecji jest traktowanie mianowanych urzędników państwowych w sposób zbliżony do sędziów, a więc gwarantowanie im niezawisłości i stabilizacji stosunku służbowego; Silna jest służba cywilna; Gwarancjom urzędnika towarzyszy ścisła kontrola jego pracy.
Podział terytorialny Podział Szwecji jest dwustopniowy; Szwecja dzieli się na 21 regionów; Regiony dzielą się na 290 gmin.
Administracja terenowa Terenowa administracja rządowa istnieje na poziomie regionalnym; Na jej czele stoi gubernator mianowany przez rząd na 6-letnią kadencję; Działa też instytucja samorządowa – rada regionalna; Samorząd działa też na szczeblu gminy.
Federacja Federacja polega na podziale suwerenności państwowej między państwo związkowe a jego części składowe; Federacja może opierać się na zasadzie domniemania kompetencji części składowych (USA) albo domniemania kompetencji federacji (Kanada)
Autonomia W warunkach autonomii chodzi o podział (decentralizację) władzy ustawodawczej między parlament a ciała stanowiące jednostek terytorialnych, które wówczas uzyskują uprawnienia do stanowienia prawa rangi ustawowej, przy zachowaniu warunku jedności państwa; Przykłady: Hiszpania i Włochy (autonomia regionów), Wielka Brytania – proces „dewolucji” (Szkocja, Walia), Województwo Śląskie w II RP, Wyspy Alandzkie w Finlandii. Autonomia może dotyczyć tylko niektórych części składowych państwa lub stanowić podstawę organizacji całości państwa.
Prowincje w Hiszpanii
Hiszpania 17 wspólnot autonomicznych; 2 miasta autonomiczne; „Szerokość” autonomii jest różna dla każdej prowincji, głównie dotyczy szkolnictwa i podatków; Każda wspólnota ma swój rząd i parlament; Silny ruch regionalistyczny. Niektóre z prowincji mają długą, historyczną tradycję autonomii.
Włochy
Włochy Podział na 20 regionów. 5 z nich ma szczególne prawa autonomiczne, wynikające m.in. z obecności mniejszości narodowych: - Wenecja Julijska;
- Sardynia;
- Sycylia;
- Trydent – Górna Adyga;
- Dolina Aosty.
Wyspy Alandzkie
Wyspy Alandzkie – dziedziny autonomii Oświata; Kultura; Ochrona zabytków; Opieka zdrowotna; Ochrona środowiska Transport; Komunikacja; Policja;
Federacja Rosyjska FR - Federacja Rosyjska; WNP - Wspólnota Niepodległych Państw; ZBiR – Związek Białorusi i Rosji.
Podział terytorialny Rosja dzieli się na 83 jednostek terytorialnych: - 21 republik;
- 46 obwodów;
- 9 krajów;
- 2 miasta o znaczeniu ogólnofederalnym (Moskwa, Sankt Petersburg);
- 1 obwód autonomiczny (żydowski);
- 4 okręgi autonomiczne (czukocki, nieniecki)
Podział terytorialny Republika ma własną konstytucję i ustawodawstwo; Pozostałe jednostki mają własny statut i ustawodawstwo; Rozgraniczenia kompetencji dokonuje Konstytucja FR i „umowy o rozgraniczaniu kompetencji i uprawnień” (art. 11 ust. 3 Konstytucji FR)
Administracja federalna i terenowa Federalne organy władzy wykonawczej w celu realizacji swoich uprawnień mogą tworzyć własne organy terytorialne i mianować odpowiednich urzędników. Federalne organy władzy wykonawczej w porozumieniu z organami władzy wykonawczej podmiotów Federacji Rosyjskiej mogą przekazywać im realizację części swoich uprawnień, o ile nie jest to sprzeczne z Konstytucją Federacji Rosyjskiej i ustawami federalnymi. Organy władzy wykonawczej podmiotów Federacji Rosyjskiej w porozumieniu z federalnymi organami władzy wykonawczej mogą przekazywać im realizację części swoich uprawnień.
Rosja – system prezydencki ? Prezydent – konstytucyjnie bardzo silna pozycja, w tym prawo wydawania dekretów i rozporządzeń; Konstytucyjnie w jego rękach leży obsada najważniejszych stanowisk administracji rządowej; W każdej chwili może zdymisjonować rząd; Prezydent ma w zgodzie z Konstytucją prawo zawieszać lub uchylać obowiązywanie aktów organów władzy wykonawczej podmiotów Federacji Rosyjskiej.
Premier Konstytucyjnie ma dość słabą (względem prezydenta) pozycję; Jest powoływany przez Prezydenta za zgodą Dumy; W ciągu tygodnia od powołania przedstawia Prezydentowi projekt struktury rządu, następnie kandydatury ministrów. Faktycznie, premier Putin cieszy się wpływami wykraczającymi poza uprawnienia konstytucyjne.
Samorząd terytorialny Struktura organizacyjna s.t. jest określana oddolnie, z uwzględnieniem miejscowych tradycji; Organy samorządu lokalnego samodzielnie zarządzają własnością komunalną, tworzą, zatwierdzają i wykonują lokalny budżet, ustanawiają lokalne podatki i opłaty, strzegą porządku publicznego, jak również rozwiązują inne kwestie o znaczeniu lokalnym.
Kontrola nad administracją Brak wyodrębnionego sądownictwa administracyjnego; Szczególna rola prokuratury, pełniącej funkcję nadzorczą wobec administracji; Na najwyższym szczeblu sądownictwo administracyjne sprawuje Sąd Najwyższy; Wyodrębnione jest sądownictwo konstytucyjne.
Pytania Proszę scharakteryzować najważniejsze cechy szwedzkiej administracji centralnej; Proszę wyjaśnić, na czym polega rozdział szwedzki model rozdziału polityki i administracji; Proszę scharakteryzować cechy szczególne statusu szwedzkiego urzędnika; Proszę opisać wybrane rozwiązania autonomiczne; Proszę scharakteryzować administrację centralną Federacji Rosyjskiej; Proszę scharakteryzować pozycję rosyjskiego premiera; Proszę scharakteryzować sądową kontrolę administracji w Federacji Rosyjskiej.
Do'stlaringiz bilan baham: |