Islom ziyouz com Rabia ibn Ka’b islom ziyouz com/siyrat/sahobalar/rabia-ibn-ka-b Rabia ibn Ka’b

---

1/3
islom.ziyouz.com - Rabia ibn Ka’b
islom.ziyouz.com/siyrat/sahobalar/rabia-ibn-ka-b
Rabia ibn Ka’b
Rabia ibn Ka’b (roziyallohu anhu) Allohning elchisi (sollallohu alayhi va sallam) bilan
uchrashuvi haqida bunday hikoya qiladi:
"Qalbim imon nuri bilan charog‘on bo‘lganida men yoshgina yigitcha edim. Ilk marta
Rasulullohni (sollallohu alayhi va sallam) ko‘rishga musharraf bo‘lganimdayoq u zotni
qattiq yaxshi ko‘rib qoldim. Allohning Payg‘ambariga bo‘lgan muhabbat butun fikri-zikrimni
egallab oldi.
Bir kuni xayolimga bunday fikr kelib qoldi: "Ey Rabia, Payg‘ambar alayhissalom
xizmatlariga kirmaysanmi? Agar taklifingni qabul qilsalar, hamisha yonlarida yurib,
suhbatlaridan bahramand bo‘larding, dunyo va oxirat yaxshiliklarini qo‘lga kiritarding". Shu
zahoti umid bilan Faxri koinot huzurlariga bordim, xizmatlarini qilmoqchiligimni aytdim. U
zot umidimni yo‘qqa chiqarmadilar, xodimlikka oldilar. 
Shu kundan boshlab Hazrati Payg‘ambardan (alayhissalom) bir qadam ham uzoqqa
ketmadim, qayerga borsalar hamroh bo‘lardim. Nigohlari tushishi bilan oldilariga chopib
boraman. Biror narsaga ehtiyojlari bo‘lsa, bajarishga shoshaman. Kun bo‘yi birga bo‘lib,
xizmatlarini qilaman. Xufton namozidan so‘ng uylariga kirib ketganlarida men ham
qaytmoqchi bo‘lardim, ammo bir fikr ketishdan to‘sib turardi: "Qayoqqa borasan, Rabia,
mabodo tunda Rasuli akramning ishlari chiqib qolsa-chi?" deb o‘ylar va eshik yonida tong
ottirar edim".
* * *
"Payg‘ambarimizning (alayhissalom) ajoyib odatlari bor edi: bir yaxshilik qilgan kishiga
yaxshiligini o‘n chandon qilib qaytarar edilar. U kishi mening xizmatlarimni ham
taqdirlamoqchi bo‘lib huzurlariga chorladilar. Borsam, u zot:
– Rabia, mendan biror narsa so‘ra, – dedilar. 
Nima so‘rashni bilmay o‘ylanib qoldim:
– Ey Allohning elchisi, menga biroz muhlat bering, oldin o‘ylab olay, keyin nima kerakligini
aytaman.
U kishi ko‘ndilar. 
O‘shanda na oilam, na mol-dunyoim, na uy-joyim bor edi. O‘zimga o‘xshagan faqir
musulmonlar qatori masjid supasida kun kechirar edim. Odamlar bizni "islom
mehmonlari", "supa egalari" deb atashardi. Kim Payg‘ambarga (alayhissalom) sadaqa-

