Ўзбекистон миллий университети ҳузуридаги илмий даражалар берувчи dsc

II бўлим (II часть; part II)

12. Хўжаев Д.Н. Алишер Навоий асарларида ижтимоий адолат ғояси // Ўзбекистан и Центральная Азия: актуальные проблемы общественно-гуманитарных наук ХХI века, интеграция и перспективные тенденции: Материалы международной научно-практической конференции. – Ташкент, 2020. – Б. 313-319.

13. Xujayev D.N. Interpretаtion of Heaven and time Alisher Navoi Ontological Philosophy // Turkish Journal of Computer and Mathematics Education. Vol.12 №.9 (2021), – P. 3414-3424.

1^ Султон Ҳусайн Бойқаронинг “Рисола” ёки “Девони Ҳусайний” девони, Шарафиддин Али Яздийнинг “Зафарнома”, Абдураҳмон Жомийнинг “Мажмуаи муросалот”, З.М. Бобурнинг “Бобурнома”, “Рисолаи аруз”, Мирхонднинг “Равзатус-сафо”, Хондамирнинг “Ҳабибус-сияр” (“Таржимаи ҳоллар”), “Равзатус-сафо”, “Хулосатул-ахбор” (“Хабарлар хулосаси”), “Макорим ул-ахлоқ” (“Яхши хулқлар”) асарлари, Давлатшоҳ Самарқандийнинг “Тазкираи Давлатшоҳий”, “Тазкиратуш шуаро” асарлари, Зайниддин Восифийнинг “Бадоеъул-вақое” (Ажойиб воқеалар), Содиқбек Содиқийнинг “Мажмуъ ун-ҳавос”, Абдураззоқ Самарқандийнинг “Матлаъус-саъдайн ва Мажмаъул-баҳрайн”, Мирзо Ҳайдарнинг “Тарихи Рашидий”, Фасиҳ Ҳавофийнинг “Мужмали Фасиҳий”, Муйиниддин Исфизорийнинг “Равзат ал-жаннат фи авсоф мадинат ал-Ҳирот”, Низомиддин Шомийнинг “Зафарнома” ва бошқалар.

2^ Бартольд В.В. Мир Алишер и политическая жизнь, Бертельс Е.Э. Навои и Джами. Избр. труды. –М.: Наука, 1965; Семёнов А.А. Взаимоотношения Алишера Навои и султана Хусейн мирзы, Султон И. Навоийнинг қалб дафтари. –Тошкент, адабиёт ва санъат нашриёти, 1973. Муминов И.М. Выдающиеся мыслители Средней Азии. –М.: Знание, 1966; Ўзбекистондаги табиий-илмий ва ижтимоий-фалсафий тафаккур тарихидан лавҳалар. –Тошкент: Фан, 1999; Захидов В. Мир идей и образов Алишера Навои. –Из-во худ. литературы Узбекской ССР, 1961; Захидов В. Улуғ шоир ижодининг қалби. – Ўзбекистон, 1970; Маллаев Н.М. Ўзбек адабиёти тарихи. –Тошкент: Ўқитувчи, 1965; Хайруллаев М.М. Навоий дунёқарашининг ғоявий манбаларини ўрганиш ҳақида. Навоий ва адабий таъсир масалалари. –Тошкент: Фан, 1968; Аликулов Х. Социально-утопические идеи в Средней Азии. –Тошкент: Фан, 1983; Арипов М. Гуманизм Алишера Навои. –Ташкент: Узбекистан, 1991; Аликулов Х. Этические воззрения мыслителей Средней Азии и Хорасана. –Тошкент: Фан, 1992; Султонмурод Олим. Нақшбанд ва Навоий. –Тошкент: Ўқитувчи, 1996; Иброҳим Ҳаққул. Навоий шеъриятида комил инсон мавзуи // Алишер Навоийнинг ижодий мероси ва унинг жаҳоншумул аҳамияти. –Тошкент-Навоий: Фан, 2001; Навоийга қайтиш. – Фан, 2007; Муҳиддинов М. Комил инсон – адабиёт идеали. –Маънавият, 2005; Комилов Н. Тасаввуф. –Тошкент: Моvаrounnahr-O`zbekiston, 2009 ва б.

3^ http://elibrary.ru/item.asp?id=22699619 (Мурожаат қилиш вақти – 23.08.2022)

4^ https://qomus.info/encyclopedia/cat-s/suhravardiylik-uz/ (Мурожаат қилиш вақти – 10.08.2022)

5^Абдуманнотов А., Мардиева Д. Алишер Навоий маърифий меросининг ўрганилишига доир // Алишер Навоий маънавий меросининг ёшлар тарбиясидаги ўрни ва аҳамияти: Республика илмий-амалий конференцияси материаллари. -Навоий, 2015. –Б.54-56.

6^