---

2/3
ehson olib kelsa, barini bizga yuborar, kimdan hadya olsalar, arzimagan qismini olib qolib,
qolganini "islom mehmonlari"ga tarqatar edilar. 
O‘ylay-o‘ylay: "Payg‘ambarimizdan boylik so‘rasammikin, qashshoqlikdan qutulib,
boshqalar kabi hovli-joy, bola-chaqa qilardim", degan xayolga ham bordim. Ammo darrov
bu fikrimdan qaytdim: "Nimalar deyapsan, Ka’bning o‘g‘li, mol-dunyo o‘tkinchi narsa, Alloh
azza va jalla rizqingni berib qo‘yibdi, xohlasangu xohlamasang kelaveradi. Rasuli akram
Parvardigor huzurida shunday maqomga egalarki, nima so‘rasalar, rad etilmaydi.
Shundan foydalanib, Allohdan oxirat yaxshiligini so‘ramaysanmi?" 
Bu fikrdan ko‘nglim ravshan tortdi. Xushnud holatda Sarvari olam janobimizning oldilariga
bordim.
– Xo‘sh, nima deysan Rabia, – dedilar u zot.
– Ey Allohning elchisi, duo qiling, Alloh meni jannatda sizga yo‘ldosh qilsin, – dedim.
– Buni senga kim o‘rgatdi? – deb so‘radilar.
– Hech kim. Oldiniga boylik so‘ramoqchi ham bo‘ldim, ammo tezda o‘tkinchi yaxshilikdan
abadiy ne’matni afzal bilib, siz bilan jannatda birga bo‘lishni so‘rashni Alloh dilimga soldi.
Rasuli akram uzoq vaqt sukut qilib qoldilar. Keyin:
– Balki boshqa biror narsa so‘rarsan? – dedilar.
– Yo‘q, – dedim qat’iy, – menga boshqa narsaning keragi yo‘q!
– U holda mening duoyim qabul, sening talabing hosil bo‘lishi uchun ko‘p sajda qil, –
dedilar Sarvari olam.
Shundan keyin yanada ko‘proq g‘ayrat bilan ibodat qiladigan bo‘ldim. Chunki
Payg‘ambarimizga (alayhissalom) dunyoda xodim va suhbatdosh bo‘lganim kabi oxiratda
ham hamrohlikka erishish ishtiyoqida edim".
* * *
Bir kuni Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) Rabia ibn Ka’bdan (roziyallohu anhu):
"Uylanmaysanmi?" deb so‘rab qoldilar. U: "Xizmatingizdan ketishni istamayman, keyin
uylanishga mahrni qayerdan olaman, uni qanday boqaman", deb javob qildi. Oradan ko‘p
o‘tmay Faxri koinot yana takliflarini qaytardilar. Rabia: "Ahvolim o‘zingizga ma’lum, menga
kim ham qizini berardi?" dedi. Shunda u zot Rabiani bir kishining uyiga qizini so‘ratib
jo‘natdilar. Rabia o‘sha kishining qiziga unashtirilib qaytdi. So‘ng Payg‘ambar
alayhissalom Rabia mansub bo‘lgan Bani Aslam qabilasi ulug‘larini chorlab, kelin mahri
uchun danak vaznida tilla yig‘ib berishni buyurdilar. To‘y qilish muammosi ko‘ndalang
bo‘lganida yigitga yana Rasuli akram yordamga keldilar. Qabiladoshlarini to‘plab, to‘y
xarajatlarini ularga yukladilar. Kelinnikida to‘y ziyofati bo‘ldi, eng aziz mehmon Allohning
sevimli elchisi bo‘ldilar.
* * *
Payg‘ambar (alayhissalom) yosh kelin-kuyovga Abu Bakr Siddiq yeri yonidan joy ajratib
berdilar. Hayotiga dunyo kirib kelgan Rabia bir kuni Abu Bakr Siddiq bilan bir tup xurmo
daraxti kimning yerida ekanini bilolmay tortishib qolishdi. Shunda Abu Bakr og‘zilaridan
yigit sha’niga noloyiq so‘z chiqib ketdi. U kishi shu zahoti Rabiadan javob qaytarib,
qasosini olishni so‘radilar. Yigit ko‘nmadi. Shunda Abu Bakr Siddiq Rabiadan shikoyat
qilish uchun Rasuli akram huzurlariga ketdilar. Abu Bakr bo‘lgan mojaroni

---

3/3
Payg‘ambarimizga oqizmay-tomizmay aytib berdilar. Allohning elchisi Rabiadan:
– Ha Rabia, Siddiq bilan oralaringda nima gap qochdi? – deb so‘radilar.
– Ey Allohning elchisi, u kishi mendan o‘zlariga o‘xshab nomunosib gap aytishimni talab
qildilar, men aytmadim…
– To‘g‘ri, u gapni aytma, o‘rniga "Alloh seni kechirsin, ey Abu Bakr", degin, – nasihat
qildilar.
Rabia Payg‘ambar (alayhissalom) o‘rgatgan so‘zlarini takrorladi:
– Alloh sizni kechirsin, ey Abu Bakr!
Siddiqning ko‘zlari yoshlandi. Orqalariga o‘girilib ketar ekanlar: "Alloh senga mening
nomimdan mukofot bersin, ey Rabia ibn Ka’b, Alloh sendan rozi bo‘lsin", deb pichirladilar.
Ahmad MUHAMMAD tayyorladi.